Because this is My First Time

CHAPTER 32

JOSH'S POV

Kasama ko right now si Shannene. Nandito na kami sa harap ng bahay nila. Inihatid ko kase siya.

Biglang nag vibrate yung phone ko kaya tinignan ko kung sino.

It's Zei.

"Congrats Josh.:)"
Saad niya sa text message.

"Who was that?" Tanong ni Shannene.

"Wala yun. Business related."
I answered. Sumilay ang ngiti sa labi niya.

"Bye Josh. Una na ako huh." She said. Nang makapasok na siya hindi ko maiwasang maalala yung text ni Zei. Tsss. May oras pa pala siyang mag-congratulate.

Pagdating ko sa bahay kinuha ko na naman yung phone ko at tinignan yung text niya.

Ano nga ba ang dapat kong i-reply?

I started typing....

*Delete*delete*delete*

Hays. Hindi ko talaga alam kung ano ang isasagot ko. Pero honestly I am glad dahil nagtext siya.

Parang gusto ko tuloy pumunta ng bahay nila at mag thank you sa kanya personally.

ZEI'S POV

I really want yo congratulate Josh but I don't know how.

I started typing my message for him.

Pero damn it. Baliw yata akong type ng type tapos delete rin nang delete.

I ended up with this message.

"Congrats Josh.:)"

I am waiting for his reply pero wala pa rin.

30 mins ma naghihintay pero wala.

Ano ba ang dapat kong gawin upang maibalik lahat sa dati?

Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako sa paghihintay.

Paggising ko umaga na pala.

Tinignan ko kaagad yung messages baka sakaling nagrelpy siya.

Pagbukas ko nakita ko kaagad yung message niya.

O___O

Shit. Dapat hindi ako natulog kagabi.

"Thank you Zei. By the way don't worry about me , I'm ok. Sorry kung lately iniwasan ko kayo. I was wrong. I didn't mean to hurt you. Let's be back to the old us. Can we?"

Oh my ghad.

I hurriedly typed my reply.

"I'm sorry Josh. It's ok. Of course we can. See you later at the victory party. Thanks."

I sent my message.
Napangiti ako bigla.
Parang may kung anong natanggal sa dibdib ko na nagpapasikip nito.

Bumangon na rin ako. Hmm. May pupuntahan kami ngayon eh.
Weekend na kase.

May pupuntahan kami ni Brylle. Ewan ko ba kung nasaan.

Simple lang naman yung suot ko. Isang miniskirt na denim style tapos plain red off shoulder paired with red doll shoes. Tinali ko yung buhok ko.
Ok done.

Pagkatapos kung ayusin yung sarili ko bumaba na ako. I smelled the scent of the food na inihanda ng pinsan kong si Vier.

Well honestly siya lagi yung nagluluto. Mas masarap yung luto niya kesa sakin. Hahaha.

Swerte talaga ng babaeng magugustuhan niya.

Pagpunta ko sa mesa nakahain na lahat. Ang dami naman yata ng niluto niya ngayon. Mauubos ba namin ito? Tapos may ginagawa siyang cookies na heart shape.

"Hey, Zei. Kain na."

Sabi niya habang naglalagay ng cookies sa loob ng oven.

"Sabay na tayo."
I said. Ngunit busy pa rin siya sa ginagawa niya.

"Mamaya na ako. Tatapusin ko na muna ito."

Napangiti ako. I started eating.

Hmp. Sarap ng luto niya. Hahaha. Ako pala yung maswerte dahil ako lagi yung nakakakain ng luto niya.

Aba aba. Ngumisi ako nang mapatingin sa direksyon ko si Vier. Pawis ma pawis. He looks so hot. I swear my cousin is really handsome.

"Oh, insan. Para kanino naman iyang mga heart shaped cookies?"

Pang-aasar ko.

Bumalik siya sa ginagawa niya. Aba umiwas.

"None of your business."
Oh my, bumalik na naman yung pagsusungit niya. Hahaha.

Maya-maya may nag door bell. I think it's Brylle na. Tumayo ako upang tignan kung sino pero nagulat ako sa nakita ko.

Binuksan ko kaagad yung pinto at sinalubong sila ng yakap at halik.

"Mom! Dad!"

Sabi ko. Ngumiti lang sila.

"Zei. My baby." Si Mommy.

"Hey, bakit hindi niyo sinabing uuwi kayo? I miss you."
Sabi ko kanila habang nakayakap pa.

"Princess, nakabihis ka yata ngayon. May pupuntahan ka?"
Tanong ni Daddy.
Tumango lang ako. I kissed dad. I miss him.

"So sweet princess."

"Good Morning Tita , Tito."
Sambit ni Vier at nagmano siya kina Mommy.

Nag beso rn sila ni Mommy.

"Oh, my handsome nephew. Kamusta kayo dito?"

"Ok naman po. Tara, kain muna kayo. I prepared something."

Mommy giggled.

Pumunta na kami ng kusina.

So yung nangyari kwentuhan lang.
Inasar namin si Vier. Hahaha. May nalalaman pa siyang heart shaped cookies eh. Hahahaha.

So emergency lang pala ang pag-uwi nina Mom and Dad.

Sabi nila the day after tomorrow babalik rin sila.

T_T

I miss them pero naintindihan ko naman at hindi naman sila nagkukulang sa akin.

Pero sa maikling panahon na pag stay nila dito may naisip akong gawin.

I think it's the right time :)

..

..
Thank you for reading.
Feel free to comment.
Don't forget to vote and follow me.