MY HANDSOME

•Görüşme• 1/41

Oy: 140
Yorum: 400

❗️LÜTFEN ARANIZDA "HASRET" BÖLÜMÜNÜN DÜZENLENMİŞ HALİNİ OKUMAYAN VARSA İLK ÖNCE ONU OKUSUN❗️

Tenime değen sıcaklıkla ve güneş ışınlarının gözüme çarpmasıyla kıpırdanarak, gözlerimi araladım.
Başımı sola çevirdiğimde Taehyung'un kusursuz yüzü karşılamıştı beni. Çok güzel uyuyordu.

Dudaklarıma oturan tebessümle iyice ona döndüm.
Parmaklarımı nazikçe yüzünde gezdirdim. Ona yaklaşıp yanağına ufak bir öpücük kondurdum.

Yanından, onu uyandırmamaya özen göstererek kalktım, banyoya doğru ilerledim.

Bu yaptığımız doğru muydu bilmem ama ona ait olmak hoşuma gitmişti.

Suyun bedenimden akmasını izlerken, ellerimi bedenimde gezidirdim. Dokunuşları vardı üzerimde.

Yıkandıktan sonra vücuduma havluyu sararak, banyodan çıktım.

Yatakta Taehyung yoktu.

Giyinip saçımı kuruttum ve odadan çıktım.

"Taehyung!" diye seslenerek aşağıya indim.

"Mutfaktayım!"

Adımlarımı mutfağa çevirdiğimde, bir yandan yemek yiyen ve bir yandan da yemek hazırlayan Taehyung'u gördüm.

Gülümseyerek yanına gittiğimde, o da bana kocaman gülümsedi.

"Ben hazırlardım."

"Ne gerek var ki? Sana özel birşeyler yapmak istedim."

"Hmm... güzel düşünmüşsün."

Son detayları da masaya ekleyerek,
"Hadi otur bakalım." dedi.

"Tamam."

Oturduğumda masayı tekrar inceledim. Bir kutu vardı ama ne olduğunu anlayamadım.

"Taehyung, bu kutuda ne var?"

Gülüp,
"Eğer yemeğini güzel yersen, açabilirsin. Çünkü o senin." dedi.

Hemen lokmaları ağzıma sıkıştırmaya başladım. Boğulabilirdim belki ama o kutunun içinde ne olduğunu merak ediyordum.

"Yavaş ye Haneul, birşey yaparken zarar görmeni istemem."

"A-ah, peki. Ama güzel olmuş ondan yani, merak ettiğim için değil ca- öhöhöhöhömmm" daha lafımı bitirmeden boğazımda kalmıştı.

Taehyung hemen kalkıp sırtıma vurdu.
"Ben sana yavaş ye demedim mi! Ah, bir de konuşuyorsun..."

Masadaki suyu içirdikten sonra,
"İyi misin? Dikkatli ol." diyip yerine oturdu.

"İyiyim..."

Ucuz atlatmıştım.

~
"Yemeğimi bitirdim. Artık kutunun içindekine bakabilir miyim?" diye sordum gözlerimi kocaman açarak.

"Ortam sade olacak ama... sorun değil, bak tabiki."

Heyecanla küçük kutuyu elime alıp, paketinden ayırdım. Özen gösterildiği belliydi ya da anlamlı bir şey olduğu.

Kapağı kaldırdığımda, bir yüzük olduğunu gördüm. Sadeydi ama bir o kadar da şık gözüküyordu.

Ağzım açık kutuya bakıyordum. Tabi her şeyi unutmuş vaziyette.

"B-beğenmedin mi?" dedi merakla.

"H-hayır... bu çok güzel. Ben ne diyeceğimi bilmiyorum, sadece."