KAHRAMANLARIM!

1.4K 69 13
                                    

Bu manzara bana hem korku hem de rahatlık verdi. Anlamadım ama mayışmıştım. Manzara aynen şöyleydi,

Yerde bir adet JANSON, onun üstünde yakasına yapışmış onu eşek sudan gelinceye kadar döven bir adet TATLI MİNHO, arkasında Minho'ya destek olan bir adet gördükleri karşısında KORKU DOLU bakışlarla Janson'a bakan - ama çok şirinn- NEWT, Minho'ya yardım ediyordu.

Manzara çok korkutucuydu. Ama benim pek de umrumda değildi.  Minho'yu görmenin mutluluğu ile derin düşüncelere dalmıştım. Newt benim kendime geldiğimi görünce KOCAMAN bir gülümseme ile yanıma geldi. Minho'nun hala işi vardı. -anlarsınız:-D - omzuma dokundu, ve konuşmaya başladı.

- İyi olmana sevindim. Eminim Minho da işi bitince sana bunları söyleyecektir.

Bunları söyledikten sonra gülümsemesi daha da büyüdü.

Omzuma koyduğu eller çuvalı çözen ellerle aynı incelik, aynı narinlik ve aynı korkaklıktaydı... Sanki her an kırılmak üzere olan bir porselene dokunuyordu...

Her neyse, ben ilk görüşün şokunu geçiriyordum ve dilim tutulmuştu. Konuşmadım. Newt durumu anlayıp Minho'ya döndü.

- Minho! Yeter artık adamı öldüreceksin. O bize lazım.  Buraya gel ve yeni ÇAYLAĞA merhaba de!

Minho bu sözler üzerine adamı ÖLDÜRECEK gibi dövmeyi bıraktı. Ayağa kalktı. O ana kadar hep Minho'yu arkasından görmüştüm. Yüzünü görmemiştim. O bana doğru önünü dönerken benim için zaman yavaşlamıştı. Nefesimi tutmuş olacakları bekliyordum.

Merhaba! Bu bölümde çoğu sinir olduğum kitaba karşı Minho'yu ve Newt'i dışlayıp onlara kötü davranmadım. Yani iki tarafın fanlarını üzmemeye çalıştım. Tekrar söyliyim ben bir Minho fanıyım. Ama Newt'i bir numara yapıp,  Minho'yu en alt seviyeye düşüren kitaplardan nefret ediyorum. Bu iğrençliği bildiğim için her iki tarafı da dışlamayacağım. Teşekkürler! ♥♥♥

Labirent Delileri ♡ |TAMAMLANDI|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin