Ο μικρός ιππόκαμπος

Σαν τον πανικό της μάνας δεν έχει

Είναι ένα κρύο απόγευμα Τετάρτης... (λέμε τώρα, σιγά μη θυμάμαι τι μέρα ήταν)... και ορμάω στο ιατρείο. Τότε δεν υπήρχε γραμματέας απέξω. Είχε πολλούς γονείς, πολλά παιδιά, πολλά μωρά, χαμός γινόταν στον χώρο αναμονής. Ούτε που με ένοιαζε. Πάω μέχρι το εξεταστήριο, κάνω να ορμήσω μέσα, αλλά τουλάχιστον εκεί σταματάω.

-Έχει παιδί μέσα ε; Ρωτάω.

-Ε, ναι! Μου απαντάνε.

Περιμένω μερικά βασανιστικά λεπτά. Ανοίγει η πόρτα, βγαίνουν οι προηγούμενοι και μπουκάρω μέσα.

-Γιατρέ, γιατρέ, δείτε τα κακάκια της! (Δείχνω την πάνα που κρατάω στα χέρια μου.) Είναι μωβ! Τι έγινε; Τι έχει πάθει το παιδί μου; Πού να το πάω; Προλαβαίνω; Έχει εσωτερική αιμορραγία;

Με κοιτάει καλά καλά η γιατρός, μια εμένα, μια την πάνα:

-Τι έφαγε η μικρή;

-Χορτόσουπα.

-Είχε και παντζάρι μέσα;

-Εεεεε, ναι, έβαλα λίγο...

-Κλειώ, εξαφανίσου από μπροστά μου!

-Α, ναι, αυτό ήταν ε; Ναι, ναι, φυσικά, ευχαριστώ, με συγχωρείτε!

Την πρώτη φορά που κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με εμένα, οδηγούσα στη Λ. Κύμης έξω από το Ολυμπιακό Στάδιο (αυτό το θυμάμαι ξεκάθαρα!) και ξαφνικά σαν να πάγωσα. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουνα μοναχή μου πια. Έπρεπε να προσέχω διπλά. Δεν είχα μόνο το ξερό μου κορμί που έπρεπε να κρατήσω σώο, αλλά και το άλλο το μπιζέλι που κυοφορούσα. Ήμουνα δύο μηνών έγκυος. Ήμουνα που ήμουνα φοβιτσιάρα με το αυτοκίνητο, απόγινα και σαν τον καβρό οδηγούσα από 'κει και μετά. Άμα θέτε την ταπεινή μου γνώμη, το Υπουργείο Συγκοινωνιών θα έπρεπε να εκδώσει οδηγία να κολλάνε στο πίσω το τζάμι στις μανάδες οδηγούς ένα Μ να μετά συγχωρήσεως, για να ξέρουνε και οι υπόλοιποι με τι έχουν κάνουν.

Εκεί κοντά θα ήταν που έπαθα τον άλλον τον πανικό και τηλεφώνησα τρέμοντας στον άλλονε τον γιατρό, τον γυναικολόγο:

-Γιατρέ μου εγώ κάθε μεσημέρι πίνω ένα ποτηράκι κρασί με το φαγητό. Όμως διάβασα στο Ίντερνετ ότι καμία ποσότητα οινοπνεύματος δεν είναι ασφαλής για το μωρό και ότι η Αμερικάνικη Παιδιατρική Εταιρεία λέει να μην πίνουμε καθόλου γιατί δεν ξέρουμε τι συνέπειες θα έχει για το έμβρυο! Τι έχω κάνει; Έχω κάνει ζημιά στο παιδί; Είναι πια αργά; Τι του 'κανα του παιδιού μου η κακούργα;