Hayat'ın Zorlukları

Kaza

BİR HAFTA SONRA EYLÜL:
Kızlar ile bizim evde oturup sohbet ediyorduk.

Kader: Eee Songül o günden sonra hiç konuşmadınız değil mi Güney'le.

Songül: Hayır ya kızlar anlamıyorum böyle bir hatayı nasıl yaptım onu sevdiğimi ona ayık kafayla söylemem lazımdı.

Meral: Yani evet canısı o biraz kötü oldu.

Cemre: Ama sonuçta Güney'de seni seviyor Songül yani bence çok yakında aranızda birşeyler olabilir.

Songül: Yani kızlar şimdi bende... Pardon telefonum çalıyor.

Songül telefonda konuşurken birden donup kalmıştı sonra da telefon ellerinden düşüp yeri buldu.

Eylül: Songül ne oldu.

Songül: Babam şantiye de düşmüş hastaneye kaldırmışlar.

Kader: Ne Songül hadi kalk gidelim hemen.

Meral: Hadi kızlar.

Cemre: Meral Songül'ün telefonunu al Güney'e haber ver.

GÜNEY:
Meral beni arayıp Songül'ün babasının hastaneye kaldırıldığını söylemişti benim yanımda da Mert,Gökhan ve Serkan vardı hemen hastaneye gittik Songül oturmuş ağlıyordu hemen yanına gittim.

Güney: Songül Sadullah amca nasıl.

Songül: Bilmiyorum Güney hiçbirşey söylemiyorlar.

Güney: Sakin ol tamam mı iyi olacak.

Songül: Korkuyorum Güney zaten kimsem yok babam da giderse.

Güney: Birşey olmayacak Songül güçlü olmaya çalış.

Serkan: Geçmiş olsun Songül.

Songül: Sağol Serkan.

Mert: Geçmiş olsun.

Songül: Sağol Mert.

Gökhan: İyi misin Cemre.

Cemre: Ben iyiyim ama eğer Sadullah amcaya birşey olursa Songül'ü toparlayamayız.

Gökhan: Birşey olmayacak tamam mı korkma.

O sırada içerden doktor çıkmıştı hepimiz etrafına toplanmıştık.

Songül: Doktor bey babam nasıl.

Doktor: Düşmenin etkisi ile kafasını çok sert vurmuş ameliyat başarılı geçti ama her an herşey olabilir 24 saat yoğun bakım da tutucaz ama felç kalma riski çok yüksek.

Songül: Nasıl yani babam bir daha yürüyemeyecek veya hareket edemeyecek mi?

Doktor: Malesef bunu zaman gösterecek ama siz yine de herşeye hazırlıklı olun.

Songül: Peki yanına girebilir miyim?

Doktor: Sadece beş dakika girebilirsiniz hemşire hanım sizi hazırlasın.

Songül: Sağolun.

Kader: Kardeşim hadi gir ama güçlü ol tamam mı konuş babanla güçlü olduğunu duyarsa oda dayanır.

Meral: Evet Songül güçlü durmaya çalış tamam mı.

Songül: Tamam denerim.

SONGÜL:
Hemşire beni hazırladıktan sonra yoğun bakıma girmiştim babamı o makinelere bağlı olarak görünce gözyaşlarımı tutamadım yavaş yavaş babamın yanına ilerleyip yatağın kenarına oturdum ve babamın elini tuttum.

Songül: Babacığım canım babam benim hayatta ki tek sığınağım sen gidersen ben ne yaparım tek başıma sakın ölme baba tamam mı sakın bırakma beni bak eğer sana birşey olursa bende yaşayamam benim bu hayatta senden ve kızlardan başka kimsem yok.

Hem konuşup hem ağlarken birden makinelerden ses gelmeye başladı kafamı kaldırıp baktığım zaman ekranda oluşan düz çizgiler gördüm ve dışarı fırladım.

Songül: Yardım edin doktor yok mu babam ölüyor birşey yapın.

Güney: Songül ne oldu.

Songül: Güney babam kalp atışları birşey yapın kimse yok mu.

Eylül: Meral koş doktor çağır.

Doktorlar geldiği zaman bende içeri girmeye çalıştım.

Güney: Dur Songül dur lütfen.

Songül: Bırak Güney yalvarırım bırak.

Güney: Songül bırak doktorlar işini yapsın iyi olacak Sadullah amca.

Songül: Baba sakın gitme.

Eylül: Kardeşim yapma kalk hadi iyileşecek baban.

Kader: Songül canım kardeşim benim.

O sırada doktorlar dışarı çıkmıştı.

Songül: Babam nasıl iyi demi uyuyor şimdi.

Doktor: Biz elimizden gelen herşeyi yaptık ama hasta kalp masajına tepki vermedi üzgünüm başınız sağolsun.

Songül: Baba. Gitti mi şimdi beni bırakıp hayır ölemez babam beni bırakmaz ki yalan söylüyorsunuz.

Güney: Songül dur Songül.

Songül: Açın kapıyı babamı görücem ben yalan söylüyorsunuz babam beni bırakmaz.

Eylül: Songül dur ne olur kardeşim sakin ol.

Cemre: Songül yapma kardeşim Songül.

Songül: Bırakamaz Cemre beni bırakamaz.

Meral: Songül bırakma kendi kardeşim.

1 HAFTA SONRA EYLÜL:
Artık Songül'de bizimle birlikte kalıyordu hepimiz kimsesiz kalmıştık birbirimizden başka tutunacak kimsemiz yoktu ama biz birbirimize söz vermiştik ömür boyu asla bırakmayacaktık bu kardeşliği bitirmeyecektik.

Bir hafta içinde Songül çok olmasa da yavaş yavaş toparlanmıştı hergün babasının mezarlığına gidip onu ziyaret ediyordu Güney'de hergün bize gelip Songül nasıl diye kontrol ediyordu.

Belki de bu hayatta Songül'ü tamamen toparlayan kişi Güney olur...