Big Bang

~67~ Η κλοπή μιας μερέντας

'Όταν με ξανά δεις σε παρακαλώ, χαστούκησέ με !'

Ένα από τα αγαπημένα μου στιχάκια    γραμμένα από τον π.ριγκιπα .

Ναι οκευυ. Μπορεί να φαίνεται κουλό αλλά έτσι είναι .

Όταν το διάβασα είπα μέσα μου : Όταν ξανα δω το Πέτρο θα του δώσω αυτό το χαστούκι.

Η αλήθεια είναι ότι, σχεδόν κανένας μας δεν κρατάει τον λόγο του και εγώ είμαι, πιστεύω , η χειρότερη στο να κρατάω υποσχέσεις. Αλλά αυτήν την φορά δεν έφταιγε το γεγονός ότι δεν κρατάω τις υποσχέσεις μου , αλλα το γεγονός ότι , πρώτον είμασταν πέντε άτομα και δεν μπορούσα να γίνω τόσο χαζή ώστε να χτυπήσω τον Πέτρο στο άσχετο και δεύτερων μου ήρθε εντελώς απότομα.

Σαν να μου έρχεται τριπλό εγκεφαλικό... Εύχομαι να καταλάβατε τι εννοώ.

Ο καθένας μας θα έχει ζήσει τέτοιου είδους καταστάσεις , με μίνι εγκεφαλικά,  ξαφνική ζαλάδα, υπερκόπωση, υπερφόρτωση αρχείων στον εγκέφαλο κάνοντας τον να θέλει να εκραγεί και πανω απ όλα, βέβαιο θάνατο.

"Π-Πέτρο ; Τι κάνεις εσύ ε--ε-εδω ;" είπα πραγματικά ταραγμένη που τα πόδια μου έτρεμαν.

Δεν μίλησε. Αλλά παρόλα αυτά ήταν υπερβολικά ατάραχος και παραξενεμένο ύψος που με μπέρδευε υπερβολικά.

"Εμμ συνήθως εδώ μένω "

Νομίζω μόλις έπαθα εγκεφαλικό.

Όλα γύρω μου σκοτείνιασαν.

...

...

...

...

...

...

...

...

Άνοιξα τα μάτια μου και .... ωωωω γαμωτο είμαι ακόμα έξω από την πόρτα του σπιτιού του Αχιλλέα... Δηλαδή και του Πέτρου.

Γιατί δεν πετυχαίνει ποτέ αυτός ο τρόπος αυτοκτονίας που κλείνεις τα μάτια σου και προσπαθείς να πεθάνεις.

Το κεφάλι της Κωνσταντίνας ξεπροβάλλει δίπλα από τον Πέτρο λέγοντας μας να μπούμε μέσα.

"Άντε καλέ θα παγώσει το σπίτι! "

"Αύγουστο , μήνα ;" Λέω μαζί με τον Πέτρο .

"Εεε μην το λέτε έχει βγάλει ψύχρα μπρρρρ! " έτριψε με τις παλάμες της τα μπράτσα της και αφού έκανε νόημα στον Πέτρο να μπει βγήκε και τράβηξε εμένα από το μπράτσο τραβώντας με μέχρι το σαλόνι.