Hurt Then Fall (Wilton University: Girls Are Not Allowed Book Two) [Completed]

Chapter 24

Tiningala ko ang mataas na hotel na  pinagtutuluyan ni Ichiro. Medyo malapit lang pala 'to sa restaurant. Kung alam ko lang sana na dito siya nag check in. Sana hindi na ko nahirapan ng gabing iyon.

"Dito ka pala naka check in." Saad ko habang hinihintay namin ang pagbaba ng elevator.

"Yeah, why?"

Pinahirapan mo lang naman kasi ako ng bonggang bongga noong nalasing ka.

"Wala lang."

Tuluyan ng bumukas ang elevator at may tatlong lalaking lumabas dito. Nagkatitigan kami noong isa. Bakit parang pamilyar sakin ang kanyang mukha? Naramdaman ko naman ang kamay ni Ichiro sa waist ko kaya napatingala ako sakanya. Naka kunot na ang kanyang noo. I know that expression. Napailing na lang ako at sinundan ng tingin yung tatlong lalaki. Pakiramdam ko nakita ko na talaga sila eh.

Nagsara na ang elevator at kasabay nito ang pag-alala ko doon sa tatlo.

"I know them!" Sabi ko habang nilingon si Ichiro. Tinignan niya naman ako habang nakakunot pa rin ang noo.

"Nag-aral sila dati sa Wilton University." Dagdag ko pa habang pilit na inaalala ang kanilang pangalan.

"Stop thinking about them. I don't fvcking care anyway. -_-"

Fiancee ni Krista yung isa doon eh.

"Hey."

Sino nga ba 'yon?

"Autum."

Magaling mag basketball yon eh. Napanuod ko pa sila noong nandoon ako sa Wilton University. Xe... Xenon? Right!

"Jarvee Xenon! 'Yun yung pangalan niya diba?" Tumingin ako kay Ichiro na nakapoker face na. Ayt.

Kasama niya kaya si Krista?

"If you don't stop thinking about them i will kiss you here." Nanlaki ang mata ko at mabilis na napahawak sa aking bibig. Last time we kissed  muntik ng makarating sa kung saan.

Sinapak ko siya sa braso niya.

"Naalala ko lang naman sila!"

"How about me? Do you always remember me?"

Natigilan ako dahil sa tanong niyang 'yon. Kung alam niya lang, halos wala yatang araw na hindi ko siya iniisip. Bumukas na ang elevator kaya lumabas na ko.

"Why did you leave me without saying anything?" Dagdag niya pa at hinarangan ang daanan. Tiningala ko siya at naalala ang araw na 'yon.

"I wait you. Sa Wilton University. And then i see you with your parents and... Grace." Nakita ko agad sa mata niya ang gulat.

"I-I didn't know that Grace is there. I didn't tell you because i though you trust me." Sagot niya habang napailing na lang ako.

"Believe me... Sinubukan kong magtiwala... but i just can't, the p-pain is too much..."

"And you choose to leave."

"Kasi huli na ang lahat..."

"I agree to that fvcking secret relationship! Kasi 'yun ang gusto mo... Kahit ayaw ko." Tumango ako. Sino nga ba namang may gusto non? I know, kasalanan ko lahat 'to.

"S-Sorry... Gusto ko lang naman kasi kahit isang magandang image lang may makita sakin ang mga tao. A top student in St. Natali... K-Kahit yun na lang. Because i'm tired to their judgement about me! N-Na... Na anak sa labas... Na...anak sa kabit..." Napatakip na lang ako sa mukha ko habang tuloy-tuloy ang pagtulo ng aking luha. Words can't express what i am feeling right now but my tears did.

"People can't love you if they really hate you. It's useless. But there's few person who love you and can accept you." Inangat niya ang ulo ko at tinulungan akong punasan ang aking luha.

"You should stop crying or i will really kiss you."

"I can't! *sobs*" Sinubukan kong tumigil pero wala na yata akong kontrol sa katawan ko. Hinapit niya ako palapit sakanya at hinalikan sa noo. Napapikit na lang ako.

"I love you." Bulong niya.

This man make me realize something. I just need few people who truely love me and from now on i will fight.