POV Sophie
We gaan bij onze ouders op de bank zitten, Ethan slaat een arm om me heen en ik kruip dicht tegen hem aan. "Lily Elinn willen jullie even weg gaan. We moeten even wat serieuze zaken bespreken." zegt Thijs serieus. Lily en Elinn lopen meteen weg en mijn moeder, Thijs en Saar kijken mij serieus aan. Als de meiden weg zijn vraag ik: "Waar is papa nu en wat gaat er met hem gebeuren?" "Je vader en zijn handlangers worden nu vastgehouden door mijn mannen. We kunnen hem niet naar de politie brengen, want dan ga ik waarschijnlijk ook de gevangenis in. Maar wij houden ze op dit moment vast. En waarschijnlijk volgende week, worden ze naar Frankrijk gebracht en daar gevangen gezet." zegt Thijs. Ik kijk hem raar aan. "Jij hebt een gevangenis in Frankrijk?" "Ja, en eentje in Polen en een in Zweden." zegt hij. Ik kijk hem verbaasd aan. Hij lacht. "Maar dat gaat er niet om. Het gaat er nu om dat je veilig bent en blijft." zegt Thijs. "Maar Lewis zit toch vast? Hij kan haar niks meer doen?" zegt Ethan. "Nee Lewis zelf niet, maar mensen die voor hem werken wel. Daarom moeten we haar goed in de gaten houden." zegt Thijs. Ik ga wat dichter tegen Ethan zitten. "Sophie je hoeft niet bang te zijn, Thijs' mannen zijn overal en houden je goed in de gaten." zegt Saar geruststellend.
"Ik denk wel dat het beter is als jullie hier slapen." gaat Saar verder. "Saar dat hoeft echt niet, we wonen maar een paar meter van elkaar vandaan." zegt mijn moeder. "Nee, ik sta erop." zegt Saar koppig. "Jullie hebben al zo veel voor ons gedaan en er is hier niet eens genoeg ruimte." zegt mijn moeder. "Karen" Zo heet mijn moeder. "het is echt geen probleem. Lily kan bij Elinn op de kamer, jij kan samen met Mark in de logeer kamer; één op het bed en de andere op een opzet bedje. En Sophie kan bij Ethan op de kamer. Ik denk ook niet dat Sophie vanavond alleen wil slapen. Toch Sophie?" Saar kijkt naar mij. Ik schud nee. Ik wil inderdaad niet alleen in een donkere kamer slapen. "Nou, dan is het geregeld! Wie wil er pizza?" vraagt Saar enthousiast. Ethan en ik lachen.
We bestellen pizza en kijken samen tv. Als de pizza er is eten we die gezellig samen op. Rond half 11 gaan Elinn en Lily naar bed. En om elf uur gaan Ethan en ik naar boven. We trekken onze pyjama's aan, nou ja ik heb een shirt van Ethan aan, omdat mijn pyjama thuis ligt. Daarna poetsen we onze tanden. Ik bekijk mezelf in de spiegel, ik heb grote wallen onder mijn ogen en ze zijn ook nog helemaal blauw, van de klappen van mijn vader. "Doet het nog zeer?" vraagt Ethan. "Ja..." zeg ik. "Kom hier." zegt Ethan. Ik loop naar hem toe. Hij geeft me een knuffel. Ik knuffel hem terug. We lopen samen naar zijn slaapkamer. We gaan samen in zijn bed liggen. Ik ga dicht tegen Ethan aan liggen en Ethan slaat een arm om me heen. Eindelijk voel ik me veilig. Na een paar minuten val ik in een diepe slaap.
Twee maanden later
Het is nu twee maanden later. Ethan en ik zijn nu officieel twee maanden bij elkaar. Het is ook mijn verjaardag, ik ben 17 geworden. Ik zit nu op school, starend naar de klok. Ik kan mijn hoofd er echt niet bij houden. Nog vijf minuten en dan is het weekend!! We hebben ook niet zo veel huiswerk voor in het weekend, want volgende week is het projectweek en dan hoeven we alleen naar school om een of ander werkstuk dat bij het thema past te maken. Je hebt daar drie dagen de tijd voor. Donderdag moet het klaar zijn en dan is er 's avonds een project avond voor de ouders. Die kunnen dan je werk komen bekijken. We sluiten de project week af met het schoolfeest, op vrijdag. Elk jaar heeft het schoolfeest een thema. Dit jaar is dat iets met American schoolball of zoiets. Maar goed het gaat er dus om, dat het schoolfeest op vrijdag er hetzelfde uit ziet als in van die Amerikaanse films. Dus de jongens vragen de meisjes, er is een king and queen en je moet zo'n coole jurk aan! Ethan heeft me nog niet gevraagd, maar ik denk dat hij dat nog wel gaat doen. Hoop ik...
Opeens hoor ik de bel. Snel pak ik al mijn spullen in en loop het lokaal uit. Ik loop naar mijn kluisje en pak mijn jas en doe hem aan. Dan voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me om en zie Ethan staan. "Hey!" zegt hij enthousiast. "Hey!". We lopen samen naar huis. Als we voor de deur van mijn huis staan, pakt Ethan mijn pols. Hij trekt me mee de achtertuin in. "Ethan wat doe je?" zeg ik lachend. Ethan zegt niks. Hij trekt me mee het bos in en loopt dan naar een open plekje. Hij legt zijn tas op de grond, dan pakt hij mijn tas en zet hem erbij. Dan trekt hij me mee naar het midden van de open plek. Hij haalt iets uit zijn zak en geeft het aan mij. Het is een zwart doosje, ik maak het open. Er zit een mooi zilveren kettinkje, met een verenhangertje eraan, in.
"Gefeliciteerd! Vind je hem mooi?" zegt Ethan enthousiast. "Wow, hij is prachtig." zeg ik. Ik haal het kettinkje uit het doosje en geef hem aan Ethan, zodat hij hem bij me om kan doen. "Het is een angel wing, hij zal je altijd beschermen als ik er niet ben." zegt hij. Ik krijg een lach op mijn gezicht. "Dankjewel." Ik geef hem een knuffel. Als we stoppen met knuffelen kijk ik hem serieus aan. "Moest je me hier echt helemaal heen slepen voor dit?" vraag ik. "Nee niet alleen voor dat." zegt Ethan. Ik kijk hem vragend aan. "Sophie ik wilde vragen of jij met mij naar het schoolbal wil. Dus Sophie, wil je met mij naar het schoolbal?" Ik knik. "Ja. Ja heel graag." zeg ik blij. Ethan lacht blij naar me. Hij zoent me en geeft me dan een knuffel. "Ik hou van je Sophie." zegt hij. "Ik ook van jou Ethan."
EINDE
JE LEEST
Undercover (Voltooid)
Abenteuer"Ethan?!" roep ik. Ethan loopt naar mij toe en kijkt me geschrokken aan. "Wat is er?! Is er iets gebeurd met de meiden?!" vraagt hij. "Nee, er staat iemand in de tuin." zeg ik in paniek. "Wat?!" zegt Ethan hard en hij loopt naar de keuken. Ik volg h...