Chapter 20

218 9 0
                                    

Jho's POV
*phone ringing*
Ugh! Sakit ng ulo ko. I wanna sleep paaaaaa!!

"Goodmorning, Bebe. Wakey na. May class tayo today. Remember? Diba sabay na us lagi papasok at uuwi.?" Bungad naman ni Bea sa akin habang hawak ang tray na may lamang milk and pancakes.

"Kailangan ba talaga sabay at umuwi?" Tanong ko naman. Kasi naman, para naman kaming magjowa kung ganun. Pero ayos lang naman, hindi naman ako lugi kay Bea.

"Oo, bakit? Ayaw mo ba?" Tanong naman niya sa akin at napansin kong nag-iba ang pinta ng mukha niya. Nalungkot siguro siya sa sinabi ko about sa pagsasabay namin. :(

"Gusto pero diba it may seems like we are couple?" Tanong ko naman sabay kamot sa sintido ko.

"Hay nako Jho, habang wala kang jowa tayo muna." Sagot namab niya na nagpagulat sa akin.

"Tayo muna? As in tayo?" Takang tanong ko naman. Hindi ko kasi na-gets talaga. You know, pwede naman dalawang meaning 'yun no.

"Hay nako, dumi ng isip." Sabi naman ni Bea sabay pisil sa ilong ko.

"Tayo muna ang alin ba kasi Beh?" Tanong ko naman na parang bata. May papadyak-padyak pa.

"Tayo muna ang sabay. Kung ano-ano kasi iniisip. Sige ka, baka isipin ko crush mo ako niyan. Hahahaha." Sabi naman ni Bea sa akin. Tanginang 'to, papatulan ko 'to. Hahaha.

"Hoy Beatriz! Kapag ikaw pinatulan ko kakaganiyan mo, wala ka na talagang kawala sa akin." Sagot ko naman kay Bea. Natameme ang gaga. Baka kinilig. Hahahahaha.

Kumain na ako at naligo. Si Bea kasi mabilis na nakaayos, dun na siya sa baba naligo para hindi na naman kailangan mag-antayan pa. Ayaw naman namin ma-late. 12 pm ang first class namin ni Jho pareho. Pero 10:30 palang ay nakaalis na kami sa bahay. Alam kong pagod pa masyado ang katawan at isip ni Bea kaya nag-volunteer ako na muna ang magda-drive.

"Bea, 'wag ka muna bababa." Sabi ko naman sa kaniya habang pababa ako ng sasakyan. Halata namang nagtaka siya kung bakit. Pinagbuksan ko lang naman siya ng pinto. Hahahaha. Pinakitaan ko ng #ninJHOmoves ko.

"Jho, bakit ka ganiyan sa akin? Hahahaha." Tanong niya pagbaba niya ng sasakyan. I know na nahihiya siya kaya nilagyan niya ng tawa sa dulo para hindi halata.

"Ha? Alin? Pagiging gentlewoman ko ba tinutukoy mo?" Tanong ko naman.

"Oo, I mean hindi kasi ako sanay." Sagot naman niya.

"Sanay na babae ang nagsisilbi sa'yo at hindi lalaki?" Sagot ko sa kaniya. Medyo naiba mood ko kasi iba ang naisip ko dun sa sagot niya.

"No, what I mean is. Uhm, hindi na ako sanay na may gumagawa sa akin ng ganun. Bago ako umalis sa dati kong bahay, sinabi ko na magiging strong independent woman na ako. Kasi ayoko na ma-feel that I'm a burden." Sagot naman niya.

"No, it's not what u think. I'm doing this because I want to. Not because I know that u have illness." Explain ko naman. I know hindi siya totally maniniwala. Hay jusko, magse-self pity na naman 'yan. Stupid ko.

Hindi ko namalayan na nakaalis na pala si Bea at medyo may kalayuan na sa akin. Napapikit lang ako saglit ang layo na ah. Haba kasi ng biyas.

"Beatriz, Mahal kita!" Sigaw ko naman. Napalingon siya at halatang takang naiinis. Tumakbo agad siya papalapit sa akin at tinakpan ang bibig koz.

"What the fuck are u doing, Jho? Bakit ka sumigaw ng ganun?!!" Bulong naman niya sa akin. Halatang nainis siya.

"Eh kasi po, iniwan mo ako. Sinubukan ko lang naman ma-catch 'yung attention mo." Paawa ko naman sa kaniya.

"Jusko ka. Mamaya niyan may magsumbong sa admin tas mapatawag pa tayo dahil sa mutualism na sinasabi nila." Sabi naman ni Bea. Okay, I'm broken. :( Joke, hindi ko naman talaga mahal si Bea as more than friends. Wala ako sa ganung estado pero ayoko magsalita ng tapos.

"Paranoid mo. Tara na nga!" Sagot ko naman sa kaniya at naglakad na kami papunta sa room ng bawat isa. Straight ang class namin dahil nagstart ito after na ng lunch break kaya napagkasunduan namin na sa kotse nalang magkita. May phone din naman pwede kami mag-usap doon.

Kinakabahan ako for Bea kasi classmate niya si KKD. Wala naman siya gaanong kaibigan sa room nila tsaka wala naman nakakaalam sa issue nila. I'll pray for her nalang.

After class, chineck ko agad phone ko. Para alam ko kung pupuntahan ko ba si Bea sa room nila or sa car na ba.

30 missed calls from Bea

Tanginaaaa. Bakit?

From: Bea
I wanna go home, they're making fun of me

It's your fault. Why did u shout kasi?

They're bullying me.

I hate you Jho.

Dinamay mo pa ako sa pagiging ganiyan mo.

Hindi ako sasabay sa'yo. May sasabayan akong iba.

Hindi din muna ako didiretso sa bahay. I need peace of mind.

Ayan ang mga text ni Bea. I'm hurt but that's okay, kasalanan ko naman e. Hindi ko naman siya dapat sinigawan ng ganun kanina. Kung ano-ano tuloy inisip sa kaniya ng ibang tao.

To: Bea
Sorry.

Ayan lang ang reply ko sa kaniya. Hindi ko na sinubukan mag-explain pa. One word but there are so many meanings. Is it ironic? 'Yung bagay na matagal mo inantay in just a snap mawawala lang. Do I deserve being alone? Ugh. Why am I like this?

I go to church. I prayed for the decision that I will make. Sana maging tama, sana mapanindigan ko. After ko pumunta sa church, dumiretso ako sa apartment ko. Andun pa naman halos lahat ng gamit ko, hindi pa naman kasi tapos rental period ko.

Iiwasan kaya ako ni Bea ng tuluyan?
Friendship over na ba?

Kung ano man kalabasan ng katangahan ko, I deserve it.

"Be careful of your words, one you said it you can't take it back."

-
Lame UD. Sorry.

LightsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon