Hayat'ın Zorlukları

Koma

1 HAFTA SONRA CEMRE:
Songül hala uyanmamıştı hepimiz çaresizce hastanede bekliyorduk bu zaman içinde biz kızlarla birkaç kere eve gidip gelmiştik ama Güney hiç Songül'ün başından ayrılmıyordu.

Eylül: Songül ne zaman uyanacak ben onu çok özledim.

Meral: Bende çok özledim ama uyanmıyor kardeşimiz.

Cemre: Uyansın artık bir hafta geçti nereye kadar böyle gidecek.

Kader: Offf kızlar ben daraldım yine hava almaya çıkıyorum geliyor musunuz.

Meral: Bende geliyim canısı yalnız gitme.

Cemre: Bende geliyorum Eylül sende Güney'e baksana.

Eylül: Tamam.

Cenk: Kader nereye.

Kader: Hoşgeldiniz Cenk hava almaya çıkıyoruz.

Serkan: Güney nerede.

Meral: Songül'ün başından ayrılmıyor yoğun bakımın önünde.

Cenk: Biz bir bakalım Güney'e.

Meral: Tamam bizde dışarı çıkıp hava alalım.

Dışarı çıktığımız zaman Kader ağlamaya başlamıştı.

Kader: Uyanmıyor Allah kahretsin kardeşim uyanmıyor.

Doktorlar koşarak Songül'ün odasına doğru gidiyordu.

Meral: Kader birşey oluyor sanırım.

Kader: Songül koş Meral.

Meral: Ne oldu Songül iyi mi.

Serkan: Kalbi durdu elektroşok veriyorlar.

Meral: Songül kardeşim uyan bırakma bizi.

Güney: Songül bırakma ellerimi lütfen uyan ben sensiz yaşayamam.

Cemre: Songül.

Feride: Kızlar ne oluyor neden toplandınız.

Kader: Kardeşim ölüyor Feride hanım kalbi durdu doktorlar müdahale ediyorlar.

Feride: Songül kızım kızım uyan Songül bırakma kendini güçlü durmak zorundasın.

Toprak: Sakin ol Feride canım sakin ol.

Feride: Toprak kızıma birşey olmasın.

Toprak: Olmayacak canım sakin ol.

Meral: Neden durdular neden birşey yapmıyorlar.

Kader: Kardeşim.

Kaderin son sözü bu olmuştu bayılıp kendini Cenk'in kollarına bırakmıştı.

Cenk: Kader aşkım Kader aç gözünü.

Kaderi bir odaya götürüp serum vermişlerdi Cenk başında duruyordu o sırada doktorlar da Songül'ün odasından çıkmıştı.

Güney: Ne oldu iyi demi döndü geri hayata.

Doktor: Malesef hastamız bitkisel hayata geçti.

Cemre: Na-nasıl yani.

Doktor: Yani kendisi şu anda komada uyanması uzun bir zaman alacak.

Meral: Ne kadar zaman.

Doktor: Bunu bilemeyiz bu hastanın dayanıklılığına bağlı.

Gökhan: Ne demek tam bir zaman veremiyorsunuz bu kız zaten bir haftadır uyuyor.

Doktor: Bitkisel hayata geçen hastalar da zaman belli olmuyor maalesef bu bir haftada sürebilir bir yılda belki de hiç uyanmayabilir.

Güney: Ne demek uyanmayabilir ya bunu bana açıklayın uyandırın Songül'ü birşey yapın.

Güney doktorun yakasına yapışmıştı bizimkiler ayırmaya çalışıyordu.

Serkan: Kardeşim sakin ol lütfen yapacak birşey olsa yaparlar zaten emin ol.

Güney: Bırakın ya ben dışarı çıkıp hava alcam.

Gökhan: Bende gidiyim onunla yalnız kalmasın.

Gökhan ve Güney aşağı inmişti Kader odada dinleniyordu. Biz ise kızlarla Songül'ün odasının camının önünde durmuş ağlıyorduk.

Meral: Biz uyanmasını beklerken kardeşimiz iyice komaya girdi daha fazla hayata küstü.

Cemre: Ama uyanacak ben inanıyorum bırakmaz Songül bizi Songül bu ya bırakır mı sizdlce yine uyanacak bize yine kızacak rahat durun anasını satayım diyecek.

Eylül: Bu cümlelere  o kadar çok inanmak istiyorum ki Cemre ama benim umudum yavaş yavaş tükeniyor gerçekten Songül bırakmasın bizi.

Serkan: Eylül neden ağlıyorsun canım ağlama bak Songül uyanacak evet uyanması belki biraz zaman alacak ama uyancak emin ol Songül sizi bırakır mı.

Eylül: Bırakmaz demi Serkan.

Serkan: Tabiki bırakmaz bitanem gel hadi biraz uyu başını omzuma koyup.

Eylül: Su an en ihtiyacım olan şey.

O sırada Güney ve Gökhan gelmişti.

Cemre: Güney ne oldu.

Güney: Doktordan izin aldım Songül'ün yanına giricem.

GÜNEY:
Doktordan Songül'ün yanına gitmek için izin istemiştim doktor da beş dakika girebileceğime dair izin vermişti hazırlanıp Songül'ün odasına girmiştim. Yatağın kenarına oturup ellerini tutmuştum.

Güney: Aşkım Songül doktorlar ilk önce artık bizi duyamayacağını söyledi bir hafta sonra da komada olduğunu söyledi ama sen güçlüsün demi beni kızları bırakıp gitmezsin değil mi sen güçlüsün kızım bak sana birşey anlatacağım bizi çok mutlu bir hayat bekliyor biliyor musun bak şimdi biz üniversiteyi bitirdikten sonra ben gelip seni kızlardan veya Feride hanımdan istiycem daha sonra biz evlencez çok mutlu bir yuvamız olacak sonra o yuvamıza küçük küçük Songül'ler Güney'ler katılacak ben bir kızım bir oğlum olsun isterim mesela kızım sana benzesin isterim böyle senin gibi yeşil yeşil baksın bana ama benim bu hayalleri gerçekleştirmek için sana ihtiyacım var Songül lütfen bırakma beni bu hayali birlikte gerçekleştirelim.

Bu cümlelerden sonra Songül'ün göğsüne başımı koyup ağlamaya başlamıştım Songül ne zaman uyancak bilmiyorum ama o uyanmazsa benim bu hayata tutunacak hiçbirşeyim yoktu Songül yoksa bende yoktum bu hayatta.