Sefiller

ÖNCE KURBANLARI YAKALAMAKTAN BAŞLAMALI DAİMA

Javert gece bastırırken gerekli yerlere adamlar yerleştirmiş, kendisi de bulvarın öbür yanında, tam Gorbeau viranesinin karşısına rastlayan, Barriere-des-Gobelins Sokağı'nın ağaçları arkasında pusuya yatmıştı. İşe önce "cebini" açıp, izbenin civarında gözcülük etmekle görevlendirilen iki genç kızı oraya tıkmakla başlamıştı. Ama ancak Azelma'yı "cebe" indirebilmişti. Eponine'e gelince, o nöbet yerinde değildi, kaybolmuştu, onu ele geçirememişti. Javert bundan sonra kulağını kararlaştırılan işarete vererek tetikte beklemeye koyulmuştu. Arabanın gidiş gelişleri onu hayli heyecanlandırmıştı. Nihayet sabrı tükenmiş, orada bir yuva bulunduğuna iyice emin olduğu, "talihinin yaver gideceği"ne kanaat getirdiği ve de içeri giren haydutlardan birçoğunu tanıdığı için, sonunda tabanca sesini beklemeden yukarı çıkmaya karar vermişti.

Hatırlanacağı gibi Marius'un anahtarı ondaydı. Tam zamanında gelmişti.

Haydutlar korku ve telaş içinde, kaçış sırasında oraya buraya bıraktıkları silahlarının üzerine atıldılar. Bir saniyeden kısa bir zaman içinde bu korkunç görünüşlü yedi adam, biri elinde balyozu, öbürü anahtarı, bir başkası öldürme topuzu, diğerleri demirci makasları, kıskaçlar ve çekiçlerle savunma durumunda kümelendiler. Thènardier bıçağını kavramıştı. Thènardier Kadın pencerenin köşesinde duran ve kızlara iskemle vazifesi gören koca bir kaldırım taşını yakaladı.

Javert şapkasını başına giydi, odanın içine doğru iki adım attı; kollarını çapraz kavuşturmuş, bastonu koltuğunda, kılıcı kınındaydı.

- Durun olduğunuz yerde, dedi. Pencereden çıkmayacaksınız, kapıdan çıkacaksınız. Bu sağlığa daha az zararlıdır. Siz yedi kişisiniz, bizse on beş kişiyiz. Kaba taşralılar gibi boğuşmayalım. Kibar olalım.

Bigrenaille ceketinin altında gizlediği bir tabancayı alarak Thènardier'nin eline tutuşturdu ve kulağına:

- Bu Javert'dir, dedi. Bu adama silah çekmeye cesaret edemem. Sen eder misin?

- Elbette, diye cevap verdi Thènardier.

- Öyleyse çek.

Thènardier tabancayı aldı, Javert'e doğru çevirdi.

Üç adım uzakta olan Javert ona dik dik baktı ve:

- Ateş etme hiç! Vuramazsın, demekle yetindi.

Thènardier tetiğe bastı. Kurşun ıskaladı.

- Sana söylemiştim! dedi Javert.

Bigrenaille öldürme topuzunu Javert'in ayaklarının dibine attı.

- Şeytanların şahısın sen! Teslim oluyorum.

Javert:

- Ya sizler? diye sordu öteki haydutlara.

Hepsi birden:

- Biz de, diye cevap verdiler.

Javert sakin bir tavırla karşılık verdi:

- Tamam, bu iyi. Söylüyordum zaten, kibar insanlarız biz.

Bigrenaille:

- Yalnız bir isteğim var, dedi, hücredeyken bana tütün vermemezlik etmesinler.

- Kabul, dedi Javert.

Sonra dönüp arkasına doğru seslendi:

- Artık girebilirsiniz!

Javert'in çağrısı üzerine bir manga kılıçlı belediye çavuşuyla lobutlu, coplu zabıta memuru içeri daldı. Haydutlar kıskıvrak bağlandılar.