Labirent Delileri ♡ |TAMAMLANDI|

NEDEN?

- Dur, adı şeydi, adı...

Diye bir şeyler geveliyordu.

Sabırsızlanarak,

- Neydi?

Diye sordum.

O da,

Aşağı in

Biraz daha

Öğrenmek mi istiyorsun?

O zaman aşağıya!

Çok beklersin!

YAŞASIN KÖTÜLÜK!  PU HA HA

Söylemicem ki

Bir bölüm daha bekle napim

Hadi by by

Tmm be şaka şaka

Şanslıymışsınız geçen gün okuduğum bir kitapta birisi böyle bir şey yapmıştı. ÇOK sinirlendim. O yüzden şu an sizi anlıyorum :))

Aşağıya in

Hadi çok az kaldı

Hazır mısın?

- Galiba adı... Ah hatırladım. Adı... Ama bir dakka. Sen bunu niye bu kadar çok istiyon?

Dedi. HAYDAA! Off.

- Ya Thomas, ALLAH RIZASI için ya!

Dedim yalvararak. Bu halimden dolayı beni fazla bekletmedi ve soru sormadı.

- Adı LIZZY'ydi, ama bize kısaca ona LIZ dememizi söylemişti. Sen hem neden bu kadar meraklandındın?

Dedi.

Kıpırdayamıyordum.

Felç olmuştum sanki. Evet, Lizzy adında bir çok kişi olabilirdi, evet, ama kendisine LIZ denmesini isteyen SADECE bir kişi olabilirdi!
Ah, Liz... Neden yaptın bunu? Neden bu hayatta en sevdiğin kişinin hayatını mahvettin? Hem de yanında kendi hayatını... Neden?

Demek kendimi burada bulmadan önceki rüyamda, Liz bunun için böyle konuşmuştu. (Bknz: İlginç rüya) Suzy de o yüzden böyle demişti.

Peki ya sahte mektuplar? Gerçekleri yetmezmiş gibi bir de neden sahtelerini bilerek yapmıştı. Ve hiç bir şeyi inkar etmemek?

Bir anlık Liz'e acıdıktan sonra, acıma duygusunun yerini öfke ve GEBERTME DUYGUSU aldı. Demek ki ben Liz'i tanıyamamıştım. O sadece kendini düşünen bir pislikti.
Onu da Teresa'nın yanında Tahtalı köye göndermeliyim!  Alçak... Şu an aşırı öfkeliyim. NEDEN Liz Neden?

- NEEDEEENNN

Diye bağırdım. Thomas geriye sıçradı. Galiba benim keçileri kaçırdığımı sanıyordu. Son beş dakkadır orada put gibi dikilmiş olmalıydım. Ama devam ettim.

- NEDEN BÖYLE BİR ŞEY YAPTIN, LIZ? NEDEEENN? NEDEN NEWT'IN HAYATINI MAHVETTIN? NEDEEENN?

Diye ANIRDIM.

Thomas ben tam zindanlara koşacakken beni kollarımdan yakaladı. Sinirden deliye dönmüştüm. Bir yandan da bağırıyordum.

- GERÇEK MEKTUPLARIN YERİNİ SÖYLEYECEKSIN! YANINA GELIYORUM LIZ! KAÇAMAZSIN! MEKTUPLARIN YERİNİ SÖYLEE..

Birden Thomas eliyle ağzımı kapattı. Bense hala çığlık atmaya çalışıyordum. Bir anda sakinleştim. Kendimi yere bıraktım. Bitkin düşmüştüm. Başım zonkluyordu. Dünya etrafımda fıldır fıldır dönüyordu. Kusacak gibi hissediyordum. Birden ayaklarım boşaldı. Yere düştüm. Kafamı yere vururken son gördüğüm şey, Thomas'ın bulanık yüzüydü. Bana,

- July dayan! Kızı tanıyor musun?

Dedi.

Bende son gücümle,

- T- th- o-o  -mas, b- ben,

Derken yutkundum.

- N-neden L-liz, Neden?

Diye fısıldadım ve birden gözlerim karardı.

Biraz kısa oldu ama napiyim? Güzel olmuş mu?