Minsan isang tagaturo
Minsan isang tagapayo
Minsan isang istrikto
Minsan isang simpleang guroPero ang di nating alam
Madalas sila ay kaibigan
Na nakakasama sa tawanan,
Nagiging kasalo sa iyakan,
At ang pinaka di makakalimutanNag sisilbi silang magulang
Ang kanilang trabaho
Ay di lamang natatapos
Sa loob ng kwarto
Dahil patuloy ang pagkilos
Upang misaayos ang gulo.Minsan sila ay nakakaninis
Pero kahit ganoon ay aminin natin
Sila parin ay nakakamissNgayon na kami ay paalis
Babaunin namin ang tamis
Nang iyong pagmamahal
Na walang kasing kapal
Nakakalungkot nga na
Maiiwan ka nanamanPero lagi mong tatandaan
Na ikaw ay di lamang naging guro
Saamin ay isa ka sa
Matalik kong kaibigan,
Maalalahanin kong kapatid,
At mapag mahal kong magulangKahit na kami ay aalis na
Di namin makakalimutan
Ang mga aral na iyong tinuro
Kaya sana
Ay di mo din kami malimutan
Dahil kami lagi namin maalala
Ang mga alaala na
Kasama ka
Mahal na mahal ka namin
Teacher
Lagi lang kang may pwesto
Sa among mga puso-zark
~~~×~~~×~~~×~~~×~~~×~~~×~~~×~~~
So syempre kahit na hindi ang ating mga guro ang magulang natin biologically pero sila yung tumayong magulang para satin. So I wrote this poem bago kami gumraduate. Skl lang hahahaha. Wag tayong mahiya na batiin din ang ating mga tumayong pangalawang magulang.
BINABASA MO ANG
EMOTIONS(poems)
Poetryit's all about what I feel, pero sometimes it's about what other people feel kasi I usually write poem base sa experience or sa story ng ibang tao.