It Was My First Love ~Bu Benim İlk Aşkımdı(TAMAMLANDI)

~37. Bölüm~

Duyduğumuz ses anneme aitti. Geldiğini belli etmek için anahtarını kapının yanında ki sehpaya atmıştı. Hemen oturduğumuz yerden kalktım ve,
-Sen mi geldin annecim, hoş geldin dedim çatallaşan ses tonumla.
Kim Shin hala annemden çekiniyordu. Çünkü henüz annem ona hiç bir şey söylememişti. İçeri giren annem hala kendinden çekinen Kim Shin'i fark edip yanına yaklaştı,
-Sen doğru olanı yaptın dedi ve üzerini değiştirmek için odasına gitti.
Annemin odaya girmesiyle Kim Shin kendini koltuğa attı.
-Çok korktum. Ters bir şey söyleyecek diye çok korktum dedi.
-Bu demek oluyorki annem seni affetti.
Biz konuşurken annem ve bizim mutfak güzelleri aynı anda salona girdiler. Kim Shin ayağa kalkıp,
-Artık biz gidelim dedi.
-Arabanız bozuk saat 8 olmuş eve nasıl gideceksiniz! Bu gece burda kalın. Suun Hi ben annenle konuştum bizde kalacağını biliyor dedi.
Hepimiz birbirimize baktık ve kuzenler aynı anda 'OLURR' dediler. Bu söz annemi güldürsede biraz düşündürdü ama söz ağızdan bir kere çıkmıştı artık.
Annem Kim Shin'e karşı eskisi gibi değildi. Yani onu öldürecekmiş gibi bakıyordu. En önemlisi bu gece burda kalacak yani kalacaklar. Kim Shin'e dönüp,
-Siz ikiniz bu oda da, şu koltuklardan birinde uyursunuz dedim elimle kuzenleri göstererek.
-Daha önceden tecrübem var. Benim için sıkıntı olmaz dedi Soon Ki.
O an Suun Hi'yle göz göze gelip kıkırdadık. Ve gözler Kim Shin'e çevrildi. Hepimiz soran gözlerle ona bakıyorduk.
-Nee! Neden hepiniz bana bakıyorsunuz? Ben.. yani.. burda.. bilemiy... derken Soon Ki sözünü kesti
-Burda uyuya bilir. Uyuya bilirsin di mi kuzen(!)? diye sordu dişlerini sıkarak.
-Hı hı. Uyurum canım n'olacakk dedi.
Başka çaresi de yoktu zaten. Onları içeride bırakıp yastık ve pike getirmek için odama geçtik Suun Hi'yle birlikte. Ben yastıkları dolabımın içinden çıkarmaya çalışırken Suun Hi,
-Bugün için çok hazırlanmıştım. Hepsi boşa gitti. Evde piknik mi olur! Nerden aklına geliyor böyle şeyler! dedi. Suun Hi'nin sözlerinden sonra yüzümde yerini kahkahaya bırakmak isteyen bir tebessüm belirdi.
-Sen hala orada mısın güzelim. Biz günü bitirdik uyuyacağız senin dediğin şeye bak. Yaşadığımız sürece bu hayatın tadını almayı bileceğiz dedim.
-Bir yandan haklısın aslında. Pikniğe gitsek bu gece burda kalamayacaklardı dedi.
-Dediklerimden bunu mu çıkarttın sadece? diye sordum.
-Evet ne var dedi kaşını gözünü oynatarak. Bu hareketi ikimizi de güldürmüştü. Gülüşmelerimize içerden gelen öksürük sesleriyle ara vermek zorunda kaldık.
Suun Hi'nin eline yastıkları tutuşturdum, bende pikeleri elime aldım ve kuzenlerin yanına geçtik. ikisinin de eline
yastık ve pikesini verip, odamıza yani benim odama çekileceğimizi söyledik.
Yatağa gireli neredeyse bir saat olmuştu ve ben uyuyamıyordum. Suun Hi benim yatağımda ben ise yerde yatıyordum. Onu rahatsız etmemek için parmak uçlarımda mutfağa doğru ilerlemeye başladım. Mutfak kapısına yaklaştığımda içeriden gelen kıkırdama seslerini işittim. İyi ama bu Suun Hi'nin sesiydi. Ben onun odadan çıktığı hiç farketmemiştim. Elimdeki telefonun lambasını açıp baskın yapar gibi içeri daldım. Ben hariç herkes masa başına toplanıp gece kahvesi içiyorlardı. Üçüne de aynı anda soran gözlerle baktım. Kim Shin elini hava kaldırıp,
-Benim bir suçum yok. Onların sesini duyup geldim az önce dedi ve topu onların üzerine attı.
-Ben de Suun Hi'nin tıkırtılarını duyup geldim dedi Soon Ki.
-Hiiiç bana öyle bakma. Ben sen uyuyorsun diye sessiz sedasız çıktım odadan dedi.
Gözlerimi Suun Hi'ye odaklayıp,
-Ben de sen uyuyorsun diye parmak uçlarımda çıktım odadan dedim ve toplu bir kahkaha atmaya başladık.
-Şşşş! Sesiz olun annem uyanacak dedim o sırada,
-Ooo gençler! Bensiz gece kahvesi içiyorsunuz demek dedi annem gülümseyerek.
-Kusurumuza bakmayın sizi de uyandırdık dedi Kim Shin.
-Ne kusuru evladım. Uyku tutmamıştı zaten sesinizi duyunca kalkıp geldim dedi. Annem cümlesini tamamladıktan sonra hep bir ağızdan kahkahalar eşliğinde tekrardan gülmeyen başladık. Sonrasında
Kim Shin benim için hazırladığı kahveyi anneme verip. Bana yeni bir tane daha hazırladı. Yaklaşık iki saat masa başında muhabbet ettik. Saat üçü geçmiş dört olmak üzereydi ve annem,

-Artık yatalım. Yarın bol bol dinlenin ki pazartesi gireceğiniz sınav rahat geçsin

dedi. Annemi onaylarcasına başımızı salladık Soon Ki'yle. Annem yatmak üzere sandalyesinden kalkıp odasına doğru ilerlemeye başladı.
-Benim bu sene ki okul hayallerim mecburen seneye ertelendi Dedi Suun Hi Gözlerini devirerek. Konuları yakalaması zor olacağı için okul müdürü seneye kayıt yaptırmasının daha iyi olacağını söylemiş. Hep beraber masadan kalkıp bunun, kendisi için daha iyi olacağından bahsettik ayaküstü. Biraz olsun ikna olmuş gibiydi. Sonrasında uyumak için mutfaktan çıkıp yerlerimize geçtik.