°Başlangıç: 28/09/2017°
~Yıllar önce onu bırakıp giden bir kahramanı ve ardında bıraktığı bir kulaklığı vardı elinde. Farkında değildi belki ama geçmişi onun peşindeydi, geçmişi onun herşeyiydi...
[Dizi izliyormuşcasına hayal edilip yazılan bir hika...
İleride iyi bir spiker olmak istiyorsam, bu kanal benim için harika deneyim olacaktı. Hemen kamera karşısına geçip vlog çekmeye karar verdim. Vlog içeriğinde ise bundan sonra sık sık video paylaşacağımı hatta bundan sonra ki videonum ne hakkında olmasını istediklerini sordum. Yaklaşık bin'e yakın takipçim vardı. Biri yazmazsa diğeri mutlaka yazar diye düşünmüştüm.
Sabah uyandığımda, videoma yapılan o bir tane yorumun bildirimi gelmişti. Yorumda ise,
'Türk - Kore kardeşliğini pekiştirecek içerikler üretebilirsin' yazıyordu.
Evet bu olabilirdi neden olmasındı. Kore savaşında Türkler'in ataları ülkeme destek olmuştu. İki ülke arasında bizler farkında olmadan çoktaaan bir bağ oluşmuştu. Hemen arkadaşım Lee Soon Ki'yi aradım bir video çekeceğimi ve bu konuda bana yardım etmesini istedim. Yarın öğlen sonuna sözleştik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Geçen sene kanalımı açarken kendime yaka mikrofonu da almıştım. Belki bir gün lazım olur diye işte o gün gelmişti. Şu an henüz profesyonel bir kameram olmadığı için sadece yaka mikrofonumu alıp evden çıktım. Öğlen sonu kafede Soon Ki ile buluştuk. Elinde kendi kamerası vardı.
-Bu ne için? Diye sordum
-Videoyu telefon kamerasıyla çekmeyi düşünmüyordun değil mi Eun Tak ? dedi gözlerini kısarak.
-Benim için kamera değil içerik önemli!
-Olur mu öyle! Eğer kaliteli içerik üretmek ve hatta budan para kazanmak istiyorsan profesyonel ekipmanların olmalı Dedi.
-Neyse ne bunları sonra düşünürüz. Hadi artık şu videoya başlayalım dedim ayağa kalkarak.
Kafenin önüne çıktık. Bu benim ilk sokak röportajım olucaktı. Kalbim ağzımda atıyordu sanki, bu ne heyecandı böyle. Derin bir nefes alıp,
-Hadi başlayalımSoon Ki dedim.
-Başlayalım dedi özgüvenli bir şekilde.
Onun bu özgüveni beni daha çok cesaretlendirdi. Yapmam gereken Soon Ki bizi çekerken yoldan çevirdiğim, kim olduğunu dahi bilmediğim insanlara Türkiye denilince akıllarına ilk neyin geldiğini sormak olucaktı. İşim kolay gibi görünüyordu. Az ileride üçlü kız grubu bana doğru geliyordu. Yanlarına gidip,
-Merhaba size bir sorum olucak dedim. Kızlar haklı olarak biraz şaşırmışlardı.
-Türkiye denilince aklınıza ilk ne geliyor? diye sorumu sordum. İki kız arkadaş hemen,
-Yemekleri dedi. Diğeri ise biraz düşünüp
-Kardeş ülke oldukları deyip beni şaşırttı. Kızlara teşekkür ederek yanlarından ayrıldık...
***Arkadaşlar buraya kadar olan kısım hakkında ki yorumlarınızı merakla bekliyorum ♥️♥️ ***
