Familie Saleh (Voltooid)

Deel 7

Previously on Familie Saleh:
Perspectief Kaoutar:
Ik neem de pistool aan en geef de man het geld.
Nu kan mijn plan echt werken. Fatine hoef ik niks aan te doen, want ze word toch uitgehuwelijkt. "Arme Boutaina, je leven zal niet makkelijk zijn." zeg ik met een grijns. Ik bel Amine op."
Amine: Wat moet je?
Kaoutar: Niet zo boos doen, werk je niet mee of ik zal Aicha wat aan doen.
Amine: Wat wil je.
Kaoutar: Ik wil dat je iets afleverd...

——————————————————-//
Back to the story

Perspectief Oussama:
"Ey Amine, met wie zat je te bellen?" vraag ik. "Wallah, het lijkt echt dat je een spook hebt gezien." zegt Hamza lachend. "F*ck off, man!" zegt Amine geïriteerd en loopt de deur uit. "Wat is er met hem aan de hand?" vraagt Hamza. "Wallah meh ik weet, kom we roepen de meiden."

Perspectief Fatine:
"Wahaha, wat gebeurde er toen?" vroegen Aicha en ik tegelijkertijd. "Ik had een open potje jam naar hem toegegooid." verteld Oumaima trots. "Alleen omdat die random gast naar je knipoogde?" vroeg ik. "Ik heb Hamza, I don't need another man." "Was hij heel vies geworden?" vroeg Aicha. "Laten we zeggen dat het verschil tussen bloed en jam niet echt te zien was." verteld Oumaima lachend. "You savage!" riep ik. "De enige echte."

Klop Klop

"Ey, ik ben het Oussama, kunnen we binnen komen? Of zijn jullie naakt ofzo." "AWILI OUSSAMA GEDRAAG JE!!" riep ik hem na. "Yes, you can binnen komen." zegt Aicha.

"Wat is er met jullie twee en waar is Amine?" vraagt Aicha. "Laten we zeggen dat Amine een telefoontje kreeg en toen heel prikkelbaar werd net als een meisje als die ongesteld is." legt Oussama uit. "Wallah meh, alle meisjes zijn chaggie als ze ongesteld zijn." zeg ik. "Echt wel." zegt Hamza. Ik rol met mijn ogen.

"Ik ga naar Amine toe, even kijken wat er met hem is." zegt Aicha. "Saff hbiba, we zien je wel weer, ik ga even met mijn vader praten." zeg ik.
"Okey, 7abaybi." "Oumaima, wil je met me mee, ik ben echt bang voor zijn reactie?" vraag ik. "Tuurlijk, lieverd."

Perspectief Boutaina:
"DEZE WIL IK!!!" schreeuwt Selma terwijl ze met haar gezicht tegen de winkel etalage staat geleund. "Lieve schat, dat is niet zo hygiënisch." zeg ik. "Jou gezicht ook niet dus het maakt niet zoveel uit." zegt Selma met een glimlach. "Ik zweer, als je mijn nichtje niet was, had ik JOU onder de grond begraven." zeg ik lachend.

Als ik me omdraai zie ik een jongen in de verte onze kant opkijken. Hij had een zwarte hoodie aan die zijn gezicht bedekte. "Uhm Selma?" vraag ik. "Ja?" "Ik denk dat we bekeken worden." zeg ik zo onopvallend mogelijk. "Omdat we hot zijn?" zegt Selma met een knipoog. "Kan je niet één keer serieus zijn!" zeg ik. "Bedoel je niet saai?" Ik rol met mijn ogen. "Kom snel" "Ja MAMA" zegt Selma met de nadruk op mama.

Als ik om me heen kijk zie ik hem achter ons aan lopen. "Selma, sneller!" riep ik. Nu pas drong het tot haar door dat we echt achtervolgd werden. "REN!" riep ik. We renden zo snel als we konden weg, maar hij was te snel. "W-wat nu?" vroeg ik hijgend. "Ik weet niet." "Snel ga die steeg in." riep ik, terwijl ik naar een donker steegje wees.

"HET LOOPT DOOD!" schreeuwt Selma. "SSSSST!" siste ik terwijl ik mijn hand op haar mond deed. "Snel achter die dozen daar. "We verstopten ons achter de dozen, afwachtend wat er zou gaan gebeuren. De jongen kwam en keek om zich heen. "Shit" hoorde ik hem zeggen. "Sel, die stem komt me bekend voor." fluisterde ik. "Mij ook" Je zag de jongen een pistool uit zijn zak pakken en schoot overal naar toe. "Ga liggen." siste Selma.

Net op tijd gelukkig want anders gingen de kogels door onze hoofden heen. De jongen keek omzich heen en liep daarna weg. "Awili."

Perspectief Fatine:
Aangekomen bij mijn huis zat ik met knikkende knieën voor de deur. "Schat, maak je geen zorgen. Het komt goed In Sha Allah." zegt Oumaima geruststellend.

Als ik de deur open en de woonkamer binnen loop zie ik mijn vader, moeder, Kaoutar en een man van ongeveer 25 zitten op de bank. "Je hebt toch besloten om te komen." zegt mijn vader met opgetrokken wenkbrauwen. Ik knik.

"Sorry papa, ik bedoelde het niet zo. Ik kan er gewoon niet tegen dat jullie Boutaina en mij niet geloven!" leg ik uit. "Fatine, stop met Kaoutar de schuld te geven!" roept mijn vader boos. "Maar.." "Nee niks te maaren.!! En om jou gedrag een beetje te veranderen ga je trouwen met Ali. Hij heeft genoeg manieren om jou te verbeteren." zegt hij terwijl hij wijst naar de man op de bank. "Ik wil niet met hem trouwen! Ik wil met Oussama trouwen!" riep ik half huilend. "Nee, had dan eerder gekomen! Je gaat met Ali trouwen, punt uit!!!" schreeuwt mijn vader.

Huilend keek ik naar mijn moeder die ook met tranen in haar ogen stond. In tegen stelling tot Kaoutar die ervan genoot. "P-papa." zeg ik zacht. Ik loop naar hem toe maar voel gelijk een platte hand op mijn gezicht komen. Mijn vader heeft me nooit geslagen en nu... "I-ik w-wil niet.." zeg ik. En pats, nog een hand. "GA NAAR JE KAMER, IK HOEF GEEN KIND DAT GEEN RESPECT TOONT!!!!"

Ik kijk hem geschrokken aan en ren mijn kamer binnen. Oumaima komt achter me aan rennen. Ik doe de deur opslot en huil al mijn tranen uit. "S-schat niet huilen." zegt Oumaima met een brok in haar keel. "I-ik weet niet wat ik moet doen! Ik kan Oussama niet kwijt raken. Hij is alles waar ik om geef. Hij laat me waardevol voelen, hij houdt het uit met mijn grappen... Hij is perfect😭😭😭" zeg ik huilend. "Hbiba, we gaan het samen oplossen." zegt ze terwijl ze me een knuffel geeft.

Perspectief Kaoutar:
En kijk van zulke dingen kan ik echt genieten. Laten we zeggen dat als Fatine getrouwd is het niet gaat uithouden met Ali... Ali mijn lieve advocaat die mij heeft geholpen. Hij zal haar het leven zuur maken en haar behandeen zonder 1 lepeltje met respect. En Boutaina? Die komt wel vroeg of later de gevangenis in...

Oeff Kaoutar en haar plannen🤦🏻‍♀️

Ik hoop dat jullie dit deeltje leuk vonden.❤️

Vergeet niet te stemmen❤️🙈

Thallah