Labirent Delileri ♡ |TAMAMLANDI|

MİNHO VE NEWT

Minho, yüzünü bana tam çevirirecekken, durdu. Bir ses duymuştu. Bende öyle. Newt,

- Hey Minho neler oluyor?

Minho yüzünü bu tarafa bile çevirmeden,

- Bilmiyorum ama buradan hemen uzaklaşmalıyız.

Ben ise bir türlü konuşma fırsatı bulamamıştım. Bunun için,

- Merhaba ben July. Buraya nasıl geldim bilmiyorum ama bana bunu yapan o muydu?

Elimle yerde yatan Janson'ı gösteriyordum.

Minho konuşmaya başladı.

- Evet sana bunu yapan o pislikti. Ama gördüğün gibi işini hallettim. Neydi? Ah July'di.

Ben ağzım BEŞ METRE açık Minho ile konuştuğum için ve o benim ADIMI söylediği için şok yaşarken Newt ağzımı kapattı. Ve gülümsedi,

- Hadi bakalım. Buradan gitme zamanı geldi. Minho, Janson'ı burada mı bırakıyoruz?

Minho başını evet anlamında salladı ve,

- Hadi çabuk olmalıyız!

Minho önden hızlıca gitmeye başladı. Boşuna koşucu değilmiş yani! Ben ve Newt arkadan geliyorduk. Newt'in topalladığını biliyordum o yüzden ona ayak uydurmaya çalışıyordum.

Newt resmen bana KORUYUCU ANNELİK yapıyordu. Yok şurda taş var dikkat et, istersen seni tutayım, ayağına bir şey oldu mu gibisinden şeyler söylüyordu. Ben bebek gibi gözüküyordum. Sonunda elimi tutmaya başladı. Tüm bunlardan beni Minho kurtardı.

- Newt resmen kıza bebek gibi davranıyorsun. Bence kendi başının çaresine bakabilir.

Newt hızlıca titreyen ellerini çekti. Bende sanki çekmesini istemiyordum. Böylesi hoşuma gitmişti. Minho her zamanki gibi hiçbir şeyi takmıyordu. Minho önde, ben ve Newt arkada KAYRAN'A vardık.