Bad influence (A new beginning)

Afscheid

P.O.V Kane

Daar staan we dan voor vliegveld Schiphol. Eva pakt de koffers uit de auto en Fee draagt de mini trolley. De tranen prikken in mijn ogen. Het word nu echt ze gaat mij verlaten.

Aan Eva's gezicht te zien heeft ze het ook moeilijk maar probeert ze haar gevoelens weg te stoppen. In stilte lopen we richting de Duane waar we afscheid moeten nemen van elkaar.

'Papa waarom ga jij niet mee?' Vraagt Fee wanneer we bij de Duane zijn aangekomen. 'Ik moet werken Fee maar ik beloof dat ik jullie snel kom opzoeken' zeg ik en knipper de tranen in mijn ogen weg. Eva lijkt het te merken en slaat haar armen om mijn nek heen.

'Het komt goed echt, ik hou van je' fluistert ze in mijn oor en knuffelt mij stevig. Ik pak haar ook stevig beet ik ga haar zo erg missen. 'Zorg goed voor jezelf en voor Fee en de baby natuurlijk' zeg ik terwijl de tranen over mijn wangen lopen. 'Als jij ook goed voor jezelf zorgt en geen shit gaat gebruiken' zegt ze en trekt haar hoofd terug uit mijn nek zodat we oog in oog staan met elkaar.

'Beloofd' zeg ik en pak haar gezicht beet om voor de laatste keer mijn lippen op de hare te plaatsen. Haar zachte volle lippen die zo perfect passen op de mijne. Na een tijdje trekt Eva zich als eerste terug. 'Ik zal je missen Kane beloof je dat je snel langs komt?' Vraagt Eva terwijl er een traan langs haar wang loopt.

'Tuurlijk Eef ik wil de baby op de echo zien als het zover is. Over de baby gesproken' zeg ik en til Eva haar shirt wat omhoog zodat je haar navel ziet. Ze is nu zo een 12 weken zwanger dus ze heeft al een klein buikje gekregen. Mijn hand leg ik op haar warme buik en wrijf er zachtjes overheen. Eva glimlacht door de tranen heen.

'Dag lieve kleine schat papa komt je binnenkort weer opzoeken' zeg ik snikkend en went mij weer tot Eva. 'We moeten nu echt gaan Kane anders missen we de vlucht' zeg ze. Ik knik en geef Fee nog een laatste kus. 'Papa ziet je snel weer meisje' zeg ik 'niet te snel groeien he' Fee knikt en trekt haar koffertje al de rij in. 'I love you' zeg ik tegen Eva en druk nog een kus op haar mond. 'Love you too!' Zegt ze en ik zie dat ze haar tranen aan het wegdrukken is. 'Heb een goede vlucht' zeg ik nog voor ze uit mijn gezichtsveld zijn verdwenen en ze helemaal weg zijn.

Eva is weg en heeft de kinderen meegenomen. Mijn hart is gebroken en het enige wat mij nu kan fixen is seks en drank. Denk ik bij mezelf en bel Alesia op. 'Kom naar walstraat 22 snel' zeg ik wanneer de opneemt en hang gelijk op.

Wanneer ik thuis gekomen ben word er na drie minuten aangebeld. Alesia staat bezorgd voor de deur 'is er iets ernstigs ?' Vraagt ze geschrokken Wanneer ik de deur achter mij sluit. 'Nee Ales ik heb je nodig' zeg ik en druk mijn lippen op de hare. Alesia knalt tegen de muur met haar rug en zoent wild terug.

Ik laat mij opgaan in haar en vergeet alle shit om mij heen. Dit is wat ik nodig heb op dit moment en de rest kan mij geen flikker boeien.

P.O.V Eva

Het vliegtuig is geland en Fee en ik lopen richting de bagage banden om onze koffers op te halen. 'Mama het is warm hier' zeurt Fee en stopt met lopen. 'Kom op schat we zijn er bijna' zeg ik en pak haar hand om haar vriendelijk mee te trekken. Fee blijft staan waar ze staat 'waarom is papa niet mee? Ik mis hen' jammert ze.

Ik zucht even en veeg een pluk haar weg uit mijn gezicht voordat ik voor haar kniel. 'Papa en mama hebben het even moeilijk met elkaar en mama miste Amerika en papa niet. Papa die kon niet weg voor zijn werk dus moest hij in Nederland blijven' zeg ik en aai over haar hoofd. 'Stom' zegt ze grommend en begint zonder iets te zeggen weer te lopen.

Nadat we onze bagage hebben lopen we naar buiten om onze chauffeur te zoeken. Met chauffeur bedoel ik Hannah. Omdat ons huis nu verkocht is trek ik tijdelijk bij haar in en ook nog bij Bas. Hannah moet namelijk over een paar dagen naar Afrika gaat om Safa op te halen. Ik kan niet wachten om mijn beste vriendin te omhelzen na 6 weken.

Buiten is het warm veel warmer dan in Nederland. De zon schijnt en ik zet mijn zonnebril op. Op dat moment hoor ik gegil achter mij. Sowieso is dat Hannah. 'Evaaaa!!' Schreeuwt ze en omhelst mij. Op dat moment besef ik nog meer hoe erg ik haar gemist heb en de tranen springen in mijn ogen.
'Hai Hann' zeg ik snikkend. 'Ahh gosie heb je mij zo erg gemist?' Vraagt Hannah terwijl ze mij nog steeds niet heeft los gelaten.

'Je wilt niet weten' fluister ik in haar oor. Op dat moment vraagt Fee om aandacht 'ik ben er ook nog' zegt ze op een grappige bitchy toon. Hannah begint te lachen. 'Sorry Feetje hoe gaat het?' Vraagt ze en drukt een kus op haar wang. 'Stom het is warm hier' jammert ze weer. 'Komt goed' zegt Hannah en pleurt de koffers achterin haar auto.

In de auto begint Hannah te vertellen over de reis die ze over een paar dagen gaat maken. 'Dus tja ik kan elke nacht niet meer slapen van de zenuwen ik kan echt nergens anders meer aan denken' zegt ze opgewonden. Ze droomt al jaren van een kind en ze kan er zelf geen een krijgen dus deze manier is de perfecte uitkomst voor haar.

'En hoe oud is ze dan precies als jullie haar halen?' Vraag ik terwijl ik op de weg kijk. 'Twee maanden en 15 dagen oud is ze dan. Schattig he' zegt Hannah trots. 'Ik ben zo blij voor je Hann' zeg ik nogmaals.

'Dus hebben jij en mason elkaar nog gesproken na alles?' Vraagt ze na een tijdje waaneer we langs zijn huis rijden. Ik schud mijn hoofd 'nee en dat was ik ook niet van plan hoezo?' Vraag ik terug.

Hannah blijft stil en ik weet dat hier iets slechts gaat komen. 'Nou hij stond twee weken geleden bij mij voor de deur om te vragen naar jouw. Hij wist niet dat jij ook naar Nederland vertrokken was' verteld Hannah.

'Wat kwam hij doen dan?' Vraag ik nieuwsgierig. Even blijft het stil. 'Hann vertel maar ik ben op t ergste voorbereid' zeg ik terwijl het eigenlijk niet zo is.

'Nou met andere woorden zei hij dat hij jouw terug wilde en je miste en dat hij nu hij afgekickt is van coke en drank dat inziet en jou nodig heeft'

Hannahs woorden blijven als een waas in mijn hoofd rondspoken.