İMAM (Tamamlandı)

17

" Peki ya sen kızım Abdullah oğlu Tayyibi eşliğe kabul ettin mi?"

" Ettim. "

" Ettin mi?"

" Ettim. "

" Ettin mi?"

" Ettim. "

" Allah nihanızı hayırlı eylesin."

Teyzemlerin evinde baş köşede bembeyaz gelinliğimle süzülürken yanımda oturan adamın artık Allah katında da hanımı oluyorum. Mutluluk göz yaşları süzülürken yanaklarımdan gülen yüzlerle birbirimize bakıyoruz. Hayal gibi geliyor tüm hayatım yıllarca içimde filizlenen masum aşkım evlilik ile taçlanıyor nihayetinde. Şükürler olsun Allahım...

💍💍💍

Herşey elbette bu kadar mükemmel gidemezdi... Eğer herşey bu kadar güzel gidiyorsa illaki bir noktada patlak verecekti. Biliyordum içimde bir yerlerde büyük bir korku vardı bazı geceler uykumu kaçıran ama yine de Tayyip yanımdayken korku ve keder uzak duruyordu benden herşey bir anda anlamını yitiriyordu.

Evet hayatta en önemli şey galiba sevdiğin insanla beraber olabilmek yan yana durabilmekti. O yanında degilse ve sen ona ulaşamıyorsan gerçekten hayat çekilmez bir hal alıyordu. Ve olacaktı da çünkü şimdiye kadar hep iyi haberler almıştık kendimize dair... Herşey güzel gidiyordu mutluyduk ve hayallerim gerçek oluyordu birer birer. Bir imtihan bekliyordu bizi zor oldukça zor... Peki ne yapacaktık şimdi?

İmtihan...

Rabbimin bi nimetiydi bu da, sınıyordu sevdiği kullarını bu şekilde. Dualara secdelere tutunalım diye belki de... İhtiyacımız vardı dua etmeye, kimimiz vardı ki Allahtan başka zaten? Bir o var sesimizi duyan biz de ona yalvardık.

Rabbim bu imtihan bizim için çok ağır bizi bununla sınama kolaylıklar ver Allahım.

Amin...