NEDEN BEN (Tamamlandı)...

40.Bölüm

Kanlı Asker Üniforması

Eylem'den Anlatım

Dün gece aşık olduğum adam ikinci kez ait olmuştum. Ona aittim. Bana aitti. Bu duygu muhteşemdi. Birine ait olduğunu bilmek...nasıl anlatılabilir ki? Sevdiğin adamın her zerresini iliklerinde hissediyorsun. En derinliklerinde onu hissediyorsun. Tüm hücren onun adını haykırıyor. Bu aşk değil de ne? Gözlerini kapattığında onun suretiylesin. Yanındayken onu özlemek. Hissetmek. Aynı yöne iki çift göz olarak bakmak. Hayatını el ele ve sırt sırta yaşamak.

Gözlerini aralayan Fethi şakağımı öptü ve elleriyle yüzümü ellerine hapsetti. "Özür dilerim." Yüzünde ki mutluluk bir an için kendini kasvete bıraktı. "Ne için?" Sorumla ellerini yanağımı okşamaya başladı. "Dün seni kırdığım için." Yüzüm de ister istemez bir gülümseme oluşmuştu. Benden özür dilemeyeceğini söyleyen adam şimdi bende özür diliyordu. "Ben seni dün gece affetmiştim." Diyerek dudaklarını öptüm. "Hmmm demek beni dün gece affettin ha." Üstüme çıkıp ellerini iki yanıma koydu. Resmen beni yatak ve kendi arasında sıkıştırmıştı. Derin bir nefes alıp ellerimi boynuna doladım. "Bu bir ceza mı?" Sorumla başını olumlu anlamda salladı ve başını boynuma gömdü. Burnun boynuma sürttü ve derin ve sık nefesler almaya başladı. Ellerimle saçlarını okşamaya başladım. "Kamelya kokusu hiçbir kadına eminim ki bu kadar yakışmaz." Boğuk sesiyle alt dudağımı dişledim. Titremişti vücudum. Bu adamın bedenime her dokunuşunda bu tepkiyi veriyordu. "Seninle ne yapacağım ben Eylem. Kamelya kokun beni baştan çıkarıyor." Başını boynumdan çekti ve gözlerimin içine baktı. "Sevebilirsin." Bana yaptığını yapmıştım. Bunu fark edince elini saçlarıma getirip okşamaya başladı. "Onu yapıyorum zaten." Diyerek saçlarımın arasına bir öpücük bıraktı. "O zaman bize kahvaltı hazırla." Başımla karnımı işaret ettim. "Ama ben sana acım." Demesiyle kahkaha atmaya başladım. Odayı dolduran kahkahamı dudaklarıyla susturmuştu. Dudaklarına anında karşılık verirken birden  kapı çalmaya başladı. Fethi dudaklarımdan ayrılıp üstümden indi. "Sabah sabah kim bu münasebetsiz?" Diyerek yataktan kalktı ve odanın bir kenarında ki valizi açtı ve içinden şort ve bir t-sirt çıkardı. Hızlıca üstüne geçirdi ve odadan çıkacaktı ki bir anda durdu. "Sende üstünü giy öyle gel aşağıya." Diyerek odadan çıktı.

Hızla yataktan kalkıp valizin içinden beyaz bir elbise üzerime geçirdim ve odadan çıktım. Aşağıya indiğimde Fethi kapının önünde elinde büyük bir kutu ile duruyordu. Adımlarımı hızlandırıp merdivenlerden hızla inmeye başladım. "Elinde ki kutu ne?" Gözlerimle elinde ki kutuyu işaret ettim. "Bilmiyorum açınca anlarız ama üzerinde bir not var." Diyerek elinde ki kutunun üstünde ki notu alıp eline alıp okumaya başladı.

"Dün gece ateşli bir gece olsa gerek ki bu kadar geç açtınız kapıyı.!!"

"Bu ne şimdi?" Diyerek elinde ki notu alıp okudum. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes alsamda boğazımda oluşan yumru yutkunmamı engelliyordu. "Kutu...kutuyu aç." Kutuya uzanırken Fethi kutuyu yere koydu ve diz çöktü. Kutuyu hızlı bir şekilde açtı. Elini daldırdığında içinden kanlı bir asker üniforması çıktı. Sol tarafında KULAKSIZ yazıyordu. Gözlerimi bir kez kapatıp açtım. Bunun bir rüya olmasını istiyordum. Bu olmamalıydı. Gözlerimi açıp Fethi'ye baktığım da benim kadar yıkılmış görünüyordu. Elini tekrar kutunun içine daldırdığında bu sefer kanlanmış bir not kağıdı çıktı.

"Her şey daha yeni başlıyor GAZETECİ. Ve sen öylece izleyeceksin. Gözünün önünde sevdiklerini senin elinden alıcam ve sen sadece seyirci kalıcaksın. Bunu ilk baş yanında ki Asker bozuntusundan başlıycam. Umarım hediyemi beğenimişsindir.