NEDEN BEN (Tamamlandı)...

30.Bölüm

Seninle Olmaz; Sensiz Olmaz

Fethi'den Anlatım

Bunun için mi gelmişti yani? Benim gideceğim için mi gelmişti? Sevmiyor muydu Beni? Aklımda ki sorular oluşturan kişi tamamen Eylem'di.

"Benim gideceğim için geldin yani? Buraya kadar zahmet etmeseydin keşke." Hayal kırıklığıyla çıkan sesime aldırmadan geriye dönüp alaya gitmeye başladım. "Sen tam bir aptalsın Asker. Aptalın tekisin. Ben seni sevdiğim için gelmiştim ama sen gideceğin için geldiğimi düşündün. Bu mu yani bu kadar basit mi?" Arkamda Eylem'in sesiyle hızla ona dönüp koşmaya başladım. Sol kolunu tutup kendime çektim. Nefeslerimiz artık birbirine karışmıştı. Nefesimi hızla ona üfledim. Göğsünün hızlı hızlı bedenime değmesi kalbimin tekletmişti. "Beni sevmediğini bile bile beraber oldum seninle çünkü seni istiyordum allah kahretsin ki senin olmak istiyordum. Burda kalmak için bir sebep bulmak istiyordum ama olmadı. Ne yaptıysam olmadı. İlkim oldun ama başaramadım. Bir türlü kopamıyordum senden. Olmuyor lanet olsun. Lanet olsun seni neden sevdim ki?" Sinirle ve ağlayarak söyledi ve kolunu elimin arasından çekti. "Lanetim oldun be adam. Kurtulamıyorum." Dizlerinin üzerine çöktü. "Yapamam Eylem seninle olmaz."

"Sensiz olmaz." Diyerek kalktı ve ellerini yumruk yapıp göğsüme vurmaya başladı. "Olmaz sensiz olmaz. Yapamam Fethi sensiz nefes alamam."  Deyip dudağıma yapıştı. Sert ve tutkulu öpüşlerine karşılık verirken Eylem'i ağaca yasladım. Ellerimi beline dolarken Eylem elleriyle ensemde ki saçları okşuyordu. Sokağın ortasında öylece öpüşürken Eylem dudağımı ısırdı. Ağzımdan küçük bir inleme koparken Eylem gülmüştü. "Sana demiştim sensiz olmaz diye." Boğuk çıkan sesine gülerken bu sefer üst dudağımı ısırdı. Canımın acısıyla bende daha sert öpmeye başladım. "Neden bilmiyorum ama aşk böyle bir şey. Uzak ve bir o kadar da yakın." Nefessizlikden kısık çıkan sesime aldırmadan tekrar Eylem'in dudaklarına kapandım.

"Avcı kızı bitirdin lan." Arkamdan  Keşanlı'nın sesiyle Eylem'den ayrılmam bir oldu. "Oğlum sokak ortasında n'apıyorsun? Git yatak odanda yap." Demesiyle hızla arkamı Keşanlı ve Çaylak'a çevirdim. "Ne diyorsunuz oğlum siz?" Diyerek bir adım öne geçtim. "Abi sokağın ortasında asıl siz ne yapıyordunuz?" Çaylak'ın sorusuyla çenemi ovuşturdum. "Sana ne oğlum sa-na-ne  nikahlı karımla sokağın ortasında ne yaptığımdan size ne?" Diyerek Eylem'in elini tuttuğum gibi ordan uzaklaştırdım.

"Fethi n'apıyorsun ya bırak beni?" Eylem'in sinirli sesiyle ona doğru döndüm. "Eylemmm...ne duruma düştüğümüze bak." Deyip hızla yürümeye devam ettim. "Ne duruma düştük söylesene bende bileyim?" Alaylı ses tınısı sinirimi okşarken derin bir nefes aldım. "Beni kadın düşkünü yaptılar." Dedim sinirli çıkan sesimle. "Sen ve kadın düşkünü ha. Ne kadar da zıt kelimelerin birleşmiş bir cümlesi." Alaylı sesinin verdiği sinirle kolunu daha çok sıkmaya başladım. "Bin şu arabaya." Diyerek taksinin arabasını açtım. "Sen gelmiyor musun?" "Hayır...sende direk otele git. Başka bir yere sapma." Diyerek Eylem'i taksiye bindirdim.

Eylem'den Anlatım

Beni deli ediyor bu adam. Deli oluyorum. Her zerresini seviyorum. Aman Allah'ım ne düşünüyorum ben. Adam seninle olmaz dedikçe ben sülük gibi yapışıyordum ki. Ama karısıyım yani kâğıt üstünde. Birlikte olmuştuk ama... Beni düşüncelerimden ayıran şey taksicinin "Abla nereye gidiyoruz demesiydi?" "Otele...hayır sağda durun lütfen." Diyerek çantamı aldım. "Ama abla otele daha çok var." Demesiyle sinirlendim. "Hayır sağ da inicem." Dedim kesin sesimle. "Tamam abla." Diyerek arabayı durdu. Bende taksiden hemen indim.

Derin bir nefes alıp tekrar düşünmeye başladım. O geceyi bir türlü aklımdan çıkaramıyordum. Dokunuşları, söyledikleri, kokusu, gözlerinde ki o isteği unutamıyordum. Bu kadar basit olmamalıydı. Unut demesi bu kadar basitdi ama unutmak o kadar zordu ki. Sol gözümden akan yaşı hızla silerken ardı ardına dökülmeye başladı. Hakimin bizi boşamaması iyi miydi yoksa kötü mü? İyi olsaydı şu an ben burda bunları değil Fethi'nin yanında olurdum. Kötü olduğu için belki de burda durmaksızın düşünüyorum. "Eylemmm..." Arkamda ki sesin Fethi'ye ait olmasın lütfen. Gözlerimi silip arkama baktım.  O'ydu işte Fethi. Hızla yanıma geldi. Sinirli koyu kahveleriyle beni öldürmüştü resmen. "Sana ne dedim ben? Sen ne yapıyorsun gece yarısında sokağın ortasında." Diyerek koluma yapıştı. "Fethi başımın çaresine bakabilirim." Umursamaz halimle kolumu kurtaracaktım ki daha çok sıkmaya başladı. "Neden böyle yapıyorsun? Anlamıyorum." Sorusuyla beni sinirlendirmişti. Neyi anlamıyordu bu adam. Neden böyle yaptığını neden anlamak istemiyordu. Görmüyor muydu halimi? " Eylem cevap versene." Sinirli sesiyle soru havuzundan çıktım. "Unutamıyorum." Deyip sıktığı kolumu kurtardım ve yürümeye devam ettim. Arkamdan geldi ve elimi sımsıkı tutup hırsla yürümeye başladıķ. "Nereye götürüyorsun beni?" Canımın acısıyla çığlığı basmıştım. "Sus." Diyerek işaret parmağını dudaklarıma koydu ve susmamı işaret etti. Gözlerim iki kat büyümüştü. Tebessüm ederken bu yaptıklarına, hızla yürüyorduk. "Fethiii..." Kısık ama bir o kadar Fethi'nin duyabileceği bir şekilde. "Ne var?" Dedi bağırarak. "Acıktım ben." Mızmız sesimle olduğum yerde durdum. "Bu saatte ne yemek istersin matmazel?" Alaycı sesiyle sinirlenmiştim. "Acıktımmm ben. Şimdi de yemek yemek istiyorum." Bunları bağırarak söylemiştim. Etrafta ki insanlar bize bakarken Fethi rahatsız olmuş gibi sus işareti yaptı. Bunu hak ettin Fethi KULAKSIZ. Öyle hain bir plan kurmuştum ki kafamda Fethi rezil olucaktı. Beni kırmak neymiş görürsün sen. "Hamile bir kadına yaptıklarına bak sen? Ama bir iki aya şişko olucam sende başka bir kadınlara bakıcaksın de mi?" Fethi bana inanamaz gözlerle bakarken ben bağırmaya devam ediyordum. "Istemiyorsun madem niye yapıyorsun? Acıktım diyorum." "Eylem ne yapıyorsun." Kısık sesini benim duyabileceğim bir şekilde söylerken ben sadece gülmüştüm. "Unut dedin ya unutuyorum." Dedim kısık sesimle. "Hayvan herifin tekisin sen. Evlendiğim güne lanet olsun. Hamile bir kadına bu yapılır mı?" Gülmemek için kendimi o kadar sıkıyordum ki anlatamam. "Oğlum kız hamile neden yemek yedirmiyorsun." Yaşlı bir kadın Fethi'ye tükürüp çıkışınca Fethi elimi sıktı. "Tamam teyzecim şimdi yemek yiyecek." Deyip beni hızla yürüttü.

"Daha az önce yaptığın saçmalık ne?" Diyerek bana sinirle bakan bir çift koyu kahvelere dalıp gitmiştim. Ne kadar güzeldi. Kahveleri. Dedim içimden. "Eylemmmm..." "Hhııh." Diyebilmiştim sadece. Büyülenmiştim bu gözlere. "Doydun mu?" "Anlamadım." Dediğime gülmüştü sadece. "Gözlerimi yeyip bitirdin diyorum. Doydun mu?" Dedi gözlerini bana yaklaştırırken. "Evet...yani sanırım." "Hadi artık seni otele bırakayım orda yemek yersin." Dedi elimden tutarak.

Odaya geldiğimiz de kendimi yorgunlukla yatağa attım ve uzandım.
Fethi'nin hayretle bakıyordu. Ben anlamazdan gelip üstümde ki ince hırkayı çıkarıp tekli berjere attım. "Eylemmm...bir açıklama yapman gerekmiyor mu sence?" Diyerek yatağ oturdu. "Neden?" Bilmemezliğe vururken Fethi sinirle beni tuttuğu gibi doğrulttu. "Sokağın ortasında bilmediğim kadının bir bana tükürdü ve sen yalan söyledin." Dedi sinirli gözlerini bana dikti. Gözlerimi yere bakıyordum ki çenemden tutup sinirli ve kızgın bakışlarını gözlerime sabitledi. "Acıktım dedim ya." "Yalan söyleme artık." Dedi kolumu iyice sıkarken. "Bana dün geceyi unut dediğin için yaptım." Diyerek Fethi'nin üzerine çıktım. "Unut dedin ya, keşke öl deseydin. O daha kolay olurdu belki."

Selam DELİFİŞEKLER🤗 Hepinizi çok çok özledim.😗😙😚😘😍 Bölüm bazı yerlerinde gülmekten yarılcaksınız.😁 Benim İçimdeki Sevgiyi Bul adlı kitabıma da bakar mısınız? O da bunun kadar güzel.👏👍Hepinizin güzel kalplerinden öpüyorum😗😙😚😘