Sa isang kabanata ng aking buhay
Ito ay naging makulay
Dahil sa mga kaibigan kong laging kasabay
Kahit kami ay minsay
Di nag kaunawaan at nag away
Ang mga iyon ay naging tulay
Upang kami ay maging matibay
Ang ibat-ibang tao
Ay sadyang pinag tagpo
Sa isang simpleng kwarto
Nung una ay hindi gusto
Ang mga kaklaseng ito
Pero di namalayan na sa dulo
Ay ayaw na palang ihinto
Ang byaheng kasama sila loko
Ang byaheng puno ng alaala
Di makakalimutan ang mga tawa,
Ang bonding sa pagkanta,
Ang pag share ng chichirya,
At ang kabaliwan ng tropa
Na di mapigilan ng kahit sino pa
Ay meron nga pala
Ang teacher namin na istrikta
Na lagi kaming itinatama
Sa bawat alaala na ginawa natin
Napaka hirap lang isipin
Na lahat ito ay mahirap na ulitin
Kaya atin nang sulitin
Ang bawat sandali ay sa atin
Huwag lamang natin limutin
Ang mga pinag samahan natin
Habang buhay ko tong babaunin
Dahil nagkaron ako ng kapatid
Na di ko man kadugo, iisa naman ang aming puso
-zark
BINABASA MO ANG
EMOTIONS(poems)
Poésieit's all about what I feel, pero sometimes it's about what other people feel kasi I usually write poem base sa experience or sa story ng ibang tao.
