MY HANDSOME

•Mektup• 1/9

Yanıma biraz daha yaklaşıp tekrar bana sarıldı.
İlişkimizin zedelenmesine rağmen yakın olabiliyorduk.

"Ağlama. Sen ağlayınca benim de canım yanıyor."
Başımı boynuna gömüp her şeyi unutmayı diledim.
Bunu bozan Bay Jeon ve Taehyung'un bağırışı olmuştu.

"Haneul!"

Ve bir adet sinirli Taehyung.
.
.
.
.
Yanımıza hızla gelirken bende ayağa kalktım.
"Siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz?"

"Oturuyorduk tabi bozulmadan önce." dedi Yoongi.

"Bir de karşılık veriyorsun!" Bay Jeon'un sinirden yüzü kasılmıştı.
Taehyung'un bana bakmasıyla yüzüne bakan gözlerimi başka yere çevirdim.

"Haneul, okuldan kaçmak da neyin nesi!?"

Cevap veremedim. Ne diyebilirdim ki?
Kardeşini seviyorum.
Kıskandım.
Canımı acıtıyor.
Bu hayatım sadece hayalden ibaret. Hiç bir zaman olmayacak şeyler için kafamı yoruyorum.

Yolu işaret ederek,
"Siz ikiniz çabuk okula."

Yoongi elimden tutup,
"Gelmiyoruz." diyince Bay Jeon gürledi.

"Ne demek gelmiyoruz. Okuldan mı atılmak istiyorsunuz?! Ha!"

Yoongi'nin elini sıkıp,
"Gidelim." dedim kısık sesle.

Hayır demek ister gibi gözlerimin içine bakıyordu.
Başını aşağı yukarı salladı.

~

"Haneul, nasıl okuldan kaçarsın?" dedi Bay Jung.

Hiç birşey demeden karşısında duruyordum.
Bay Jung'un yanında da Bay Jeon duruyordu. Yan koltukta da Taehyung vardı. Odada sadece dört kişiydik ve ben onlara hesap vermek zorundaydım.

"Haneul sen böyle yapacak öğrenci değilsin. Söyle birşey mi oldu?"

Kafamı kaldırıp Bay Jung'a sonrada Bay Jeon'a baktım.
"Yoongi mi zorladı?" dedi Bay Jung.

"Hayır, hayır. Ben... kendim kaçtım."

"Sonunda konuştu."
Bunu söyleyen Taehyung'a ifadesizce bakmaya devam ettim. Onun suçu yoktu. Benim suçum vardı. Salak gibi -ki salağım- onu sevdim. Dünyada başka insan yokmuş gibi. Onu kıskandım.
O bunları bilmiyordu. Neden kızlarla yakın olmasın?

Bay Jeon, cebinden telefonunu çıkarıp,
"Jin hyunga haber vericem. Bu konuyu onunla paylaşalım." diyince bir adım daha öne gidip elimi kaldırıp salladım.

"Lütfen, aramayın. Her türlü cezayı kabul ederim ama ağabeyime söylemeyin. Lütfen..."

"Madem korkuyordun ne diye kaçtın?"

"Çok mu merak ediyorsunuz?"

Bay Jung ve Bay Jeon başını salladı.

Taehyung'a bakıp,
"Canımı acıtacak birşey gördüm."

Tam konuşacakken devam ettim.
"Lütfen başka soru sormayın."

"Bu seferlik ceza yok. İyi değilsin ve ilk kez böyle bir şey yaptın. Tekrarlanmasın, tamam mı?" Bay Jung'u bu yüzden seviyordum. Beni anlayan tek kişiydi.

~

Okulun bahçesinde Dahyun ile baş başa oturuyorduk.
"Anlat artık. Neden kaçtın?"

Gözlerim dolmaya başlamıştı. Dahyun bana endişeyle baktı. Başımı iyice önüme eğip konuştum.