Bad influence (A new beginning)

Proloog

Vandaag is de dag dat ik weer een jaartje ouder ben geworden. 24 jaar.
De jaren zijn voorbij gevlogen en ik kan mij niet beseffen dat ik al zolang op deze wereld ben.De tijd gaat veel te snel om te genieten van het leven.

'Gefeliciteerd mamaaaaa!!' Word er in mijn oor geschreeuwd. Met moeite open ik mijn ogen en sta oog in oog met de fonkelende bruine ogen van mijn dochtertje.

Ze klimt onhandig op het bed en laat zich naast mij vallen. Langzaam probeer ik recht op te gaan zitten maar al snel begint mijn hoofd te steken.

'Mama, mama, mama kadetje open maken' schreeuwt het kleine meisje naast mij. Ik ga overeind zitten en trek haar in een knuffel. Haar tengere lichaampje voelt warm aan tegen de mijne.

'Ook een goeiemorgen Fee' zeg ik met een glimlach. Snel trekt ze zich weer terug uit mijn greep en pakt het cadeautje weer van het bed wat ze net bij zich had.

Zonder worden steekt ze het naar mij uit. 'Is dat voor mij?' Vraag ik ongeloofwaardig. Fee begint hevig te knikken. 'Dit heb ik gekocht samen met ome Bas' zegt ze trots en leg het cadeautje in mijn handen.

Zonder nog iets te zeggen begin ik het te openen. Er komt een klein sieraden doosje te voorschijn. Met een kloppend hart in mijn keel open ik het doosje.

Er ligt een goud kettinkje in met de naam Fee erop. Glimlachend pakt ik het kettinkje er voorzichtig uit en sluit hem om mijn nek.

'Mooi he mama hebben ik en ome Bas uitgekozen' zegt Fee trots. Tranen staan in mijn ogen. 'Echt super mooi Fee' zeg ik snikkend en trek haar stevig tegen mij aan.

'Maar waarom huil je dan mama?' Vraag Fee met een schuine blik. 'Omdat ik het super lief van je vind Fee en je maak mama er super blij mee. Het zijn tranen van geluk.' Antwoord ik. Waarschijnlijk heeft ze er niks van begrepen maar het maakt mij niet uit.

'Mama, mag ik weer even naar beneden spelen met de Barbies?' Vraagt Fee terwijl ze al van het bed afgeklommen is. 'Is goed, ga maar alvast meisje mama komt zo' antwoord ik en Fee rent de kamer uit.

Ook ik stap uit bed en bekijk mezelf voor de spiegel. Het kettinkje sluit perfect om mijn nek en de letters glinsteren in het licht. Dit is ongetwijfeld het mooiste cadeau wat ik ooit gekregen heb.

*beep, beep, beep*

Het geluid van mijn telefoon gaat af. Snel ren ik naar mijn tas waar mijn telefoon nog in zat van gisteravond. 'Waar is dat stomme ding' fluister ik geïrriteerd in mezelf. 'Gocha' zeg ik wanneer ik hem heb en neem op.

'HAPPY BIRTHDAY!!!!!' Schreeuwt Hannah door te telefoon heen. Alsof mijn oren nog niet genoeg te voortduren hadden hier thuis. 'Thanks Han' zeg ik op een normale toon.

'Zeg me niet dat je nog lag te slapen he? Het is al 12 uur' zeg ze lachend. Shit ik werp een blik op de klok het is inderdaad 12 uur. Hoe heb ik zolang kunnen door slapen.

'Nou ik weet al genoeg' zegt Hannah grinnikend nadat ik geen reactie heb gegeven. 'Ohh ja sorry ik was even in gedachte verzonken' zeg ik beschamend en voel mijn wangen rood kleuren.

'Hoelaat had je ons verwacht?' Vraagt Hannah. Ohh ja shit ik zou vandaag een verjaardagsfeest geven. 'Uhhhh.... is 5 uur Oke? Ik moet nog het een en ander regelen' beken ik en zoek ondertussen alvast wat kleding bij elkaar om aan te trekken.

'Ja tuurlijk, dan zijn we er om 5 uur byeee' zegt ze en hangt op. Ik was door alle drukte heel mijn verjaardag vergeten.

....

Het is vijf uur wat betekend dat iedereen zometeen arriveert voor mijn verjaardag. Vanochtend ben ik nog snel boodschappen gaan halen en ik heb net optijd alles af.