POV Αχιλλέας
"Γειά σας "λέει η μάνα μου
Ναι την έψησα και έχουμε κλείσει θέσεις ...
Τώρα κλείνει και ξενοδοχείο...
" Ααα ναι θα δω τι μπορώ να κάνω... Ναι είναι ένα αγόρι και δυο κορίτσια... Ναι ωραία θα τους το πω ναι "... Λέει στον ξενοδόχο...
Κλείνει το τηλέφωνο και γυρνάει σε εμένα.
" Αχιλλέα μου ;" μου λέει και περνει ενα ύφος που πολυ με τρομάζει
"Ναι ;" της λέω και καλά αθώα,
"Υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι " μου λέει και αφήνει το σταθερό πάνω στο τραπέζι.
"Να φοβάμαι ;"
"Οχι, όχι , απλά να.... Επειδή δεν υπάρχει μόνο δωμάτιο και επειδή δεν δίνουν δίκλινο για ένα άτομο πρέπει να βρεις κάποιον για να κλεισουμε ένα δίκλινο ακόμα και να είναι δυο δίκλινα δίπλα δίπλα " μου λέει και με ανακουφίζει που δεν είναι κάτι χειρότερο από αυτό
"Αααα μάνα το έχω θα πω στον Πέτρο να έρθει μαζί μας , αν και η Βέφα δεν τα παει καλα μάχη του αλλά είναι ευκαιρία να τα βρουν σωστά? " την ρώτησα και αυτή έγνευσε καταφατικά.
"Ωραία παρε τον Πέτρο να του το πεις και εγώ θα παρω το ξενοδοχείο για να κανονίσω " μου λέει και αμέσως πιάνει το σταθερό από το τραπέζι.
[...]
"Τι εννοείς όταν λες οτι θα έρθει και ο Πέτρος μαζί ; " φωνάζει μεσα απο το τηλέφωνο η Βέφα, και εγώ το τραβάω λίγο πιο περα για να έχω αυτιά μέχρι να πεθάνω.
"Ελα ρε σιγά , ουτως η άλλως και να ήθελες δεν γινόταν αλλιώς "της λέω και ακουω που ρίχνει μπουνιά στον τοίχο
" εεεε... Το θέλω αυτό το σπίτι για προίκα "της λέω και αυτη γελάει πνιχτά
" ρε Αχιλλέα σε παρακαλώ δηλαδή "
Ιδέα* μια λάμπα κάνει εμφάνιση πάνω από το κεφάλι *
"Οκ αφου θες να γίνει έτσι ας γίνει, αλλά ναι εγώ θα φταίω μετά άμα γίνω ζιγκολό, " σταμάταω για λίγο και κάνω ένα ψευτικο δραματικό λυγμό να μου ξεφύγει " θα μας παρουν την περιουσία οι κωλόγριες και άσε που μπορεί να παντρευτώ στο τέλος την Μαρία την άσχημη " συνεχίζω
"Αχ χαρεί θα μου κάνεις γιατί θέλω τον Μαντά " μου λέει ειρωνικα
"Οκ τέλεια πάλι τα χαλάς όλα επειδή δεν γουστάρεις τον Πέτρο, έτσι παραλιγο να γίνει και στο κλαμπ με τα αυτοκίνητα "
ESTÁS LEYENDO
Big Bang
Novela Juvenil..."Τι θες τέλος πάντων και με έχεις πάρει από πίσω "Του είπα υψώνοντας την φωνή μου.... "Ρε κορίτσι μου σταματά λίγο να μιλήσουμε" Είπε και αναστέναξε... "Δεν είμαι ΣΟΥ" είπα και περπάτησα πιο γρήγορα.. "Οκ ....σταματά λίγο να σου μιλήσω κο-ρί-τσι"...