İMAM (Tamamlandı)

41

Xate ana denilen bu kadının oldukça kalabalık bir ailesi vardı. Dört oğlu bir de gelin giden bir kızı vardı. Onun haricinde oğlu ve gelinleri ile aynı evde yaşıyorlardı. Üstelik birde yaşlı babaları da onlarla beraberdi. Torunlarını söylememe gerek bile yok zaten. Kocaman aile avluda toplandıktan sonra hepsi ile tek tek tanıştırıyor Xate ana, isimleri ne kadar aklımızda kalır bilunmez. En küçük gelini olduğunu bildiğim Ferdane bize kalacağımız odayı göstermeye gönüllü oluyor. Taş konağın ikinci katına çıkıp koridorun soluna dönüyor. Kapının kilidini açıp anahtarı elime veriyor.

" Buyur bacım, bir şeye ihtiyaç olursa seslenirsin. Kendi eviniz bilin."

" Teşekkür ederiz, Allah sizden razı olsun."

Ailecek odamıza girip kapıyı ardımızdan kapatıyoruz. Bursadaki evimin salonu kadar olan bu orda oldukça geniş ve ferah... Yatak odasından ziyade bir de oturma grubu yerleştirilmiş pencere önüne...
Küçük çaplı bir ev sanki bu oda yanlızca mutfağı eksik...

İkizleri yatağın üstüne bırakıp yanlarına oturuyoruz bizde sevdiceğimle.

" Nasıl belli olacak böyle şimdi Tayyip?"

" Bilmiyorum, akşam Xate ananın eşi ile görüşüp konuşmanın faydası olacağını düşünüyorum. Çok şükür rast geldik de şimdilik başımızı sokacak düzgün bir odamız var. Yoksa çocukların halini düşünmek bile istemiyorum. Ama bi çözüm yolu bulamazsak sizi Bursaya geri götürmek geldi aklıma en azından siz rezil olmazsınız böyle yerlerde."

" Olur mu Tayyip, benim yerim senin yanın rezillikte neymiş? Gel gelelim çocuklar konusunda haklısın işte o yüzden mecbur kalırsam senden ayrı kalmayı göze alabilirim ."

" Tabi canım mecburiyet durumu için diyorum. Neyse şimdi çok düşünmeyelim bu konuyu..."

Tak, tak, tak...

Yerimden kalkıp çalan oda kapısını açıyorum. Genç bir kız mahçup gülümsüyor yüzüme, onun bu hali bana Haticeyi hatırlatıyor bende ona gülümsüyorum.

" Ablam, banyo neyin etmek istersiniz diye sıcak su getirdim."

Yerdeki güğümleri gösteren genç kızın şimdi neden bu kadar mahçup olduğunu anlıyorum.

" Çok sağ olun, çok iyi oldu."

Arkasını dönüp gitmek üzere olan kızın bileğinden yavaşça tutuyorum.

" Şey, evin beyi ne zaman gelir acaba?"

" Babam yemek vakti gelir, yani iki saat sonra. Kendinizi odaya mahkum etmeyin kendi eviniz bilin istediğiniz gibi dolaşın."

" Teşekkür ederiz, Allah sizlerden razı olsun."

" Hepimizden abla."

💕💕💕

Sıcak banyonun ardından Tayyip akşam ezanı için camiye gidince bende ikizleri uyutup alt kata iniyorum. Akşam yemeği vakti yaklaşmış olacak ki hummalı bir çalışma ile karşılaşıyorum. Xate ana oturduğu divandan bana gülümsüyor.

" Gel kızım."

" Yardım etseydim mutfağa."

" Olur mu sen misafirsin gel hele yanıma."

Söz dinleyip onun yanına ilişiyorum. Az sonra sofra hazır olunca gelinleri de gelip yanımıza oturuyor.

" Ayşe kızım çocuklar nerde?"

" Sokakdalar ana gelirler birazdan."

Az sonra sevdiğim adamın sesi yankılanmaya başladığında sessizce ezanı dinliyoruz. O sırada büyük tahta kapı açılıyor, Xate ananın oğullarının ardından eşi olduğunu tahmin ettiğim Aziz bey de içeri giriyor. Xate ana yerinden kalkıp kocasının yanağına ufak bir buse kondurduğunda başımı yere eğiyorum.

" Misafirimiz vardır hanım."

" He Azizim misafir vardır, Bursadan gelmişler. "

" Selamınaleyküm kızım, hoşgelmişsiniz. "

" Hosbulduk efendim."

" Hayırdır sizi buraya düşüren nedir?"

" Eşim imam buraya atandı, bizde düştük yollara fakat tahsis edilen ev içinde durulacak gibi değil, o sırada Xate ana yetişti imdadımıza sağ olsun. Umarım rahatsızlık vermeyiz. "

" Olur mu kızım ne rahatsızlığı başımızın üstünde yeriniz var, bizim oğlanlar toparlar orayı iki güne merak etme sen, tekrar hoş geldiniz. Demek az önce ezan oluyan o ses senin kocandır?"

" Evet efendim."

" Maşallah."

Aziz beyle muhabbetin ardından bir dede şefkati ile ikizlerle ilgileniyor. Ben de o sırada Xate ana ve gelinleri ile sohbet etme fırsatı buluyorum. Çok cana yakın sevgi dolu bu aileye bu kadar kısa sürede alışmış olmam beni oldukça şaşırtıyor. Biliyorum ki görevimiz son bulup burdan giderken bu kocaman aileden ayrılmak bizim için zor olacak.

Heyhat illede vatanım diyor altın kafesteki bülbül...