NEDEN BEN (Tamamlandı)...

2.Bölüm

Kurtuluş Yok;Alışmak Zorundayım

Fethi'den Anlatım

Eylem uyuduktan sonra yataktan kalktım. Üstümü de değiştirdikden sonra aşağı salona Ateş'in yanına indim. Her hâlimden yorgun ve uykusuz olduğum belli oluyordu. Benden önce lafa Ateş atlamıştı." Bunu yapmak zorunda değilsin." Aksine yapmak zorundayım. Görmüyor musun kızı bıraksak şikayet edicek ve operasyonu mahvedecek." Avcı bak seni anlıyorum işini iyi yapmak istiyorsun. Tamam kendi hayatını düşünmüyorsun ya kızın hayatı n'olucak?" Burada daha güvenli ve ayrıca iki gün sonra demi. " Evet." Tamam ben yatıyorum kız şüphelenmesin. " Taam ya çok şey gürültü çıkartma odada." Ateş başlama yine ya ayrıca o kız... dememle birlikte Ateş güçlü bir kahkaha attı. Ateş'e sinir dolu bir bakış yolladım. Sonra da hızlı adımlarla yukarı doğru çıkmaya başladım.

Eylem'den Anlatım

Gözlerimi hafifçe aralamıştım ve yanımda Fethi'nin olmadığını görmemle başımı yastığa geri gömmüştüm. Kendimi yastığa iyice bastırırken birden kapının açılması ile gözlerimi sıkıca yummuştum. Yatağa gelen odadan daha güzel bir koku ve hareketlilik ile Fethi'nin geldiğini anlayabilmiştim. Arkamı dönmemle birden göz göze gelmiştik. Bana şaşkın bir şekilde bakan koyu kahve gözlerini daha yakından görmüş oldum. Bir insan bu kadar acımazsız olup da nasıl bir kusursuz dış görünüşe sahip oluyor diye kendi düşüncelerime dalmışken beni bu düşüncelerden çekip koparan kişinin de dalıp gitmeme neden kişi olması garibime gitmişti. "Sen niye kalktın?" Şey ben birden uyandım özel bir neden yok. Peki ya sen uyumadın mı hiç? " Evet. Halletmem gereken işlerim vardı. Uykunu da fazla bölme uyu." Hâlâ aynı şeyi yapıyorsun Fethi. Uyumam için bile emir veriyorsun. "Iyi be uyumazsan uyuma banane." Sanane. Dedim ve tekrardan arkamı Fethi'ye döndüm. Hayvan işte n'olucak ne bekliyordun Eylem senden rica etmesini mi derken gözlerim koluma kaydı. Hafif bir parmak izi morlukları bunu yapan kimdi tabiki Fethi. Dedim ve kendimi yeniden uykunun esiri yaptım.

Fethi'den Anlatım

Güneşin siyah perdemden gelen ışıkları ile gözlerimi açmıştım. Yanımda yatan Eylem'e bir bakış attıktan sonra yataktan kalktım. Banyoya girdim ve kısa bir duş alıp banyodan belim de havlu ile odaya geri döndüm. Odaya döndüğümde Eylem'in uyanmış olduğunu gördüm. Benim odaya girdiğimi görünce gözlerini kapattı. "Ya odada kız var demedin mi acaba?" Burası benim odam ve sen benim umrumda değilsin gazeteci. "Bana gazeteci demeyi kes. Benim bir adım var. Umrunda değilsem neden buradayım hâlâ ben?" Sinirle yine koluna yapışmıştım Eylem'in. Bana bak gazeteci sen beni gerizekalı felan mı sanıyorsun ya da aptal falan mı? "Senin Allah belanı versin." Verdi bana vereceğini. Dedim ve üstümü giyinmek için giyinme odasına girdim. Üzerime siyah ve bana oturan bir gömlek giydim. Altıma da keten siyah bir pantolon giydim ve odadan çıktım. Eylem'i umursamadan konuşmuştum arkamdan. "Ben çıkıyorum akşama dönerim. Olay çıkartma ve kaçmaya çalışma gazateci.

Eylem'den Anlatım

Ben çıkıyorum akşama dönerim. Olay çıkartma ve kaçmaya çalışma gazeteci kendi kendime "Sen çok biliyosun dedim arkasından." Ben üzerimde bir t-sirt olmasına aldırmadan aşağı salona indim. Her bir köşede koruma olduğunu görünce Fethi'nin bana yukarıda ne demek istediğini anlamıştım. Gerçektende buradan bana bir kurtuluş yoktu. Kahvaltı masasını görünce büyük bir sinirle örtüyü çektim.  Bütün kahvaltılıklar yere tek tek düşmüştü. Hepsinin düştüğüne emin olduktan sonra tekrardan yukarı odaya çıktım. Kendimi yatağa attım ve bütün sinirimi yastığa vurarak çıkardım. Sinirimin geçtiği hissedince yataktan kalktım ve üstüme sıçrayan kahvaltılıklar Fethi'nin t-sirtünü kirletmişti. Aklıma sabah Fethi'nin giyinmek için gittiği odaya gitmek geldi. Sonra bu fikirden vazgeçtim ve akşam bana t-sirtü verdiği dolaba doğru yöneldim. Aslında bu  doğru değildi biliyordum ama bütün gün böylede duramazdım diye düşündüm ve dolabı açtım. Dolabı açar açmaz oda yine Fethi'nin kokusu ile dolmuştu. Dolaba göz gezdirdiğimde daha çok spor kıyafetler vardı. Bir çoğu t-sirt ve eşofman altından oluşan bu dolap Fethi'nin spor yaptığını gösteriyordu. Bu düşüncemin kanıtı olarak sabah Fethi'nin odaya sadece havlu ile  odaya gelişi aklıma gelince yüzümde bir tebessüm olduğunu hissedince kendimi topladım. Elime beyaz t-sirt aldım ve kapağı kapattım. Kirlenmiş olan t-sirtü çıkarıp beyaz
t-sirtü giyince kokusu tamamen burnuma geldi. Kirli olan t-sirtü de nereye koycağımı bilemediğim için katlayıp bir kenara koydum. Buraya alışmam gerektiğini anlamıştım. Tek bir sorun vardı ki yarın ya da daha sonra ki gün daha kim olduğunu bilmediğim bir adamla evlenmek olucaktı. Bu düşünceler aklıma gelince gözlerim yandığını ve çoktan gözyaşlarımın akıp gittiğini söyleyebilirdim. Ben bu düşüncelerle yeniden uykunun esiri olurken Fethi'ye alışmak zorunda olduğumu biliyordum.