MY HANDSOME

•Anne• 1/28

"Sence ne istemeliyim, Haneul?"

"Bilmiyorum."

Kıkırdadı ve kollarını açarak dibime geldi. Sonra sıcak kollarıyla beni sıkı sıkı sardı.

Tamam... başka şeyler düşünmüş olabilirim. Bu onun için çok masumca değil miydi?

Yok Haneul. Sen fesatsın kızım.

"Bu muydu?" dedim şaşkınca kollarımı ona sararak.

"Evet. Özledim."

"Sabah uykuya boğulmasaydın sarılma vaktimiz daha çok olurdu."

"Uykuyu çok seviyorum."

"Beni sevdiğinden daha çok mu?"

"Aslında.. Sen yanımda uyuyunca daha çok seviyorum."

Gülümseyip daha sıkı sarıldım ve kokusunu içime çektim.
Zil çalınca ofladı.

"Derse gitmemiz gerekiyor."

Yüzünü buruşturarak,
"Gitmek istemiyorum." dedi. Çocukça isyan ediyordu.

"Nasıl gitmek istemiyorum?"

"Burda kalıp sana sarılmak istiyorum."

"Evde sarılırsın. Yürü." diyip elinden çekiştirdim.

Peşimden benim zorumla gelerek,
"Ders ne?" dedi.

"Edebiyat."

"Oh iyi. Uyurum."

Adımlarımı durdurup ona döndüm.
"Hoseok seni uyutur mu sence?" dedim.

"Hoseok da abim sayılır. Bana izin verir."

"Okulda kimseye ayrıcalık yapmaz. Tanımıyormuş gibi konuşma."

"Okulu sevmiyorum. Uyumak istiyorum."

"Bir daha uyku lafını edersen, gece aynı yatakta uyumayız." dedim kaşlarımı çatarak.

"Oh, tamam özür dilerim. Söz bir daha demem."

"Aferin.." diyip tekrar peşimden çekiştirdim.

Derse başladığımızda arada Taehyung'a bakıyordum. Uyuyabilirdi. Başını eline yaslamış ders dinliyordu.

Bakışlarımı Hoseok'a çevirirken, Yoongi ile göz göze geldik.

Sıranın altından kendi telefonunu gösterdi. Yani telefonuma bakmamı istiyordu.

Ben tabiki de istemiyordum. Hem yanımda Taehyung varken bakamazdım.

Bakmayacağımı anlayınca çenesiyle Taehyung'u işaret etti. Yine tehdit ediyordu.

Taehyung'un göremeyeceği bir şekilde telefonumun kilit ekranını açıp mesajlara girdim.

Yoongi
-Kızımı özledim.

Hızlıca kapatıp cebime koydum ve derse döndüm.
Sandalyemi biraz daha Taehyung'a doğru çektim.
Bunu yapınca güldü ve sıranın altından elimi tuttu.
Korkuyordum ama o yanımdayken kendimi güvende hissediyorum.

Teneffüs zili çalınca Dahyun'la kantine doğru giderken durdu ve
"Ah, Haneul. Cüzdanımı unuttum. Alıp geleyim." dedi ve sınıfa geri döndü.

Koridorda onu beklerken karşıdan gelen Yoongi'yi görmemle korkmaya başladım. Niye hep yalnızken buluyor beni?

Arkamdan birisinin eli omzumu tutunca irkildim ve arkama döndüm. Jungkook olduğunu görünce derin nefes aldım.