•Sarhoş• 1/34

3.3K 271 337
                                    

Oy: 110
Yorum: 300

Onu her engellemek isteyişimde beni itiyordu. Eğer durmazsa başı yanacak hem de Woo Jin hastanelik olacaktı.

Bir daha kolunu tuttuğumda bu sefer daha sert ittirdi ve yere oturup kaldım.

"Ah!" Popom acımıştı.

İnlememle birlikte bana baktı ve hemen Woo Jin'in üstünden kalktı.

"Haneul!"

"İyiyim."

"Özür dilerim..."

"Gidelim burdan."

Arkasına dönerek Woo Jin'e baktı. Elmacık kemiği kızarmış ve dudağı patlamıştı.

"Lütfen..."

Yoongi elimi tutup beni kaldırdı. Üstümü düzeltirken, Woo Jin'e döndü.

"Bir daha sakın Haneul'un yakınında dolaşayım deme. Asıl o zaman delik deşik ederim." dedi sertçe ve elimden tuttu peşinden sürükledi.

Ön bahçeye doğru geldiğimizde elimi bıraktı.

"Önden sen git."

Birkaç adım ona atıp işaret parmağımı dudağının kenarına koydum. Biraz kızarmıştı.

"Acıyor mu?" diyince yüzüme baktı.

"Hadi git. Taehyung görebilir."

"Ne olur görürse? Şu an ne yapıyoruz ki?"

Cevap vermedi ve yere baktı.

"Dudağına ilaç sürelim." diye devam ettim.

"Kendim halledebilirim."

"Yoongi, benim yüzümden kavga ediyorsun ve sonra hiçbir şey olmamış gibi beni başından atmaya çalışıyorsun."

"Bu ilk kavgam değil."

"Daha kötü ya."

"Eğer bana yardım etmek istiyorsan benden uzak dur. Çünkü ben senden duramıyorum." dedi.

"Ama~"

"Hadi Haneul, git artık." dedi önünü işaret ederek.

Cevap vermeden yüzümü astım ve yanından ayrıldım.

İlk dersimiz Jungkook'laydı. Bu da son dersimiz olabilirdi...

Jungkook sınıfa girdiğinde bizimle selamlaştı. Herkes kitaplarını açmaya başlayınca Jungkook elini durun anlamında kaldırıp,
"Kitaplarınızı açmayın. Bu saat ders işlemeyeceğim." dedi.

Da Eun,
"Neden?" dedi.

"Çünkü sizinle konuşmam gereken bir konu var."

İyice sınıfın ortasına gelip konuşmaya başladı.

"Artık bu bizim son dersimiz. Öğretmenliği bırakıyorum. Haftaya sınavınız var umarım elimden geldiği kadar sizi iyi çalıştırmışımdır." diyince bütün kızlar yıkıldı.

Kızlar teker teker mızmızlanmaya başlamıştı. Yani mektupları yazanlar 'ben burdayım' diye bağırıyorlardı.

Chung Cha,
"Neden bırakıyorsunuz? Çok iyiydik... keşke mezun olduktan sonra bıraksaydınız." dedi ve yüzü düştü.

"Üzülmeyin mezuniyet töreninize katılacağım. Öğretmenlik, okul bakımından bana göre değil. Bu yüzden daha iyi yapabileceğim bir mesleğe geçeceğim."

MY HANDSOME Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin