Almost Eternally [Suarez Series #2]

Chapter 24

Chapter 24

Angelie

Agaran akong tumayo mula sa pagkakaupo nang makita ko sila.

"Auntie." Tanging sagot ko sa tawag niya sa akin.

Naramdaman ko ang pagtayo rin ni Cassidy sa tabi ko.

"What was that?" Walang emosyong wika ni Auntie.

"Bakit?" Taas noong tanong ni Cassidy at pinunasan ang mga luhang lumandas sa kaniyang pisngi.

"What is that Adam?" Takang nilingon naman kami ni Angelie. Wala siyang alam sa mga nangyayari pero ngayon tingin ko may ideya na siya.

Lumapit ako kay auntie at hinawakan ang kaniyang kamay. Nanatili lamang siyang walang reaksiyon sa ginawa ko.

"It's not what you think." I explained. Napakagat ako sa labi nang wala paring pagbabago sa tingin niya.

"Wha-what is this?" Nagtatakang tanong ni Angelie at nagpalipat-lipat ang tingin sa aming dalawa ni auntie.

"Oh you don't know?" Cassidy said with a sarcastic tone. Napabaling sa kaniya si Angelie.

Kaagad kong nilagay ang kamay ko sa beywang ni Auntie. Doon naman ngayon napadako ang tingin ni Angelie.

"Disgusting right?" Lumuluha perong natatawang tanong ni Cassidy.

"Kuya, tita." Angelie called us with a disbelief tone at nanatiling naka-awang ang kaniyang bibig.

Napatingin ako sa paligid, karamihan sa mga customer ay nakatingin na sa amin. Damn, this is not good.

"Wha-what is this?" May pumatak na luha sa mata ng aking kambal.

Why do this need to happen? The three important girls in my life.

"An-angelie." Auntie's voice is now broke.

Damn. I didn't expect this will happen.

"Let's talk at home." Wika ko.

Binitawan ko muna ang pagkahawak ko kay auntie and dialled Clark number.

"Cassidy. You should go home too." Wika ko habang hinihintay na sagutin ni Clark ang tawag ko.

"Oh napatawag ka?" He asked.

"Go to SB Coffee at the mall near our village. Pick up Cassidy." Deretso ang tingin ko kay Cassidy na umiiyak ngayon.

"Okay? What happened?" Naguguluhan na tanong niya.

"Just go." And I ended the call.

"Wait for Clark here. Huwag kang umuwi nang hindi ka niya hinahatid." Wika ko kay Cassidy.

Yumuko nalang siya bilang pagsuko at walang buhay na umupo sa upuan.

I grab Angelie wrist.

"Let's go." I said pero kaagad niyang binawi ang kamay niya tiyaka naunang naglakad sa amin.

"A-angelie!" Tawag sa kaniya ni auntie at hinabol ang kakambal ko.

Napakagat ako sa labi sa nangyayari ngayon. Hindi ko inaasahan na mangyayari 'to.

Humarap ako kay Cassidy na hindi parin tumitigil sa pag-iyak.

"I'm sorry." She said. I let a heavy sigh as an answer.

"Wait for Clark Kent here." Utos ko sakaniya. Dahan-dahan siyang tumango.

Mariin akong pumikit, kinagat ang labi at napahilot sa sentido ko. This is a mess.