Undercover (Voltooid)

Hoofdstuk 8

POV Sophie

Als de film is afgelopen breng ik de meiden naar bed en zoekt Ethan een andere film uit.

"Oké tandenpoetsen en naar bed." zeg ik. "Maar we zijn nog niet moe!" zeurt Lily. "Nou dan praten jullie nog maar even met elkaar ofzo, maar jullie gaan wel in bed liggen." De meiden gaan in bed liggen en ik doe de gordijnen dicht. "Jullie mogen niet beneden komen."

"Hoezo niet?" vraagt Elinn

"Ethan en ik gaan een horrorfilm kijken en ik wil niet dat jullie daar iets van zien."

"Oké" zegt Elinn.

Oké?! Dat ging makkelijker dan ik had verwacht.

"Welterusten" zeg ik en ik loop de kamer uit en loop naar beneden.

"Oké, klaar voor ons onderzoek?" Vraag ik. Ethan knikt en ik ga naast hem op de bank zitten.

We hebben besloten om eerst zijn naar op te zoeken op internet. I know, we vinden vast toch niks, maar we kunnen het altijd proberen.

Ik heb een notitieboekje mee en schrijf daar alles in wat eventueel belangrijke informatie zou kunnen zijn. Terwijl Ethan 'Mark Walters' op zoekt op internet, schrijf ik op wat ik allemaal van hem weet.

'Naam: Mark Walters.
Leeftijd: Begin dertig.
Uiterlijk: Zwart haar, felblauwe ogen, lang, eng, gespierd.
Info: - Zegt dat hij voor de FBI werkt, maar waarschijnlijk niet.
- Heeft een pistool.
- Een man met blond haar en blauwe ogen mag hem niet.
- Hij (of de man met blond haar) werkt met Jack.
- Wil Ethan vermoorden, maar mij niet.
- De man met blond haar die ons heeft gered is duidelijk zijn vijand.
- '

"Al iets gevonden?" Vraag ik. "Nee, blijkbaar is Mark Walters een voetballer. Dus er zijn twee opties mogelijk. Óf hij heet niet echt Mark. Óf hij heeft ervoor gezorgd dat er niks over hem op het internet te vinden is. En dat kan weer door twee manieren. 1. Hij werkt bij de FBI en tja, dat spreekt voor zichzelf denk ik. De FBI is geheim, dus er kan niet zomaar informatie over hun agenten op internet staan. 2. Hij is zo slecht, of werkt voor zo'n slecht iemand, dat er gewoon geen informatie over hem te vinden is. Dat hij letterlijk een geest is en overal en nergens drugs verkoopt en/of mensen vermoord." Antwoord Ethan. Ik krijg de rillingen van het idee dat hij echt mensen heeft vermoord.

Ik schrijf het gene wat Ethan zei op en denk na. "Moet er nog wat bij?" vraag ik. Ik laat het aan Ethan zien en hij leest het aandachtig. "Nee zo is het wel goed denk ik. Pak jij drinken, dan zoek ik nog verder." zegt Ethan. Ik knik en loop naar de keuken.

Ik pak twee glazen en een fles cola. Ik schenk de glazen vol en zet de cola weer terug in de koelkast. Ik pak de glazen en draai me om. Opeens vallen mijn ogen op iets in de tuin. Ik schrik zo erg dat ik gil en de glazen laat vallen. Ze breken in duizend stukjes.

In de tuin... er staat iemand in de tuin!!

"Sophie!" roept Ethan. Ik draai me om en ren weg. Wat misschien niet zo heel handig was aangezien er allemaal glas op de grond ligt. Ik schreeuw van de pijn en Ethan komt binnengerend.

"Nee wacht! Kijk uit!" roep ik. Hij stopt net op tijd en kijkt me bezorgt aan.

"Er staat iemand in de tuin." Zeg ik met tranen in mijn ogen. "Nu niet meer." zegt een zware stem achter me. Geschrokken kijken Ethan en ik in de richting van de stem. De man is binnengekomen en loopt nu op ons af.

"Ren!" Zeg ik. "Nee!" zegt hij en hij probeert me op te tillen, maar ik sta te ver weg. En als hij dichterbij komt krijgt hij glas in zijn voeten.