The Mafia Princess (EDITING)

Chapter 64-The End?

Ni-republished ko po kasi putol po ata 'yung una? Pasensya na.

-

"The hardest battle happens inside our heart."

-Kiyukki Kohane

Ang pinakamahirap na kalaban ko sa lahat ay walang iba kung hindi ang aking puso. I don't know what should I follow. My heart or my mind? My heart is telling me that I should just accept my defeat but my mind is telling me to fight, not for myself but for my comrades. Buo na ang desisyon ko. I will fight, I will fight for my heart using my mind.

"How tricky you are my King, p'wes if you're thinking that you can take me down by using him, then sorry not sorry because no one can take me down, even if it's you or him." Then I flashed a grin through my face saka iniwasan ang paparating na atake ni Kenshin. Kenshin is really good in fighting at masasabi kong sobrang hirap iwasan ng mga atake niya dahil kaunting porsyento nalang ay mapapantayan na niya ang bilis ko. You need to be smart and sharp if you want to take him down pero dahil sa bilis na ipinapakita niya ay nahihirapan akong mag-isip.

"Argh!" Ungol ko nang matamaan ako ng suntok niya sa aking tiyan. Malakas ang impact ng suntok niya. Napaubo ako ng ilang beses bago makabalik sa wisyo.

Naramdaman ko ang malansang dugo sa aking bibig. I spit the blood on the floor atsaka muling umiwas sa paparating niyang atake.

I can see the King at the side of my eyes grinning. Well, grin and smile as you can because I will wipe that mouth of yours once I finished this.

Panay depensa lang ako sa kanyang mga atake. He attacked me using a knife on the right but I was able to prevent that by swaying my body on the left but I was surprised by his counter punch on my left side. Hindi ko napansin 'yun kaya tumama 'yon sa aking mukha. Napaurong ako dahil sa lakas ng suntok niya.

I must think of a plan of taking him down nang hindi siya nasasaktan but how?

That question was answered when I saw Tita Sheena waving at me while hiding. Tinaas niya ang kaliwang kamay at nakita ko ang isang syringe na may lamang blue liquid. Same liquid na itinarak ko sa sarili ko bago maging ako si Mitsuko.

I grinned, iniwasan ko ang pasugod na si Kenshin by running 90° from my right side at papalapit sa lokasyon ni Tita Sheena. I gave her the signal kaya naman hinagis niya ang antidote sa ere. Akmang sasaluhin ko na ang antidote nang biglang may ibang kamay ang nakakuha nito. Argh! Tiningnan ko ang nakangising si Ariella.

"You're too slow! Oh my gosh! What the hell is this? You need it? Well, I think I need to dispose this one." Nakangising sabi nito na siyang nagpakulo sa dugo ko.

"Don't get on my way Ariella. Give it to me, NOW!" Inis kong sabi dito, akmang susugudin ko na sana si Ariella nang maramdaman ko ang presensya ni Kenshin sa aking likuran. Mabilis kong iniwasan ang atake niya ngunit hindi ko namalay ang pagsipa sa akin ni Ariella sa harapan. I was taken down. Oh! I let my guards down!

I glared at her ngunit isang ngisi ang isinagot nito sa akin.

"Stop that Kenshin! Know yourself!" Rinig kong sigaw ni Master Towo, but it seems like Kenshin didn't heard anything at patuloy pa rin sa pag atake.

"Huwag kang makialam sa labanan ng mga bata kapatid." Rinig kong sabi ni King na ngayon ay nakalapit na kina Master Towo at nakatutok ang baril sa noo nito. "And my dear Sheena, come our there and join us."

"No way! You dimwit!"

Dahil sa sobrang pakikinig sa kanila ay nakalimutan ko si Kenahin. Akmang tatamaan na ako ng hawak niyang kutsilyo, nang isang kamay ang pumigil dito.