İMAM (Tamamlandı)

35

***Hatice***

5 Ay Sonra...

" Hoşgeldin İbrahim, geç buyur içeri karnın aç mı? Yemekler hazır zaten açsan hemen sofray..."

" Hatun bi dur gözünü seveyim, nerden buluyorsun bu çeneyi."

Sitemkarca dudaklarımı büzmeme gülüyor İbrahim ve beni kollarının arasına çekip sarılıyor. Şevkatle okşadığı saçlarımı kokluyor.

" Özledim be kızım az hasret gidereyim sonra yeriz yemeği."

" Peki o zaman affedildiniz İbrahim bey."

Uzanıp önce yanağına sulu bir öpücük konduruyorum ardından elinden tutup pembe mobilyalarla döşeli oturma odasına çekiyorum.  Ben kanepeye oturunca o da dizime uzanıyor. Saçlarını okşuyorum usul usul, fazla ses etmeden. Gözlerini kapatıp sessizce anın tadını çıkaran kocama içimde tutmakta zorlandığım haberi vermek için çırpınsam da biraz daha sabretme kararı alarak dudaklarımı dişliyorum.

" Haticem."

" Efendim canım."

" Dudaklarını kemirme aşkım."

" Sen nereden biliyorsun ki bunu gözlerin kapalı değil mi senin hem?"

Gülerek dizlerimden kalkıp yanı başıma oturuyor ellerimi avuçlarının içine alıp gözlerimin içine bakıyor.

" Ben seni bilirim şimdi söyle bakalım noldu? Neden tedirgin gibisin?"

Bu adam nasıl bu kadar çabuk çözebildi beni anlam veremiyorum doğrusu, üstelik bir de fark ettirmemek için bu kadar uğraşmışken. Eve de geleli yanlızca on beş dakika olmuşken nasıl oluyor da bişeyler söylecek olduğumu, tedirginliğimi anlayabiliyor. Ah Hatice! Bunun neresi kötü, o hayalini kurduğun aşk yuvasını kurdun işte... Adam senin her halini anlayacak kadar üstüne düşüyor, daha ne istiyorsun? Şüpheyle bakan gözlerine gülümseyerek bakıyorum. Şimdi müjdeyi vermenın tam vakti Hatice diyorum içimden ama o anda çalan telefonla anın büyüsü bir anda bozuluyor.

" Bekle sen ben bakarım."

Yerinden kalkıp telefona bakmaya giden eşimi arkasından seyre dalıyorum. Ne olur ki şimdi o telefona bakmasak?

" Alo."

...

" Aleyküm selam abi, buyur."

...

" Öyle mi hemen geliyoruz bizde, hangi hastane?"

...

Hastane kelimesini duyunca panikle yerimden kalkıp yanına gidiyorum. Telefonun ucundan gelen cevabı dinlerken başını hafif sallayarak bana bakıyor ardından tamam diyerek telefonu kapatıyor.

" İbrahim kim arayan? Ne hastanesi?

" Gözün aydın hatun, yeğenler geliyor. Hadi hazırlan hemen gidelim bizde."

" Ay sahi mi? Hemen hazırlanıyorum."

......

*** Feyzan***

Doğum nihayet bittiğinde sağ göğsümde oğlum sol göğsümde kızımla kan ter içinde doğumhaneden çıkıp normal odaya alıyorlar. Koridorda Tayyibin sesini duymamla sicim gibi akan göz yalarım yerini hıçkırıklara bırakıyor.

" Meleğim, geçti bak ikiside yanımızda sakin ol."

Ardından annem, teyzem kardeşim babam eniştem hepsi birbir beni aldıkları odaya doluşuyor. Kapıdan koşarak giren Haticeye tüm yorgunluğuma rağmen gülümsüyorum. Gözlerim daha fazla dayanamayarak kapanırken ikizleri de üzerimden alıp minik yataklara koyduklarını görüyorum.