NEDEN BEN (Tamamlandı)...

21.Bölüm

Git;Ne Yapsan Kabulü

Fethi'den Anlatım

"Ben, benim olan kadını öpmek ne demek ona gösteririm." Hızla arkamı dönmüş giderken arkamdan kolumun tutulmasıyla duraksadım. "Hangi hakla gidiyorsun Sen?" Keşanlı'nın önüme geçerek sorduğu soru beni çıldırmıştı. "Dur ben söyliyim kağıt üstünde kocası olarak. Kâğıt üstünde ama bir hafta sonra bekar bir kadın olucak." Sözleriyle nefesim kesilirken bir yumruk geçirmiştim yüzüne sinirden. "Seviyorum lan seviyorum o kadını seviyorum ama böyle olması gerekiyor. Anlıyor musun? Allah kahretsin ki onu sevmemem gerek ama seviyorum." Büyük bir hırsla banka tekme attım. "Avcı üzgünüm ama sen Eylem'i hakketmiyorsun." Keşanlı'ya inanamayan gözlerle bakarken Keşanlı sakince bankı doğrultup ayağını koydu. "Haklısın ben Eylem'i hakketmiyorum ama onu sevmekten kendimi alıkoyamıyorum. Dudaklarının başka bir adam tarafından öpülmesi beni çıldırttı ama benim olmayan bir kadından da onu öpen adamdan da hesap sormam gerekiyor biliyorum ama onu seviyorum." Dizlerimin bağı çözülürken olduğum yere çöktüm. Sol elimle yere ard ardına yumruklar atmaya başladım. "N'apıyorsun Avcı? Hırsını yerden çıkarma. Yazık eline." Elimi tutan Keşanlı'yı iterken yerden hızla kalktım. "Sakın beni durdurmaya çalışma. Kardeşim dediğim adamın canını yakmak istemiyorum." Diyerek hızlı adımlarla yürümeye başladım.

Altan'ın odasının kapısını hızla açtım. İçerde oturmuş içki içen Altan oturduğu sandalyeden beni görünce kalktı ve yanıma geldi. Yarı ayık kafasıyla omzuma dokunmasıyla sol gözüne bir yumruk attım. "Sen benim olan kadını öpemezsin lan." Diyerek bir yumruk daha attım aynı gözüne. "Sen Eylem'in sevgisini hakketmiyorsun." Yarı ayık kafasıyla gülmeye başladı. "Şeftali tadında ki dudaklarının tadına bakmak bu yumruklara değer." Diyerek olduğu yere çökmesiyle üstüne çıkıp yumruklarımı yüzüne geçirdim. "Onun adını ağzına alma lan." Diyerek bir yumruk daha atmamla bayılmıştı. "Benim olan kadına kimse ama kimse dokunamaz ben dışında." Ayağa kalktım ve bir tekme atıp odadan çıktım.

Eylem'den Anlatım

Fethi'nin çantama koyduğu evin adresine gelmiştik çoktan. Gözümden süzülen yaşlar dinmek bilmiyordu. "Eylem n'olur bir şey söyle. Sabahtan beri ağzını bıçak açmadı. Ağlamaktan başka hiçbir şey yapmıyorsun." Nazlı'nın endişeli gözleriyle beni sarsmasıyla kendime gelmiştim. "Eylem senin bir suçun yok harap ettin kendini." Aklıma gelenlerle daha çok ağlamaya başlamıştım. Beni nasıl öpebilirdi ki? Dudaklarımın sevmediğim bir adamın izini taşıması beni deli ediyordu. "Eylem kuzum yapma bak böyle n'olursun. Fethi abi anlayışlı bir adamdır senin yapmadığını bilir." Diyerek karşıma oturdu. "Bıraktığı iğrenç bir izi hayatım boyunca taşıyacak olmam beni deli ediyor Nazlı." Biranda kapının kırılacak gibi çalmasıyla irkilmiştim. Nazlı kapıya bakmak için kanepeden kalktı. Salona tek gelen Fethi'ydi. "Eylemm..." Yanıma geldi ve bana sarıldı. Hiçbir şey demeden sadece sarıldım. Fethi'nin kalp atışlarını kendi vücudumda hissedebiliyordum. "Seni suçlamıyorum." Ellerini saçlarıma daldırıp okşamaya başlamıştı. "Suçluyum Fethi...ben en başından beri suçluyum." Diyerek hızla kendimi çektim. Hâlâ ağlamaya devam eden göz yaşlarım hızlanmıştı. "Haklısın seni sevmek bana acıdan başka bir şey getirmedi ve ben bu acıdan nasıl kurtulucağımı bilmiyorum." En az benim kadar kötü görünen Fethi yanıma yaklaşıp ellerimi yaralanmış olan ellerinin arasına aldı ve gözlerini gözlerime sabitledi. "Ben biliyorum." Diyerek yaralı olan ellerini şakağıma yerleştirdi ve dudaklarıyla yavaşça dudağımı öpmeye başladı. O kadar narin öpüyordu ki insanı kendinden geçiriyordu. Dudaklarımı bu denli narinlikte öpünce kendimden utanmıştım. Kendimi geriye çektim ve başımı olumsuz anlamda sallamaya başladım. "Onun pis dudaklarının izi varken olmaz." Diyerek kendimi kanepeye attım. "Eylem yapma böyle." Çaresiz çıkan sesiyle Fethi'de kendini kanepeye atmıştı.