Almost Eternally [Suarez Series #2]

Chapter 6

Chapter 6

Performance

Last day ng foundation day ngayon. At mamaya ang performance nila auntie Setiel para sa closing ng foundation week.

Kahit saan ka tumingin, makakakita ka ng magjowa na naglalambingan, may dala-dalang bulalak, chocolate, teddy bear and explosion box.

Oo nga pala. They called it Valentine's Day, pero hindi kami naniniwala sa mga santo kaya hindi kami magce-celebrate para dito.

You can give a flowers, chocolates, teddy bear and explosion box not just today. You can give your time and love for the one you love not just today.

Naglakad na lang ako pabalik sa classroom. Nakasukob si Clark sa mesa niya, mukhang natutulog. Samantala, si Angelie naman ay busy sa kakapindot sa cellphone niya.

Umupo na ako sa tabi ni Cassidy nang mapansin ko na wala si auntie Setiel. Napakunot naman ang noo ko, nasan iyon? Bakit hindi kasama si Angelie?

"Oh? Boring no?" Cassidy said. She's doing Calligraphy again.

"Hmm. Mamaya pa naman ang closing program." I said. Tumango-tango siya.

"Pressure siguro si Setiel ngayon, mamaya na yung performance nila." She said while stroking her pen, para maging maganda ang ginagawa niya.

"I don't think so. She used to dance at the crowd." She nodded pero nakayuko parin siya.

"But this one is different. Nanonood si Kobe." My eyebrows creased. Pasimple kong kinagat ang labi ko.

"Why she feel the pressure just Kobe watching her? She's a professional dancer." I defended. Tumango siya tiyaka umangat na ang tingin dahil tapos na ang kayang calligraphy.

Inangat niya ito para ma-check kung may problema ba. Napatingin ako sa calligraphy niya. Kumuyom ang kamao ko kasabay nag pagkagat ng labi at pag-igting ng panga ko.

"What's with that para i-calligraphy mo?" She shrugged her shoulder and smiled to me, there's something on her eyes.

"Nothing. This is just the word that came when I think of-" She cut her own sentence and smile.

"When you think of?" I seriously asked. Napa-awang naman ang bibig niya at kaagad na nagkaroon ng sasabihin.

"When I think of what I read last night." Mabilis na sagot niya.

I'm not convinced. I'm not convinced to her alibi. Did she already knew? But how?

Pinatawag na lahat ng mga estudyante para magtipon-tipon sa gymnasium. Kung saan gaganapin ang closing ceremony.

Umupo na kami sa mga upuan na nakalagay sa gitna ng gymnasium. Si Clark ang nasa dulo, katabi niya si Angelie, tapos ako at si Cassidy.

"Auntie Setiel is nervous." Angelie said. My eyes darted on her. "Lola's here."

"Why would she nervous? Lola already watched her performance before right?" Clark asked. He got a point.

"Karl and her is not in a good term, yet." Tumaas ang kilay ko sa sagot niya.

"It will affect the performance right?" Clark concluded. Bahagyang tumango si Angelie.

Pumasok na ang mga estudyante sa gymnasium, ang iba naman ay umupo na sa bleachers dahil wala ng extra na upuan.

Kaagad hinanap ng mata ko ang mga sasayaw mamaya pero wala akong makita kahit isa man lang sakanila. I'm fucking worried.

Sa paghahanap ng mata ko, nakita ko si Lola na nakatangin samin. Bahagyang kumaway at tumango habang nakangiti. We smiled at her. Nilibot ko parin ang paningin ko para hanapin ang mga dancer when someone snap her finger in front of me. Cassidy.