My Hero

წინ იყურე!

- წინ იყურე! - უხეშად შემომიღრინა.

- ბოლოს რომ გნახე, უკეთესად მელაპარაკებოდი.

- ეგ ადრე იყო.

- არც თუ ისე.

- ნუ მესწერვები!

- შენი თავი არ მაქვს გამატარე რა! - ვუთხარი და ოთახისკენ ავბრუნდი. ხელი დამიჭირა. - ბექჰიონ! შენი თავი არ მაქვს! გამიშვი! - უარესად მომიჭირა. - იდიოტო მტკივა!

- ნუ გამირბიხარ! - დამიყვირა და ოთახში ამათრია. კარები ჩაკეტა.

======================
Chanyeol's POV
======================

ნაჰ გუშინ ძალიან დავიღალე! აღარ დავლევ ამდენს კლუბში! ცოტა მშია, წავალ რამეს შევჭამ...

კიბეებზე ჩავდიოდი, როცა სამზარეულოდან კისკისი შემომესმა. შემდეგ ჩემი დიზაინით აწყობილი კაბა დავინახე. ახალი მოსამსახურა მოიყვანეს? სამზარეულოში შევედი

ოპაა... ეს ნაშა მომწონს. გვერდულად ჩავიცინე, ყურადღების მისაქცევად ჩავახველე. გოგონა უცებ შემოტრიალდა.

- ჩან.. ჩანიოლ?! პაკ ჩანიოლ?! - თვალები თითქოსდა გაუბრწყინდაო. ცინიკურად ჩავიცინე.

- შენს სახელს თუ მეტყვი მეც მოგმართავ.

- ქეითი. - ნერვულად მითხრა და ხელი გამომიწოდა. ლამაზი თითები ჰქონდა, გრძელი. ოჰ რა დიდი სიამოვნებით ვნახავდი ა თითებს ჩემს პე... ხელი უკან გაწია. ალბათ მიხვდა, ჩამორთმევას რომ არ ვაპირებდი.

- მაპატიე ჩანიოლ.

- ვფიქრობ ასე არ უნდა მომმართო. ოთახში წამოდი.

- რაა? კარგით.

- ეს თქვენობითი მიმართვა მომწონს. - ჩავიცინე და უხეშად გამოვწიწკნე დიოს. ოთახში შევაგდე, სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით. - შენ უნდა დამიძახო ბატონი ჩანიოლი ან სერ, და არა ჩანიოლი. ხოლო როცა მარტო ვიქნებით თუნდაც ჩემს ოთახში მამიკო დამიძახე.

- კარგით სერ.

- ახლა მარტო ვართ.

- სერ მე... - უცებ მტვრევის ხმა გაისმა. არ გაცდიან არაფერს რა!