İMAM (Tamamlandı)

33

Karşımda kulak kesilmiş gerçekten beni dinlediği belli olan genç adama bakıyorum. Tanımadığım bir erkeğin yüzünü ilk kez bu kadar yakından ve dikkatli inceliyor olmalıyım. Sağ tarafa yatırdığı sarı ve kahvenin bir tonu olan saçları ile aynı renkteki kalın kaşlarının süslediği mavi gözlerdeki derinlik beni konuşmakta zorlamaya yetiyor. Kemerli burnu, çıkık elmacık kemikleri ve konuşmamı beklerken kıvrılan ince dudakları...

Kendine gel Hatice ne oluyor sana, ne çabuk kaptirdin kendini böyle?

Ya o çenesini çevreleyen sakalları... Neyse nerde kalmıştık?

" Açıkçası ben toz pembe soyut bir evlilik hayatı beklemiyorum. Net olmayı ve gerçekçi olmayı severim. Dediğim gibi maddi durum benim için çok önem arz etmiyor, görüyorsun ya sarayda büyümedim bende. "

Karşılıklı bir gülümseme yaşasak da sözlerimi bölmüyor.

" Benim için saygı çok önemli ve sadakat. Bunların varlığı hem sevgiyi hemde evlilikteki güveni güçlendirecektir."

" Cidden böyle düşünen bir kız var mı diye emrak ediyordum, sözlerin beni çok mutlu etti. Açıkçası daha önce birkaç kişi ile bu muhabbeti etmek zorunda kaldım ve bana sordukalri sorular evin var mı, araban var mı? Ya da aylık ne kadar kazanıyorsun şeklinde oluyordu. Sen ise bu soruların yakınından bile geçmedin."

" Özellikle yaptığım bir şey değil dediğim gibi bunlar benim için önem arz etmiyor. Benim için en önemli şey Allahı bilmen ki hafız olduğunu öğrendiğim için bu konuya değinmedim. Belli ki kendini de Rabbini de bilen birisin ben de ancak böyle biri ile hayatımı birleştirebilirim."

" Haklısınız düşünce yapılarımız aynı anladığım kadarıyla ben sizinle tanıştığıma çok memnun oldum Hatice hanım inşallah kararımız olumlu yönde olur tabi Allahın da izniyle sizi daha yakından tanıma fırsatı ve ilerleyen dönemde de hayatlarımızı birleştirme kararı alırız."

" Hayırlısı olsun Ibrahim bey."

" Peki ben artık içeriye geçeyim isterseniz. "

Başımla onayladıktan sonra sandayeden kalkıyoruz o içeri geçiyor bense birkaç saniye oyalanıyorum. O sırada kahve fincanlarını toplayıp mutfağa gelen Feyzan ablamla göz göze geliyoruz. Gülümsemem yüzüme yayılırken o da bana gülümsüyor.

" Nasıl?"

" Güzel."

Kızaran yanaklarımı saklamak istercesine başımı yere eğiyorum. Halden anlayan teyze kızım omzumu oksamakla yetiniyor yanlızca ve beraberce içeri geçip saldayelerdeki yerimizi alıyoruz yeniden.

Güzel bir akşamın ardından nihayet tüm misafirlerimizi uğurladıktan sonra rahat bir nefes alıyorum. Ne kadar tatlı bir heyecan olsada insanı yoruyo doğrusu. Evi toplamayı ertesi güne bırakıp doğruca yatağa giriyoruz, başka türlü sahura kalkmak zor oluyor.

Ama ben yine daldığım hayaller yüzünden bir türlü uykuya dalamıyorum. Kendimi Ibrahime bir anda bu kadar tutulmuş bulmak beni tedirgin etse de bir tarafım koyver gitsin Hatice Rabbini bilen insandan sana zarar gelmez diyor. Zaten kendime de engel olamıyorum. Babamın ve annemin de olumlu bakıyor olması beni fazlaca umutlandırıyor. Yinede kendimi sakin tutmak isteyerek çitin üstünden atlattığım koyunları sayarken uykuya dalıyorum.