MY HANDSOME

⌘ Bar ⌘ 2/1

Not: Bu bölüm ikinci kitabın ilk bölümüdür.
(Sürpriz  sonlu)

Sağa sola durmadan yürüyüp duruyordum. Parmaklarım dudağımda, kaşlarım çatık ve gergindim. Dahyun ise koltuğa oturmuş oflayarak beni izliyordu.

"Haneul, dur artık!"

Hareketimi yavaşlatıp durduktan sonra Dahyun'a baktım. Ben konuşmadan lafa girmişti.

"Neden bu kadar gerginsin? Olacağını bilmiyor muydun?"

"Ama o..."

"O ne? Siz evlisiniz, bu doğal bir durum."

"Bu konuyu konuşmamıştık, Dahyun. Ne tepki vereceğini bilmiyorum." Ellerimle yüzümü kapatıp olacakları düşünmeye başladım.

"Taehyung çocukları sever. Eminim mutlu olacaktır."

Evet... Hamileydim. Taehyung'la evlendiğimizden beri bu çocuk konusu açılmamıştı. Tepkisini hayal edememek beni daha çok geriyordu. Dahyun her ne kadar da rahat ol dese de olamıyordum.

Beni korkutan şey sadece onun tepkisi miydi?

Başımı sallayıp ellerimi çektim ve sehpaya oturdum. Dahyun önüme gelip saçımı okşadı.

"Hamile olduğun için böyle duygular içindesin. İnan bana."

Belki de haklıydı. Sonuçta böyle zamanlarda karmaşıklık olmaz mıydı? Evet Haneul. Rahat ol. Kim baba olmak istemez ki?

Biraz daha rahatlayıp gülümseyerek Dahyun'a baktım. Bunu hissedince heyecanla gözlerimin içine baktı.

"Acaba cinsiyeti ne olacak? Çok heyecanlı!"
Kıkırdayarak onu dinlemeye devam ettim.

"Ona bir sürü kıyafet, oyuncak almalıyız. Alış verişe çıkmalıyız!"

"Hey! Daha cinsiyetini öğrenmeye çok var." diyerek karnımı okşadım. 

Dahyun sıçrayınca önce ona sonra baktığı yere çevirdim kafamı. Jungkook?

Elini kaldırıp korkmayın dersine baktı.
"Bavulumu almaya geldim." dedi.

Ayağa kalkıp karşısına geçerken Dahyun da benimle birlikte kalktı.

"Nereye Jungkook?"

İyi mi kötü mü bilmiyorum ama Taehyung, ben ve Jungkook aynı evde kalıyorduk. Gerçi Jungkook'u gördüğüm pek söylenemez. Evden erken çıkıyordu ve geç geliyordu. Evde olduğu günler çalışma odasından pek çıkmazdı. Bana sürekli kısa cevaplar veriyordu. Muhtemelen şimdi sorduğuma da aynısını yapacak ve benden kaçacaktı.

"İş."

"Ne işi?"

"Japonya'ya gidiyorum. Kısa süreliğine." 

Başımı sallayıp onayladım. Tepkisiz bir şekilde odasına çıkmıştı.

O gidince Dahyun hemen önüme geçti.

"Duymuş mudur?"

"Neyi?"

"Hamile olduğunu tabiki!"

"Bilmiyorum..."

"Gidip Tae'ye yetiştirmez umarım."

"Böyle birşeyi asla yapmaz. Baksana umrunda bile değilim zaten."

"Yani onu biliyorum da şimdiki hali öncekinden de tuhaf geldi Haneul."

•Jungkook•
Çantama birkaç kıyafetimi tıkıp elime aldım ve aşağıya indim. Haneul'u görmezden gelerek evden çıktım. Her zamanki gibi...