"Güzelim, artık ne olduğunu anlatacak mısın? Korkutuyorsun beni!" Rüzgar şirket odasında İpek'in oturduğu koltuğun karşısındaki koltuğa geçmiş ondan bir açıklama bekliyordu.
"Hastahaneye gidelim mi?" İpek'in söylediği şey Rüzgar'ın iyice merak etmesine, korkmasına yol açmıştı.
"Neden? Güzelim bak son kez soruyorum. Ne oldu? Eğer söylemez isen dışarıda ne olduğunu öğrenmek için kamera kayıtlarına kadar bakarım!"
"İlk önce hastahaneye gitsek? Merak ettiğim şeyi öğrendiğim zaman sana her şeyi anlatsam? Olmaz mı?" İpek gülümsemeye çalışınca Rüzgar derin bir nefes verip başını olumlu anlamda salladı.
"Peki, tamam. Ama en azından neyi merak ediyorsun, onu söyle." İpek elinde tuttuğu saçları göstermek için avucunu açıp elini Rüzgar'a uzattı.
"Bu saçların sahibi ile aramda ne olduğunu merak ediyorum. Ama saçların kime ait olduklarını sorma. Şimdi söylemem." Rüzgar başını tekrar olumlu anlamda sallayıp ayağa kalktı.
"Tamam, gidelim haydi hastahaneye." Aslında Rüzgar daha çok şey sormak istiyordu ama sevdiği kadının hali tüm kelimeleri yutmasını sağlıyordu.
* * *
"Bir makas falan alabilir miyim?" İpek'in isteği üzerine hastahanede görevli kadın İpek'e makas uzattı.
"Teşekkürler." İpek aldığı makası saçlarına götürürken Rüzgar merakla onu izliyordu.
"Hanımefendi DNA testi için bir de imzanız gerekiyor." İpek kafasını olumlu anlamda sallayıp elinde duran, saçından kestiği bir tutamı kadının verdiği poşete koydu. Sonra kenarda duran kalemi alıp kadının gösterdiği yere imzasını attı.
"Sonuçlar ne zamana çıkar?" Görevli kadın imzalı kağıdı alırken konuştu.
"En geç iki gün içerisinde çıkar. Olur da aha erken çıkarsa biz size bildiririz."
"Peki, teşekkürler." İpek oflayıp kenarda kendisini bekleyen sevdiğinin yanına gitti.
"Rüzgar ben Aleyna ile görüşmek istiyorum."
"Şimdi mi?" Rüzgar'ın kaşları tekrar çatılırken İpek kafasını olumlu anlamda salladı.
"Evet. Zaten hastahanedeyiz, yukarı çıkıp onu görmek istiyorum."
"Peki, istediğin gibi olsun." Rüzgar kolunu İpek'in beline atıp merdivenlere yöneldi.
Aleyna'nın kapısına yaklaştıklarında polisler görüş açılarına girdi. İpek Rüzgar'a dönüp bir adım geri çekildi.
"Senin gelmeni istemiyorum. Polisler girmeme izin verirler öyle değil mi?"
"Komiseri aradığım zaman mecbur izin verecekler. Ama ben de gelsem yanında. Aleyn-"
"Hadi ara komiseri." Rüzgar gözünü kapatıp derin bir nefes verdi. Daha sonra kafasını olumlu anlamda sallayıp telefonunu çıkardı.
Rüzgar telefon ile konuşurken İpek etrafından gelip geçen insanları seyretti. Fazla uzun sürmeden Rüzgar telefonunu kulağından çekip kapının önünde duran polislere ilerledi.
"Komiserin izni var. Aleyna ile görüşeceğiz."
"Görüşeceğim." İpek Rüzgar'ın yanına geldi ve söylediği kelimeye vurgu yaptı. Rüzgar sabır dilenir gibi içine bir nefes çekip sesini çıkarmadı. Ne de olsa er yada geç ne olduğunu öğrenecekti.
Polislerden biraz daha genç olanı kafasını sallayıp kapıyı açtı. İpek Rüzgar'a bir bakış atıp odaya girdi.
Aleyna'nın gözleri kapalıydı ancak bu İpek'i durdurmazdı. Sinirle yatağın yanına ilerleyip Aleyna'nın omzunu sertçe dürttü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geriye Dönmek Mi? ASLA!
RomansaRüzgar... Yıllar önce yaptığı bir yanlış yüzünden başına bela almış ve bu beladan kurtulmak için çok yanlış bir yol seçmiş adam. İpek... Canından çok sevdiği kızı Melisa'ya hayatını adamış, kalbi büyük acılar altında ezilmiş bir kadın. Kader... Bu...
