Familie Saleh (Voltooid)

Deel 40

Previously on Familie Saleh:
Perspectief Fatine:
"Wij gaan maar weer eens." zegt Oussama snel. Ik knik en maak het programma af.
Net op het nippertje. Die ezel durft niet eens te zeggen wie ik ben...
Ik haal diep adem en probeer me te concentreren op mijn koffie en laptop."

Back to the story

Perspectief Oumaima:
Ik loop naar de Lucardi, omdat ik een nieuw horloge nodig heb. Ik bekijk alles wat ze in de etalages hebben liggen. Mijn blik valt op een mooie goude ring met een diamantje. Ik blijf er naar staren totdat ik twee handen op mijn schouders voel. Ik schrik op en draai me om. "Hamza!" zeg ik blij. Hij geeft me een kus op m'n hand en kijkt me glimlachend aan. "Ik zag je alleen rondlopen en wou mijn toekomstige vrouwtje zien." legt hij grijnzend uit. Ik geef hem een klap op zijn arm en moet lachen.

"Waar kijk je naar?" vraagt Hamza. "Ik heb een nieuw horloge nodig, dus ging ik er één zoeken." leg ik uit. Ik draai me om en kijk naar de ring. "Vind je de ring mooi, ik kan hem voor je halen?" vraagt hij. Ik schud snel mijn hoofd en loop verder naar de horloges. Ik haat het als mensen iets voor me kopen, dan voel ik me altijd schuldig.(Me) Ik bekijk de horloges maar kan niks vinden. "Vind je echt niks leuks? Vraagt Hamza bezorgd. "Ik vind later wel wat." zeg ik. Hij kijkt me raar aan en samen lopen we de winkel uit.

Plotseling blijft Hamza staan. "Waarom sta je stil?" vraag ik. "Ik wou je wat vragen.." zegt Hamza voorzichtig. "Je weet toch dat ik met je vader had gesproken, een maand geleden? Ik wil vragen of je het goed zou vinden als ik je hand zou vragen?" vraagt hij rustig. Ik kijk hem met een big smile aan. "JAA!" schreeuw ik uit. Zonder dat ik het merk, veegt Hamza oppeens mijn tranen (van blijdschap) uit. 

Huppel van blijdschap rondjes om hem heen. Hij kijkt me hoofdschuddend aan en begint te lachen. "Yallah zied, ik heb honger!" zegt hij lachend. We lopen een Halal snackbar in en bestellen wat eten.

Perspectief Zohra:
Ik kijk op pinterest voor leuke bruidsjurken ideetjes. Maar mijn gedachten laten Fatine niet los. Er zit sowieso meer achter, hij leek geschrokken toen hij mij zag. Het leek of er tussen Oussama en haar meer dan alleen 'vriendschap' zit.

"Klop klop"

"Binnen." "Hey, schoonheid!" zegt Oussama grijnzend. "Wie heeft je binnen gelaten?" vraag ik nonchalant. "Je zusje. Vind je het erg dat ik er ben ofzo?" vraagt hij. Ik zucht en ga met een rechte rug op bed zitten. "We moeten toch altijd eerlijk zijn tegen elkaar?" vraag ik direct. Hij kijkt me vragend aan. "Waar komt deze vraag nou vandaan?" vraagt hij met een scheve blik. "Je hebt mijn vraag nog niet beantwoord." zeg ik streng.

"Ja.." "Vertel eens... Wie is Fatine nou echt?" vraag ik.

Perspectief Fatine:
Ik loop met Kaoutar en Selma naar een winkel waar ze Marokkaanse jurken verhuren. "Ik heb zoveel zin in de bruiloft!" Zegt Selma blij. "Same girl! Nooit gedacht dat ik ooit nog blij zou zijn voor mijn eigen zusje." Zegt Kaoutar. "Wat in het verleden ligt, blijft daar ook."  zeg ik snel. Kaoutar knikt en bekijkt de jurken. "Welke kleur zou mij leuker staan, rood of donker blauw?" vraagt Selma. Ik kijk even goed naar Selma en zeg: " Beide kleuren zullen je prachtig staan, kies het model die je het leukst vind." Selma kijkt me met een rare blik aan. "Stop met die zoetsappige sizzle van jou, welke kleur zou me beter staan?" vraagt Selma ongeduldig.

"Doe maar donker blauw." zegt Kaoutar. "Donker blauw it is, nu weet ik naar welke kleur ik opzoek moet, anders moet ik zo lang zoeken tussen alle kleurtjes." zegt Selma alsof ze in haar midlife crisis zit.

We bekijken nog wat jurken en kiezen diegene uit die ons het meest aanspreken. "Wat hebben we nog nodig voor de bruiloft?" vraagt Selma. Ik denk even na. "Waarschijnlijk is dat alles, we hebben de zaal, uitnodigingen, jurken, de bruidegom, versierde auto..." begin ik met opsommen. "OMG! BOUTAINA HEEFT EEN HUWELIJKSREIS NODIG VOOR HAAR PERFECTE HUWELIJKSNACHT!" schreeuwt Kaoutar blij. "Niet zo hard!  En moet Ayman dat niet regelen en ik hoef NIET te weten of ze überhaupt een huwelijksnacht zal hebben..." zeg ik hoofdschuddend

Selma pakt haar telefoon en begint iemand te bellen. "Wie bel je-" vraag ik. "HEYY AYMAN! Heb je je huwelijksreis geregeld? Voor de huwelijksnacht." begint Selma met ratelen. Ik kijk beschamend op en pak haar telefoon af. "Hey ja sorry, Ayman. Selma heeft haar hoofd gestoten."  leg ik beschaamd uit. "ER KOMT WEL EEN HUWELIJKSNACHT EH!!" Hoor ik Kaoutar en Selma schreeuwen. Ik geef het leven op en hang op.

"Stelletje WOERDEN!!" (Schrijfster note: Een woerd is een mannelijke eend, ik vind het een nieuw dieren scheldwoord! Ik kwam er een paar dagen geleden achter.). Kaoutar en Selma schieten in de lach. "Ach, waar is je humor gebleven, fatje?" vraagt Selma. "Al lang geleden, toen je mijn chocola op at!" antwoord ik chagrijnig.

Perspectief Zohra:
"Geef je nog antwoord?" vraag ik doordringend. Hij blijft me aan kijken en komt naast me op bed zitten. "Ik heb het al eerder gezegd, het is gewoon een oude vriendin van m'n vriendengroep." zegt hij zo neutraal mogelijk. Alsnog vertrouw ik het niet...

"Ik wil even alleen zijn." begin ik.

...

"Zohra ik-".. "Oussama kan je gaan?" vraag ik ongeduldig. Hij knikt en loopt de deur uit. Als de deur dicht valt, gooi ik m'n telefoon tegen de spiegel aan. Waarom kan niemand een keer eerlijk tegen mij zijn? Waarom... In het leven bestaan alleen backstabbers... Het doet zoveel pijn...

Perspectief Oussama:
Ik heb helemaal geen zin om over Fatine te praten. Hoe minder ze weet hoe beter... Ik weet zeker dat Fatine niks tegen haar gaat zeggen... Ik loop naar buiten en ik zie in de verte Hamza en Ayman staan praten, ik loop naar ze toe en wil hen groeten. "Ewa lang niet gezien!" zeg ik. Hamza doet alsof hij me niet ziet en kijkt op zijn telefoon. "Vind je het heel gek?" vraagt Ayman droog. Ik kijk hem vragend aan.

"Je hebt niks van je laten horen, je bent zomaar weg gegaan bij Fatine en ik moet via de krant lezen dat JIJ gaat trouwen!" zegt Ayman boos. "Ten eerste heeft Fatine het contact verbroken met MIJ en ten tweede heb JIJ ook niks van je laten horen!" antwoord ik bot terug. "Tazzz! Jij hebt sowieso wat gedaan dat ze het contact heeft verbroken! En je hoeft me ook niet meer te komen opzoeken." zegt Ayman boos. Ik kijk Hamza aan. "Wesh heb jij je tong verloren?" vraag ik aan Hamza.

Hij kijkt om zich heen en zegt: "Hoor ik nou een slang? ssss" Ik kan me niet in houden en geef hem een klap. Ayman komt er tussen en duwt me opzij. "Wat bezield jou? Alles wat gaat komen verdien je!" zegt Ayman boos. "Dus dat was het?" vraag ik... Niemand antwoord. "Ik weet genoeg." en met die woorden loop ik weg.

Asalamailkoum 7abaybi!

Vraag van vandaag: "Wat zijn jullie favoriete boek? (Qua echte boeken)" Mijne zijn; Not Guilty van Patricia MacDonald, Ruthless people, De gloed van vuur van Nora Roberts, de aanslag van Harry Mulish, Sonny boy van Van der Zijl, Filosoof van 't Sashuis (Geschreven in heel oud Nederlands) etc. En nog veel meer om op te noemen. (De laatste drie boeken zijn Literatuur boeken, handig als iemand nog boeken voor hun lijst moet lezen)

Thallah Lieverds