Hayat'ın Zorlukları

Lunapark

EYLÜL:
Kapıyı açtığım zaman karşımda annemin temizliğini yaptığı yurdun müdürü duruyordu.

Feride: Merhaba Eylülcüm nasılsın.

Eylül: Feride hanım hoşgeldiniz iyiyim siz nasılsınız.

Feride: Bende iyiyim canım.

Eylül: Kapıda kaldınız geçsenize.

Feride: Tamam teşekkürler canım.

Songül: Aaa Feride Hanım hoşgeldiniz.

Feride: Hoşbulduk çocuklar nasılsınız.

Kader: İyiyiz Feride hanım siz nasılsınız.

Feride: İyiyim Kadercim sağol.

Eylül: Birşey içer misiniz Feride hanım.

Feride: Yok canım sağol ben bir ihtiyacınız var mı diye sormaya geldim annenle babanın vefatından sonra görüşemedik.

Eylül: Çok sağolun Feride hanım ama bir ihtiyacımız yok kızlarla yaşayıp gidiyoruz hep beraber.

Feride: Anladım canım iyi o zaman ben kalkayım halletmem gereken dosyalar vardı.

Meral: Yine bekleriz Feride hanım.

Feride: Uğrarım canlarım.

Cemre: Görüşürüz Feride hanım.

Feride: Görüşürüz kızlar.

Güney: Ne kadar iyi bir hoca.

Songül: Evet öyledir Feride hanım ne zaman başımız sıkışsa veya birşey olsa hep yanımızda oldu.

Serkan: Eylül ben bugün seninle bir yerlere gitmek istiyorum.

Eylül: Olur Serkan nereye gidicez.

Serkan: Lunaparka.

Eylül: Gerçekten mi ben çok severim.

Serkan: Tamam o zaman hadi hazırlan gidelim.

Eylül: Tamam ben hemen hazırlanıyorum.

Güney: Songül bizde sinemaya gidelim mi.

Songül: Olur sevgili gidelim.

Serkan ile birlikte lunaparka gelmiştik.

Serkan: Neye binmek istersin.

Eylül: Dönme dolap ben küçükken de hep gelirdim annem ve babamla binerdik.

Serkan: Tamam hadi binelim.

Serkan'ın yanında kendimi çok huzurlu ve mutlu hissediyordum onun yanında hiçbirşeyden korkmuyordum.

Dönme dolaptan indikten sonra birer tane dondurma aldık ve gezerek yemeye başladık.

Serkan: Eğlendin mi.

Eylül: Evet aşkım çok eğlendim hadi eve gidelim artık akşam yemeğini de bizimle yersiniz.

Serkan: Tamam canım hadi gidelim.

SONGÜL:
Güney ile sinemadan çıkmıştık eve doğru yürüyorduk.

Güney: Ya sonunda o kız nasıl öldü hiç anlamadım valla.

Songül: İzlemedin mi Güney filmin sonunu.

Güney: Seni izlemekten izleyemedim.

Songül: Çok tatlısın sevgili ama keşke izleseydin adamın düşmanı olan çocuk kızı öldürdü klasik mutsuz son.

Güney: Bizim sonumuz mutlu son olur inşallah.

Songül: Bakalım nasıl olacak bir an sana hiç açılamayacağımı sandım.

Güney: Sen açılmadın zaten kıvırcık ben açıldım.

Songül: Ukala sırık.

Güney: Ne kadar romantiksin aşkım.

Songül: Sağol canısı hadi bize gidelim de yemek yiyelim çok acıktım ben.

Güney: Hadi gidelim.

Yolda giderken Eylül ve Serkan ile karşılaştık.

Eylül: Aaa sizde mi yeni gidiyorsunuz eve.

Güney: Evet yenge.

Eylül: Yenge ne Güney ya.

Serkan: Ben onun en yakın arkadaşıyım sende benim sevgilim olduğuna göre yengesi oluyorsun sevgilim, hem Songül'de benim yengem.

Songül: Saçma saçma lakaplar takmayın oğlum ismimizle seslenin bize.

Serkan: Tamam yenge.

Songül: Serkannn.

Serkan: Tamam tamam sustum.

Yavaş yavaş eve yürürken evin önünde oluşan kalabalık ile merak içinde kaldık.

Eylül: Ne oluyor orada.

Songül: Bilmiyorum ki.

Eylül: En son burası böyle kalabalık olduğu zaman annem ve babam öldü Allahım lütfen kimseye birşey olmamış olsun...