Deel 21

225 30 28
                                    

Previously on Familie Saleh
Perspectief Oussama::
Ik ben nu in Frankrijk, even weg van alle flikkers. Ik moet en zal Fatine weer de mijne maken. Kaoutar en Firdous, wacht maar! Jullie minder leuke mektab komt eraan, In Sha Allah.

Back to the story

Perspectief Boutaina:
"Wat nu? Fatine is weggerend naar Amine om hem inelkaar te slaan met een verwondde hand!" zegt Hamza met een hand door zijn haren. "Wat als Fatine het niet overleefd?" vraagt Ayman gestrest. "Guys! Wij kunnen nu niks meer doen... Als Fatine wat in haar hoofd heeft dan stopt ze niet totdat het gebeurd." leg ik geïriteerd uit.

"Dus we laten het aan haar lot over?" vraagt Hamza. "Nee, er is maar één iemand die haar op andere gedachtes kan brengen." zeg ik. "Wie?" vraagt Ayman. Ik zucht en bedenk me of het wel een goed idee is... "Oussama.." zeg ik teleurgesteld. "Mooi is dat... ik denk niet dat Fatine, Oussama nu wil zien, nadat ze weet dat hij met die ene Firdous gaat trouwen." zegt Hamza hoofdschuddend.

"Tfoe, wat wil je dat we dan doen, he? Hij is onze enige oplossing!" roep ik uit. Ayman en Hamza kijken elkaar bedenkelijk aan. "Ze gaat sowieso niet naar hem luisteren, na wat hij haar heeft geflikt." zegt Hamza bedenkelijk. "Dan weet ik het ook niet meer." zeg ik hoofdschuddend. "Zou ze Amine überhaupt kunnen vinden? Je zei toch dat het één grote rommel thuis was?" vraagt Ayman aan Hamza.

Hamza krabt op zijn hoofd en knikt. "Misschien kunnen wij niks doen... Maar we kunnen wel iets voorkomen." schiet me oppeens te binnen. Ayman en Hamza kijken me vol afwachting aan. "Goed, dit is het plan..."

Perspectief Oumaima:
Aicha en ik lopen door de winkelstraten van Parijs. Voordat we Dounia (Fatine en Boutaina's nicht) gaan opzoeken, willen we nog wat halen. "Ey! Kijk daar eens!!!" roept Aicha, terwijl ze met haar vinger naar een jongen wijst. Als ik goed kijk zie ik plotseling Oussama staan. "Oh my Allah, wat doet hij hier?!" vraag ik hardop.

"Daar komen we maar op één manier achter." zegt Aicha, terwijl ze me mee trekt, richting Oussama. "Waar ben je mee bezig!" roep ik uit, maar het is al te laat.

Perspectief Aicha:
Ik trek Oumaima mee, richting Oussama. "JIJ DAAR!!!" schreeuw ik. Hij draait zich van schrik om en ik zie hem geschrokken ons aanstaren. Voor ik verder iets wou zeggen, gaf ik hem een stomp in z'n zij. "VIEZE EZEL!!! ZOMAAR MET IEMAND ANDERS TROUWEN, ZOMAAR FATINE' S HART BREKEN, ZOMAAR NIET WACHTEN OP FATINE!!! WANT WAT JIJ NIET WIST... IS DAT ZE NA EEN MAAND WOU SCHEIDEN VAN ALI, OM MET JOU TE KUNNEN ZIJN!!!!" schreeuw ik

Hij kijkt me met open mond aan. "Luister-."
Voordat hij z'n zin kon afmaken, trok ik Oumaima en Oussama mee een restaurant in. "Jij gaat niet weg, totdat jij een verklaring voor dit alles hebt!" beval ik boos. Hij zucht en begint zijn verhaal.

Hij vertelt over Firdous die in een bloemenwinkel werkte en met hem wou flirten. Hij ging blijkbaar nep flirten en daarna weglopen... Kaoutar had het stukje gefotografeerd dat hij heel dicht bij haar gezicht stond, dat het lijkt of ze zoenden. Blijkbaar werkte die Firdous mee met Kaoutar en liet Firdous de ouders van Oussama geloven dat ze met elkaar wilde trouwen.

Nu is Oussama in Frankrijk, om alles op een rij te zetten. Na zijn verhaal kijk ik Oumaima lang aan. "Zeg wollah je spreekt de waarheid!" beval ik weer. "Wollah! Ik wil Fatine zo graag terug, ik heb het deze keer echt verpest." zegt Oussama met een sombere stem. "Ja ezel natuurlijk heb je het verpest, je had naar Fatine moeten gaan, i.p.v. naar Frankrijk vluchten. Dit gaat je echt niet helpen om een toekomst met Fatine." zegt Oumaima met een diepe zucht.

"Nu hebben we niet één, maar twéé problemen." zucht ik. "Hoe zo, twéé?" vraagt Oussama. Ik vertel alles van A tot Z, over gekke Amine, over de ontvoering van mij en Oumaima, over dat Oumaima werd neergestoken door Amine en dat we langs Dounia gingen, om samen een plan te bedenken.

"Tfoe, die vieze flikker. Wat denkt hij? Wallah als hij Fatine ofzo aanraakt gaat hij klappen krijgen vriend." zegt Oussama gespannen. Je zag dat hij zo gespannen was, dat zijn kaaklijn strakker stond dan de strakst gespannen touw ter wereld! "Maar jullie zijn net zo erg..." zegt Oussama plots. "Hoezo dat nou weer?" vraagt Oumaima. "Jullie zijn zelf ook naar Frankrijk gevlucht, terwijl er bij jullie, zonder dat ik het wist, doden kunnen vallen." legt Oussama uit.

"Ey, ten eerste nam ik Oumaima naar Frankrijk toen ze niet bijbewustzijn was en ten tweede als we daar blijven zouden we zelf vermoord worden en Fatine en Boutaina niet kunnen waarschuwen!" zeg ik geïriteerd. Oussama gaat met zijn handen door zijn haren en er verlaat een diepe zucht zijn mond.

"Onze enige oplossing is Dounia dus..." geeft Oussama toe. We banen ons een weg door de menigte en rennen richting Dounia's huis toe.

Perspectief Fatine:
Ik rij zo snel als ik kan richting Amine's huis. Hij gaat zo erg zien hé! Zomaar mij willen verkopen aan een hoerenhuis, zomaar iets te maken hebben met Ilias zijn dood (vier jarig broertje), zomaar Oumaima en Aicha vermoorden! Zomaar een fake document bezitten over dat Boutaina, Boutaina niet is...

Ik parkeer voor het huis van Amine en stap uit. Als ik door het raam heen kijk, zie ik allemaal kappotte meubelen. "Wat is hier gaande?". Ik klop op de deur, maar er doet niemand open. "Tfoe, ezel!" roep ik boos terwijl ik tegen de deur sla.

Plotseling voel ik een hand op mijn schouder, ik draai me om en sta oog in oog met Amine. Ik zet een stap naar achter en kijk hem boos aan. "Zo zo zo, wat doe jij hier? Zou jij niet allang zijn afgeleverd aan het hoerenhuis?" vraagt Amine met een grijns. "Waarom denk je dat ik daar zou moeten zijn?" vraag ik alsof er niks aan de hand is.

"Ali kreeg de opdracht van mij om jou daar naar toe te brengen." antwoord Amine. "Wacht, werkte Ali niet voor Kaoutar dan?" vraag ik ze3ma verward. "Je weet niks... of je doet alsof je van niks weet." zegt Amine, alsof hij me door heeft. Ik kijk op de grond en bijt op mijn lip.

Ik denk gelijk aan wat hij heeft geflikt en zonder waarschuwing, stomp ik hem in zijn gezicht met mijn niet verwondde vuist. "F"ck!" kraamt Amine uit. Hij verliest zijn evenwicht en valt met een klap van de mini trap (die trap bij  vrijstaande huisjes voor de voordeur) op de grond.

Ik schrik en zie dat hij wil opstaan. Ik ren naar de auto toe, maar ben net te laat. Amine pakt me bij mijn arm en trekt me naar zich toe. "LAAT ME LOS!" schreeuw ik uit. Hij luistert niet en duwt me het huis binnen. Hij doet de deur dicht en grijpt me bij mijn keel, waarna hij me tegen de muur aan duwt. Ik hap naar adem, en kraam het uit van de pijn.

Flashbacks van de afgelopen maanden vliegen voorbij. Mijn eerste kus met Oussama, de terugkomst van Kaoutar, dat ik uitgehuwelijkt werd, Oussama die gaat trouwen met een ander, de problemen, de moord van Oumaima en Aicha...  Mijn tranen prikken in mijn ogen en ik geef het op...

(Voor het geval er verwarring onstaat, Aicha en Oumaima zijn NIET vermoord, maar men denkt in Nederland van wel, doordat in het geheime kamertje van Amine, de foto's van Aicha en Oumaima op de muur waren geplakt met een rood kruis erop, alsof ze zijn uitgeschakeld.)

Salamailikoum 7abaybi❤️
Ik hoop dat jullie dit deeltje leuk vonden🙈❤️ Ik had echt veel inspiratie in de auto. 😂❤️

Triq salama iedereen die op vakantie gaat!❤️

Thallah

Familie Saleh (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu