Labirent Delileri ♡ |TAMAMLANDI|

BEYAZ ODA

Başım dönüyordu. Sanki dünya bir toptu ve fıldır fıldır dönüyordu. Ayağa güçlükle kalktım. Beyazlar içindeydim. Etraf da beyazdı. Kısa sürede beynim allak bullak oldu ve yere yığıldım. İçimdekileri çıkardım. Ortamda tek beyaz olmayan şey işte bu karışımdı. Yere yattım ve çaresizce beklemeye başladım. Birden bunun saçma olduğunu bağırmam gerektiğini düşündüm. Çaresizce boşluğa bağırdım,

- Yardım edin!

Ses yok.

- Kimse yok mu!

Yine ses yok. Tek duyduğum şey sesimin geri dönen yankısıydı. Son gücümle,

- Lütfen! Yardım edin LÜTFEN!

Diye boğazımı PATLATTIM.

Ses yok.

Artık gücüm kalmamıştı. Oturduğum yerden ayağa kalkmaya çalıştım. Ama iflas etmiş olan ayaklarım beni taşımadı.

Büyük bir gürültüyle yere yığıldım. Sessizliği yaran o gürültüydü...

Pat!

Ses boşlukta yankılandı...

Pat, pat, pat,pat...

Yere düşerken zaman yavaşlamıştı. Söylemeye gücümün yettiği son söz fısıltı gibi çıkmıştı.

- Yardım edin... Lütfen...

Kısa süre sonra yerdeydim. Kafamın yere vurmasıyla şiddetli bir acı hissettim. Bütün hücrelerim ölmüş olmalıydı. Kesinlikle, bundan emindim.

Yerde bir kaç saniye yattım. Artık konuşamıyordum. Kısa süre sonra bayıldım.