Biz geldik.
🌹
Duhan'dan
"Ben sana aşığım kadın." Cümlelerim, kalbimin yansıması olsun isterdim. Ağzım daha çok laf yapsın, sevgimi, aşkımı anlatsın isterdim. Bazı adamlar aşkını anlatmak için kelimelere ihtiyaç duyarlardı. Ben onlardan değildim, benim sevgim gözlerimde saklıydı. Bu yüzdendi cennet gibi bir anda ki tutukluluğum.
Yine de bazen kelimelere ihtiyaç duyulabiliyordum.
"Gözlerine vurgunum be kadın! Kalbim senin için atıyor ve atmaya devam edecek!" Demek isterdim. Dilim varsaydı söyleyebilseydim.
Deniz benim kadınıma dalgasını her değdirdiğinde parmaklarım karıncalanıyordu kıskançlıktan. Sadece ben dokunabilmek, sadece ben hissedebilmek isterdim.
Deniz kapatsın gözlerini, güzelliğini bir tek ben görebileyim.
Gözleri sadece bana değsin, hep bu anda kalalım isterdim. Gözleri gözlerimden ayrılmasın, kalplerimiz biraz daha aşkla dolsun isterdim.
Gözlerinin buğulanması ile kalbimde şiddetli bir deprem yarattı ama sadece izlemekle yetindim.
İçimi her konuşmasında titreten ses tonunu duymak bende her seferinde sarılma hissiyatı oluşturuyordu.
"Duhan," dedi sevdiğim kadın. Ay ışığının altında, denizin içinde benden bir nefes uzaklığındaki kadınımın, sözlerine devam etmesini bekledim.
Dudaklarımızın arasına vuran sıcak nefesler dudaklarımı karıncalandırırken düşünmekte zorlanıyordum. Esmeray, uzun soluklu bir nefes içine çekerken, boğazından akan ılık nefesi olmak isterdim.
"Canavarlar..senin de..canavarların."
Kalbime çöken acı dalgası ile kulaklarımla duyduklarıma inanamıyordum. Vücudum acıyı kaldıramazken gözümden bir damla firar etti.
Dudaklarım şaşkınlıkla aralandı.
"Ne!"
Gözlerimden damlamak isteyen damlalara inat denizin içerisinde vücudum kaskatı kesilmişti. Kalbimin sesi, benim sesimi bastırırken ağzımı açıp konuşamıyorum.
**
Sanki zaman uçsuz bucaksız bir andı. Ben bu anda takılı kalmıştım. Dalgalar takılı kalmıştı. Aldığım nefes içimden çıkmamıştı. Gözümden damlayan o damla, adem elmamdan aşağıya kaymak isterken o anda donmuştu. Ay tutuklu kalmıştı.
"Uzaklaş!"
Nefes aldığımı yeniden hissederken Esmeray ile hala dip dibe olduğumuz o anda tutuklu kalmıştım.
"Ne!"
"Uzaklaş benden Esmeray!" Tüm hücrelerimin sinirden alev aldığını hissediyordum. Öfkeden nefes nefese kalmıştım.
"Duh"
"Esmeray, uzaklaş benden!"
Gözlerimi sakinleşmek adına birkaç saniye kapatıp açtım.
Esmeray'ın benden uzaklaşmaya başlamasıyla aceleyle kulaç atmaya başladım. Bir an önce denizden çıkmalıydım.
Diz kapağımın boyutuna gelen su ile acele adımlarla denizden çıktım.
"Duhan, bekle beni. Duhan açıklamama izin ver."
Tökezleyen adımlarım koşmak için uygun değildi belki ama uzaklaşmalıydım ondan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Minik Kalpler Senfonisi •TAMAMLANDI•
General Fiction"Hadi anneciğim bir dilek tutun." diyerek üçüzlerimin gözlerinden okunan heyecanlarına ortak oldum. Biliyorum geçen yıl olduğu gibi bu yılda ortak bir dilek dileyecekler. Ellerini birleştirip pastanın mumlarını üflerlerken beni pişman edecek bir di...
