°Başlangıç: 28/09/2017°
~Yıllar önce onu bırakıp giden bir kahramanı ve ardında bıraktığı bir kulaklığı vardı elinde. Farkında değildi belki ama geçmişi onun peşindeydi, geçmişi onun herşeyiydi...
[Dizi izliyormuşcasına hayal edilip yazılan bir hika...
-Arayan Eun Tak mıydı? Diye sordu Soon Hi -Evet oydu. Nasıl olduğunu sordu, bende iyi olduğunu, hatta.... bu gece burda kalacağımı söyledim. -Burda mı kalacaksın neden? ne gerek.. -Ne demek ne gerek var! Bugün olanları ne çabuk unuttun. Hem burada kalmamı annen istedi dedim. -Ya bırak annem neden senden böyle bir şey istesin. -Demekki beni sevdi deyip pis pis sırıttım. Oda bana gözlerini devirerek pis pis baktı. Bi kaç saniye bakıştık. Bakışlarına daldığımı fark edip kendimi toparladım. Bir insan kötü bakıp nasıl bu kadar masum görüne bilir diye içimden düşünmeden duramadım. -Neyse sana battaniye getireyim, şuralara bir yerlere kıvrılıp uyursun sende dedi. Battaniyemi verip uyumaya gitti. E haliyle bende kendime bir köşe beğenip, oraya kıvrılıp yattım. Her zaman gelen uyku bu gece gelmemek için and içmiş gibiydi. İki dakika arayla yön değiştirir oldum. Sonra bir tıkırtı duydum ve hemen ayağa kalktım. Ses mutfaktan geliyordu. Mutfağa doğru ilerlemeye başladım. Tam içeri girecekken ayağıma basılması ile olduğum yerde acıyla sekmeye başladım. Işık açıldı ve karşımda elinde kahveyle Soon Hi duruyordu. Eliyle ağzımı kapatıp, -Şşşşş sesiz ol! Annem uyanacak diye fısıldadı. Biz itişip kakışırken elindeki kahveyi koluma döktü. Acımın ikiye katlanmasıyla ses tonum da yükseldi. Ağzımdaki elini çekerek, -Senin elinin, ayağının bir ayarı yok mu? Diye çıkışmıştım. Elini tekrardan ağzıma kapatıp, -Sussana sen artık diye azarladı resmen beni. Elini tekrardan tutup, -Hem ayağımı ez, hem kolumu yak sonra da bana atarlan. İnsan buz verir. Farkında mısın bilmiyorum ama az önce haşlandım dedim. Buzdolabına yönelip eline aldığı buz torbasıyla salona geçtik. -Neden bu saatte kahve içmek ister ki bi insan! -Gündüzleri içemediği için dedi. -Peki ama neden? Dedim. Buz torbasını elimden alıp kolumu dizinin üzerine koyup anlatmaya başladı. -O malum olay yüzünden geceleri kabus görüyordum. Uyumamak için bardak bardak kahve içmeye başladım. Bünyem o kadar zayıf düşmüş ki acillik olmuşum. Doktor anneme kahve içmem ve uykumu düzene sokmam gerektiğinden bahsetmiş. O gün bu gündür bana kahve yasak. Yani annem içmediğimi ve düzenli uyuduğumu sanıyor. Ama eski gibi kabus görmüyorum. Kahveye gelecek olursak onu içmeden uyuyamadığımı bile söyleye bilirim evet saçma geliyor olabilir ama bende böyle bir etkisi var işte. Dedi. Malum dediği olayın ne olduğunu şu an sormaya cesaret edemiyorum. Anlatamadığına göre can sıkıcı bir olay olmalı diye düşündüm. Ona dönüp baktığımda ise gözlerinin dolduğunu fark ettim. -Ama sen ağlıyorsun. İyi misin? Diye sordum. Elindeki buz torbasını elime tutuşturup aya kalktı. Bu haldeyken gitmesine izin veremezdim. Kolundan tutup oturması için onu çektim. Onu çekmemle yüz yüze gelmemiz bir oldu. Nefesi nefesime karıştı sanki. Kendini geri çekmek istedi ama buna izin vermedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Napıyorsun bırakır mısın kolumu dedi. Biraz daha kendime çektim ve, -Ya bırakmak istemiyorsam dedim. Yutkundu ve sağa sola bakmaya başladı. O sıra da kolunu bıraktım. Bırakır bırakmaz kendini çekti. Sonrasında, -Yatsam iyi olacak dedi ve gitti.
***Kestiikkk :)
Bakalım bu ikilinin arasında neler yaşanacak. Hangi çift favoriniz olacak merak ediyorum, yeni bölümde görüşmek üzere.. Eğer hikayeme hala oy vermediyseniz valla gücenirim 😄***
