Supremo's Obsession

Chapter 48❤️

SOPHIE's POV

Honestly, in every pageant its either you win or you learn.

And now, Im standing here infront of a thousand people screaming and cheering my name. Its already the question and answer portion. Sobrang saya ko kasi kahit papaano, nagapang ko itong pageant na to. Hindi ko aakalain na pati sa final 5 ay makakasama ako.

Mula sa kinatatayuan ko, kitang kita ko talaga na punong-puno ang big dome. As usual, mapupuno ito dahil pinagsama samang school ang nagcocompete para sa pageant na to. I sigh in relief. I cant really believe na nasa final 5 na ako.

If all of you were curious, weeks na ang dumaan matapos ang nangyaring trahedya sa academy namin. Humilom naman kaagad ang mga sugat ko kaya buti na nga nalang at hindi ako nagkapeklat.

"Thank you Contestant #3, for now lets call on, contestant #10, Ms. Sophie Albert Martin from Eastwood Academy for the question and aswer portion"

Sa narinig ko para bang tuluyan akong nabingi, hindi dahil sa sigawan at hiyawan ng mga estudyanteng nagchecheer saakin kundi dahil sa pangalan ko na tinawag na ng emcee. It means ako na ang susunod, ako na ang susunod na sasagot sa Q and A.

"Hi Contestant #10. So how is it your feeling to be part of final 5?" bungad na tanong saakin ng emcee pagkarating na pagkarating ko sa pwesto nila.

How is my feeling to be part of the final 5?! Loko tong emcee na to ah! Malamang kakabahan, ikaw kaya sa pwesto ko. Kagigil e -_-. Alangan naman maghalumpasay ako sa kakatawa dahil nakasama ako sa final 5, malamang kakabahan ako dahil nakasama ako sa final 5. Sa totoo lang, hindi ko parin talaga alam kung pa-paano ko ta-tyambahin ang magiging tanong saakin.

"Im a little bit nervous, but I would not let my nervous to lose this kind of opportunity" dahil sa sinabi ko ay biglang nagsigawan at naghiyawan na naman ang mga tao dito sa buong big dome. Nakakatouch lang dahil sobra sobra ang pagchecheer nila saakin. Hindi ko alam kung ano ba ang pinagrarampa ko kanina at para suportahan nila ako ng ganito. Sobrang nakakatouch.

Although kanina pa hinahanap ng mata ko si JM, wala na talaga ako magagawa kung hindi siya makakaabot. After kasi ng pageant na ito, championship game na nila and I cant change the fact na mas kailangan niyang magtraining. Mamaya na ang championship game nila at kailangan nilang mag-ensayo para doon.

"Nice answer from you contestant #10. So heres the question for you"

Halos ang higpit na ng pagkakakurot ko sa gown ko. Kinakabahan ako, paano kung hindi ko masagot yung tanong? Paano kung matulala or ma-mental block ako? Huhu. Gusto ko ng tumakas dito.

"What is the real definition of love for you?"

Huminga ako ng malalim. This is it and I must face this. Kukunin ko na sana yung microphone sa emcee nang biglang nagsipasukan ang buong cheering squad ng school namin----kasama sila JM at ang buong soccer team! Shit! I cant really believe this! Nandito siya! Nandito si JM!

Sa pagpasok nila ay ang pagtutok ng center light sakanila at ang pagsabog ng mga confetti sakanila. Whaaaaa! Sobrang saya ko ngayon, halos sasabog na ako sa sobrang saya. Si JM dela fuente! Nandito siya ngayon! Dahil dun ginanahan tuloy akong sagutin ang Q and A.

Nawala ang atensyon ng mga nanonood saakin dahil napunta ang kanilang atensyon sa bagong pasok na soccer team ng school namin. Hindi na ako magtataka kung sobra silang makatili at makahiyaw, as far as I remember mga hearthtrob ang buong soccer team ng school namin. Si JM ang nasa gitna at pinaka unahan ng buong soccer team. Nakatitig lang ako sa mga mata niya and I know that even his brown eyes are also staring at me. His presence that makes this whole dome more breathtaking.