Telefonla bakıştıktan sonra cebime geri koyup banyoya gittim.
İçeri girer girmez tekrar telefonum titredi. Anlaşılan beni rahat bırakmayacaktı."Efendim."
"Haneul. Nerdesin?"
"Evdeyim."
"Sesin neden kısık geliyor?"
Taehyung'un duymaması için sesimi olabildiğince kısarak konuşmaya çalışıyordum.
"Müsait değilim."
"Seni çok özledim."
"Yoongi."
"Evet?"
"Bunu yapamam."
"Anlamadım?"
"Bir daha konuşmasak daha iyi olur."
"Haneul, sen ne diyorsun? Ne konuşmaması?"
"Olmaz işte. Konuşmayalım."
"Ha~"
Konuşmasına izin vermeden yüzüne kapatmıştım. Şimdi telefonla bunları söylemesi kolaydı. Sorun şu ki beni okulda asla rahat bırakmazdı. Sert davransam bu sefer o sinirlenebilirdi. Sinirlenince de hiç iyi şeyler yapmıyordu. Eğer Taehyung bizi konuşurken görürse daha çok kötü olaylar olabilirdi.
"Haneul!"
Taehyung'un bana seslenmesiyle banyodan çıktım.
"Efendim?"
Yanıma gelip gülümseyerek,
"Ortalıkta göremeyince kaçtın sandım." dedi."Hmm. Güzel fikirmiş, kaçsam olurdu."
"Banyodan sesin geliyordu sanki. Telefonla mı konuşuyordun?"
"Hayır. Ah yani evet, telefonla konuşuyordum." dedim.
"İyi misin? Tenin attı."
"İyiyim canım."
"Tamam o zaman. Hazırlan dışarı çıkıyoruz."
"Hah? Hemen mi?"
"Evet."
"Nereye?"
"Sürpriz." diyip ve yanağımı sıkıp gitti.
Odaya gidip hazırlanmaya başladım. Şık mı giyinsem, günlük mü? Gelen kıyafetlerin içinden en şıkını seçtim.
Aynanın karşısına geçip üstümü düzeltip odadan çıktım.
Salona gittiğimde Taehyung koltukta oturmuş telefonla oynuyordu.
"Hazırlandım." diyince bana ağzı açık baktı.
"Haneul o etek ne?"
"Etek işte."
"Kısa ama."
"Etekler genelde kısa oluyor."
"Uzunlarını gördüm."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MY HANDSOME
Fiksi PenggemarElimin tersiyle yüzümdeki suyu silerken. Birisinin arabadan inip bana doğru geldiğini fark ettim. Bu, arabasıyla bir hışımla geçip yerdeki su birikintisini üstüme savuran adamdı. "Önüne baksana. Nasıl araba kullanıyorsun sen!?" Hafif yağmur damla...