Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
Sikeyim!
"Üzgünüm ama engel olamadım" seo'nun kısık sesi kulağıma dolsa da şuan onu umursamıyor sadece karşımda iki yüzsüz insana bakıyordum.
"Merhaba kızım" gözünden akan yaşlarla gülümsemeye çalışarak bana doğru adımlarken hızlıca elimi havaya kaldırarak onu durdurdum.
"Sakın! Sakın bir adım daha atmayın. Ağzınızdan çıkan o tiksindirici lafı da bir daha kullanmayın. Asla" sinirden gerilen ve titreyen çenemi sıktım.
Ne hakla, ne yüzle karşıma çıkabiliyorlardı?
Ağladıkça, gözünden düşen gözyaşları ile yüzündeki maskeden oluşan makyaj katmanı akarak yüzünü iğrenç bir hale getiriyordu.
Iğrençti. Yüzünden akan makyajı değil, akan şeyin gerçek maskesi olmasıydı.
Şık kıyafetler, özenle yapılmış makyaj ve saçlar, son model telefon ve marka çantalar, ve asille durmaya çalıştığı o topukların üzerindeki bedenin iğrenç maskenin akması midemi bulandırıyordu.
"Lütfen. Lütfen izin ver bir kere sarılayım sana" bana doğru tekrar adımlarken yatakta geriye doğru kaçarak tekrar elimi kaldırdım.
"Uzak dur. Benden, hayatımdan, yakınlarımdan... benimle ilgili olan herşeyden uzak dur!" Sert ve pürüzlü sesim bütün odada yankı yaparken ağzından kaçan hıçkırıklara kocasına sığındı.
Midem bulanıyordu.
Başım dönüyordu.
Ve geçmişim tekrar ve tekrar gün yüzüne çıkıyordu.
Acıtıyordu. Yemin ederim bütün yara izlerim cayır cayır sızlıyordu onları gördükçe.
"Lütfen. Sana yardım etmemize izin ver kızı-"
"Ben senin kızın felan değilim. Ben kimsenin kızıyım. Hiçkimsenin!" Sert bağırmışımın acısı ses tellerime yansırken, titreyen ellerimi yumruk haline getirdim.
"Lütfen. Sana yalvarırım. Bir kerecik olsun sana sarılayım kızım..." titreyen çenimi sıklaştırarak onun iğrenç yüzünde gezdirdim.
"Bir kerecik kokunu içime çekeyim, yemin ederim ondan sen istemediğin halde yanına bile yaklaşmayacağım ama bir kerelik lütfen. Sana yalvarırım..." ellerimi hızlıca kulağıma götürerek kapadım.
