Undercover (Voltooid)

Hoofdstuk 16

POV Ethan

"Hij heeft gelijk; hij weet die nieuwe codes niet." zegt de man die 'stop' riep rustig. Hij loopt rustig de trap af, iedereen kijkt hem verward aan. Behalve de goede Mark, hij kijkt de man boos aan.

De man heeft blond haar en bruine ogen. Hij is iets langer dan ik ben, ik schat hem zo'n 1.82 meter. Oké dat is wel heel specifiek, maar goed...

"Hoe bedoel je? Het zijn toch de codes voor ZIJN computer?" zegt Lewis geïrriteerd.

"Ja maar als er een FBI-agent wordt ontvoerd veranderd de FBI al zijn codes." De man loopt rustig, maar behoedzaam, richting Lewis.

"En hoe komen we aan die codes?" vraagt Lewis terwijl hij het pistool nog steeds in onze richting houdt.

"De nieuwe codes leggen ze in de persoonlijke kluis van de agent."

"En hoe komen we in die kluis?"

"Wij kunnen daar niet inkomen. Alleen hij." zegt de man en hij wijst naar Mark.

"Hoe bedoel je?" vraagt Lewis.

"Laten we dit even boven bespreken." zegt de man. Hij staat inmiddels voor Lewis, hij legt zijn hand rustig op Lewis' arm en drukt hem omlaag, waardoor het pistool niet meer op ons gericht staat.

Lewis knikt en stopt zijn pistool weer weg. De man draait zich naar ons. "Dus dat is je dochter?" vraagt de man. "Ja." Zegt Lewis. De man loopt naar ons toe en hurkt voor ons neer, hij streelt Sophies wang. Sophie draait haar hoofd weg en ik kijk hem boos aan. De man grinnikt en gaat weer rechtop staan. "Schattig. Ze lijkt trouwens wel veel op jou, maar moest je haar nou echt een blauw oog geven?" vraagt de man. "Ze verdiende het." Bromt Lewis.

Lewis, Jack, Tom en de man lopen weer naar boven. Pas als ze de deur dicht doen, laat Sophie me langzaam los.
"Wie was die man?" vraag ik. "Jan, hij WAS mijn beste vriend." zegt Mark geïrriteerd. Ik wil nog wat zeggen, maar Sophie is me voor. "Wacht... Jij werkt echt voor de FBI?!" vraagt Sophie verontwaardigt. "Ja, ik ben de echte Mark Walters." zegt Mark. "En wat wil mijn vader met die codes? Waarvoor zijn die codes überhaupt?" vraagt Sophie.
"De codes zijn voor mijn computer, en ONZE vader wil het bewijs wissen."

"Ow ja sorry onze vader."

"Geeft niet."

"Wat voor bewijs is het eigenlijk?"

"Ik kreeg de opdracht om onze vader te onderzoeken. Ik heb heel veel dingen gevonden. Slechte dingen... En daarom wil hij de codes naar mijn FBI-computer, zodat hij al het bewijs kan wissen."

"Wat voor slechte dingen."

"Dingen zoals; drugs dealen en mensen bedreigen en soms zelfs mensen vermoorden..."

Ik zie dat Sophie schrikt. "D-dus hij h-heeft echt mensen v-vermoord?" vraagt Sophie. "Ja..." zegt Mark zacht. "We moeten hier weg." zegt Sophie. "Ja, maar hoe?" vraag ik. "Ik heb geen idee..." zegt Mark.

POV Jack

We zitten nu met z'n vijven aan de keukentafel. Tom en Jan aan de ene kant, Linda en ik aan de andere kant en Lewis zit natuurlijk aan het hoofd van de tafel. "Kijk hier kunnen we het makkelijkst naar binnen, ik heb wel een paar vrienden bij de FBI die daar voor kunnen zorgen." Jan wijst op de plattegrond die op tafel ligt een ingang aan. "Oké dus daar gaan we naar binnen. En waar moeten we heen?" vraagt Lewis. Jan werkt bij de FBI, hij weet dus alles van de FBI. Maar hij werkt, zoals je waarschijnlijk al door had, ook voor Lewis. Waarom hij dit doet, weet ik niet precies. Maar wat ik wel weet is dat Jan en Mark beste vrienden waren en dat ze nu vijanden zijn, omdat ze ruzie hebben of zoiets.
"We moeten hier heen. Dat is op de vierde verdieping. Als we de lift nemen en dan via deze gang gaan, dan zijn we er." zegt Jan. "Is dat de snelste weg?" vraagt Lewis. "Nee maar het is de beste weg, want als we zo lopen dan komen we heel weinig bewakers tegen." zegt Jan. "Oké"

"Hoe zit het met Mark?" vraag ik. "Ik zat dus te denken." begint Tom. "Als we Mark meenemen dan gaat hij sowieso proberen te ontsnappen. Maar wat nou als we Sophie meenemen." stelt Tom voor. "Ja dat is wel een goed idee, want Mark kunnen we niet neerschieten, die hebben we nodig, maar Sophie wel." zegt Lewis. "Je gaat haar toch niet echt neerschieten? Ze is wel je dochter." zeg ik. "Nee natuurlijk niet, wat denk jij?! We nemen Ethan ook wel gewoon mee en dan schieten we hem eerst neer en dan weet Mark wel dat we geen grapjes maken."
"Ik weet het niet..." zegt Tom. "Ethan en Mark kunnen ons echt niet met z'n tweeën aan. En ze gaan echt niks doen zo lang wij Sophie hebben. Ze geven allebei echt heel veel om haar." zegt Lewis. "Ja dat is waar, maar hoe gaan we zorgen dat ze niet zo veel opvallen?"
"Ja want Sophie en Ethan zien er niet bepaald volwassen uit." zegt Linda. "Als ze nette kleren aan hebben, komt het vast wel goed." zegt Lewis. "Linda als ik jou Sophies maten geef kun je dan iets regelen?" vraagt Lewis. "Ja komt goed." "Jack jij regelt het pak voor Mark en ik regel het pak voor Ethan." Ik knik. We staan allemaal op. "Wij drieën gaan de kleren regelen en jullie blijven hier." Lewis wijst naar Tom en Jan. Dan gaan Lewis, Linda en ik op pad.