NEDEN BEN (Tamamlandı)...

22.Bölüm

Duruşma;Benim Bütün Yollarım Sana Çıkıyor

Eylem'den Anlatım

Fethi'nin tam beni öpeceği sırada telefonu çalmıştı. "Siktir." Diyerek cebinden telefonu çıkarıp açmıştı. Heyecandan kesilen nefesim düzene sokmak için derin derin nefesler aldım. Kapının çalmasıyla derin bir nefes daha alıp kapıyı açmaya gittim. Gelen kişi tuttuğum Aylin avukattı.  Avukatı içeri davet edeceğim sırada içeriden Fethi çıkmıştı. Bir avukata bir bana bakan Fethi ne olduğunu anlamaya çalışıyor gibiydi. Elimle avukatı gösterdim. "Avukat Aylin hanım duruşma tarihini bildirmek için geldi." Diyerek avukatı içeri davet ettim. Fethi'ye baktığımda gözlerinde ki hâyâl kırıklığını görebiliyordum. "Fethi ben açıklayabilirim." Derdimi anlatmak için uğraşırken Fethi hırsla salina geçti. "Duruşma günü ne zaman avukat hanım." Sinirli olduğunu anlamak zor değildi. "Önümüzde ki hafta bugün Fethi bey. Sonuçta anlaşmalı boşanıyorsunuz." Avukatın imalı sesiyle Fethi'nin bütün boyun damarlarının belli oluşu beni korkutmuştu. "Ne kadar güzel değil mi Eylem benden kurtulmana bir hafta var." Diyerek kapıyı çarpıp gitmişti. Arkasından gideceğim sırada avukat koluma yapıştı. "Eylem hanım istediğiniz bir şey varsa talep etme hakkına sahipsiniz. Ona göre duruşma da söyleyelim." Başımı olumsuz anlamda iki yana sallarken avukat döktüğü dosyaları çantasına geri koydu. "Ben Fethi'den bir şey talep etmiyorum." Diyerek elimle avukata kapıyı gösterdim. "Hoşçakalın." Sahte takındığım gülüşle avukatı yolladım. "Şimdi bunun sırası mıydı ya.?" Diyerek ofladım. Fethi tamamen yanlış anlamıştı ama iş işten çoktan geçmiş gibiydi. Bir anlık sinirle yaptığım şey bütün hayatımı onsuz geçirmeme neden olabilirdi. Düşüncelerle olduğum yere çöktüm. "Ne yaptım bize?" Kendime sorduğum sorunun cevabı bir hafta sonra hakimin bizi boşanmasıyla verilecekti.

Fethi'den Anlatım

Alaya sinirle gelip kendimi odaya kapatmıştım. Eylem'e olan sinirim bir türlü geçmek bilmiyordu. Buna bana nasıl yaptı? Beni geçtim; bize bunu nasıl yaptı? Cevabının olmadığı soruları kendime sorarak daha çok sinirlendim. İstediği gibi olucaktı. Bir hafta sonra boşanacaktık. Eylem böyle istiyorsa benimde bundan başka bir çaremin olmadığın anlamıştım. Her şey onun istediği gibi olabilirdi. Kapının aniden açılmasıyla irkilmiştim. "Operasyon var çıkıyoruz." Ateş'in kapı ağzından söyledikleriyle hızla odadan çıktım.

Operasyonu bitirmiş alaya çoktan dönmüştük. "Abi gel şu yarana pansuman yapayım." Aşık başıma dikilmiş pansuman deyip duruyordu. "Kardeşim önemli değil. Sadece bir sıyrık." Önemsiz olduğunu söylediğim yarama t-sirtümü sıyırıp baktı. "Pek önemsiz gibi durmuyor ama komutanım. Dikiş atılsa atılabilir." Sıkıntıyla kitabı sehpaya bırakıp ofladım. "Hadi madem bu kadar çok istiyorsun. Yap şu pansumanı." Diyerek revirin yolunu tuttuk. "Abi senin neyin var bugün?" Aşık'ın sorusuyla operasyon öncesinde yaşadıklarımın aklıma gelmesiyle yine sinirlenmiştim. "Hiç...neyim olabilir ki benim. Sadece haftaya boşanacağımı öğrendim." Sözlerimle Aşık pörtletmiş gözlerini bana dikti. "Bu kadar çabuk mu?" Diyerek revirin kapısını açtı. "Bu kadar çabuk kardeşim." Deyip sedyeye uzandım. Aşık t-sirtümü sıyırdı. Elinde ki tentürdiyotu ve oksijenli suyu bana gösterdi. "Tendürdiyot mikrop kırıcı." Deyip elinde ki tendürdiyottan bir parça pamuğa döküp yanıma geldi. "Bu biraz canını yakabilir." Diyerek pamuğu yaraya ve yaramın etrafına sürmeye başladı. "Canın yanıyor mu komutanım?" Aşık'ın gülerek sorduğu soruya sinirlenmiştim. "Hayır. Bitir de gideyim." Deyince yaramı sargı bezini bantlayarak kapattı ve t-sirtümü düşleri. Elini kalkmam için gösterince elini tutup kalktım. "Teşekkür ederim." Diyerek iyice ayağa kalktım. "Abi t-sirtünü değiştir istersen ya kan bulaşmış. Bir beyaz giymişsin." Kapının aniden açılmasıyla birlikte gelen Er'e baktık. "Fatih Demir, Balıkesir; emret komutanım." Diyerek selam veren Er'e "Rahat." Diyerek rahata geçti. "Fethi komutanım eşiniz burada sizinle konuşmak istiyor. Operasyonda olmadığınız biliyormuş. Arka bahçe de." "Tamam sen git." Diyerek Er'i gönderip Âşık'a baktım. "Ne istiyor kim bilir." Diyerek revirden çıkıp arka bahçeye geldim.